Matka na progu świątyni otrzymuje proroctwo – słowo jak miecz przenikający, aby „zostały ujawnione przewrotne myśli wielu” (Łk 2, 35). Scena ofiarowania Jezusa w świątyni wiąże się z żydowskim zwyczajem – zgodnym z Prawem (Kpł 12, 1-8) – oczyszczenia Matki, obrzezania oraz ofiarowania (poświęcenia) pierworodnego syna Bogu (Wj 13, 13). Zwyczajowej formie towarzyszy nadzwyczajna atmosfera zdumienia, obecność świadków: Symeona i Anny oraz dar proroctwa (słowa). Rozważanie