Kazanie pasyjne 3 - Prawda i kłamstwo

2023-03-13

Przystępujemy do trzeciego kazania pasyjnego.

Tym, którzy po raz pierwszy uczestniczą w Gorzkich Żalach i w kazaniu pasyjnym przypomnę, że w tym roku czytamy po kolei fragmenty opisu Męki Pańskiej według św. Mateusza i staramy się je krótko rozważyć. Rozważania te mają nas przygotować do uważnego i przemyślanego wysłuchania Męki Pańskiej w Niedzielę Palmową. W tym roku będzie czytany opis Męki Pańskiej właśnie według św. Mateusza.

Byliśmy już z Jezusem i Jego uczniami w Wieczerniku, gdzie przeżywaliśmy straszną prawdę o zdradzie Jezusa. Prosiliśmy wtedy Boga, aby nas zachował od zdrady w miłości.

Ostatnio byliśmy z Jezusem i Jego uczniami w Ogrodzie Oliwnym, gdzie Jezus przeżywał straszne osamotnienie. Ratunkiem dla Niego stała się modlitwa, rozmowa z Ojcem. Otrzymaliśmy wtedy niezwykły przykład jak przeżywać nasze duchowe cierpienia i jak mamy się modlić.

Dziś chcemy stanąć obok Jezusa, kiedy jest przesłuchiwany przed Wysoką Radą i przed rzymskim urzędnikiem Piłatem. Wtedy niejako zderzyła się prawda z kłamstwem, Jezus kontra wszyscy inni. Dlatego temat dzisiejszego kazania brzmi „Prawda i kłamstwo”.

Patrząc na Jezusa sami musimy wybrać, czy „dziś” chcemy być Jego świadkami, a więc świadkami prawdy, czy też chcemy być sługusami wszechogarniającego nas kłamstwa.

LEKTURA

Z Ewangelii według św. Mateusza

Ci zaś, którzy pochwycili Jezusa, zaprowadzili Go do najwyższego kapłana, Kajfasza, gdzie zebrali się uczeni w Piśmie i starsi. A Piotr szedł za Nim z daleka, aż do pałacu najwyższego kapłana. Wszedł tam na dziedziniec i usiadł między służbą, aby widzieć, jaki będzie wynik.

Tymczasem arcykapłani i cała Wysoka Rada szukali fałszywego świadectwa przeciw Jezusowi, aby Go zgładzić. Lecz nie znaleźli, jakkolwiek występowało wielu fałszywych świadków. W końcu stanęli dwaj i zeznali: «On powiedział: „Mogę zburzyć przybytek Boży i w ciągu trzech dni go odbudować”». Wtedy powstał najwyższy kapłan i rzekł do Niego: «Nic nie odpowiadasz na to, co oni zeznają przeciwko Tobie?» Lecz Jezus milczał. A najwyższy kapłan rzekł do Niego: «Poprzysięgam Cię na Boga żywego, powiedz nam: Czy Ty jesteś Mesjasz, Syn Boży?» Jezus mu odpowiedział: «Tak, Ja Nim jestem. Ale powiadam wam: Odtąd ujrzycie Syna Człowieczego, siedzącego po prawicy Wszechmocnego, i nadchodzącego na obłokach niebieskich». Wtedy najwyższy kapłan rozdarł swoje szaty i rzekł: «Zbluźnił. Na cóż nam jeszcze potrzeba świadków? Oto teraz słyszeliście bluźnierstwo. Co wam się zdaje?» Oni odpowiedzieli: «Winien jest śmierci». Wówczas zaczęli pluć Mu w twarz i bić Go pięściami, a inni policzkowali Go i szydzili: «Prorokuj nam, Mesjaszu, kto Cię uderzył?»

Mt 26,57-68

A gdy nastał ranek, wszyscy arcykapłani i starsi ludu powzięli uchwałę przeciw Jezusowi, żeby Go zgładzić. Związawszy Go zaprowadzili i wydali w ręce namiestnika Piłata

Mt 27,1-2

Jezusa zaś stawiono przed namiestnikiem. Namiestnik zadał Mu pytanie: «Czy Ty jesteś królem żydowskim?» Jezus odpowiedział: «Tak, Ja nim jestem». A gdy Go oskarżali arcykapłani i starsi, nic nie odpowiadał. Wtedy zapytał Go Piłat: «Nie słyszysz, jak wiele zeznają przeciw Tobie?» On jednak nie odpowiedział mu na żadne pytanie, tak że namiestnik bardzo się dziwił.

Mt 27,11-14

A był zwyczaj, że na każde święto namiestnik uwalniał jednego więźnia, którego chcieli. Trzymano zaś wtedy znacznego więźnia, imieniem Barabasz. Gdy się więc zebrali, spytał ich Piłat: «Którego chcecie, żebym wam uwolnił, Barabasza czy Jezusa, zwanego Mesjaszem?» Wiedział bowiem, że przez zawiść Go wydali. A gdy on odbywał przewód sądowy, żona jego przysłała mu ostrzeżenie: «Nie miej nic do czynienia z tym Sprawiedliwym, bo dzisiaj we śnie wiele nacierpiałam się z Jego powodu». Tymczasem arcykapłani i starsi namówili tłumy, żeby prosiły o Barabasza, a domagały się śmierci Jezusa. Pytał ich namiestnik: «Którego z tych dwóch chcecie, żebym wam uwolnił?» Odpowiedzieli: «Barabasza». Rzekł do nich Piłat: «Cóż więc mam uczynić z Jezusem, którego nazywają Mesjaszem?» Zawołali wszyscy: «Na krzyż z Nim!» Namiestnik odpowiedział: «Cóż właściwie złego uczynił?» Lecz oni jeszcze głośniej krzyczeli: «Na krzyż z Nim!» Piłat widząc, że nic nie osiąga, a wzburzenie raczej wzrasta, wziął wodę i umył ręce wobec tłumu, mówiąc: «Nie jestem winny krwi tego Sprawiedliwego. To wasza rzecz». A cały lud zawołał: «Krew Jego na nas i na dzieci nasze».

Wówczas uwolnił im Barabasza, a Jezusa kazał ubiczować i wydał na ukrzyżowanie.

Mt 27,11-14

ROZWAŻANIE

Jezus został przyprowadzony i postawiony przed Wysoką Radą, najwyższym organem władzy religijnej dla Żydów, a potem przed Piłatem, namiestnikiem rzymskim. Stworzono pozory procesu sądowego, a więc przeprowadzono przesłuchania, powołano świadków. Ale możemy zapytać, co to za sąd, który nie chce poznać prawdy? Prawda była im nie potrzebna. Prawda była im wręcz przeszkodą, a nawet największym problemem. Dlaczego? Bo oni już dawno Jezusa skazali na śmierć, tylko szukali pretekstu i okazji. Przecież wcześniej czytamy w Ewangelii Mateusza, że już podjęto decyzję, że musi umrzeć. Tylko chodziło o to, żeby to nie było w czasie święta. Obawiano się rozruchów (por. Mt 26, 3-5).

Tych, którzy przesłuchiwali Jezusa nie interesowała prawda. Tak naprawdę to szukali tylko okazji, by wreszcie – i to jeszcze rękami Piłata – doprowadzić do śmierci Jezusa.

Najwyższy kapłan pytała Jezusa: „Powiedz nam: Czy Ty jesteś Mesjasz, Syn Boży?”. Jezus odpowiedział: „Tak, Ja Nim jestem” (Mt 26, 63-64). Wtedy powiedziano, że Jezus kłamie, że bluźni. Później zaprowadzono Go przed Piłata. Ten z kolei pytał: „Czy Ty jesteś królem żydowskim?”. Jezus odpowiedział: „Tak, Ja nim jestem” (Mt 27, 11). Jezus powiedział prawdę, bo taki był stan faktyczny. Jezus musiał powiedzieć prawdę. Jednak wtedy prawda nikogo nie interesowało. Prawda musiała zostać zabita, uśmiercona, zniszczona i podeptana. Wszyscy ci, co stawiali Jezusa przed trybunałem i sądzili Go, stali się świadkami kłamstwa, sługusami fałszu, którym prawda była nie na rękę. Jezus był im niewygodny, nie tylko Żydom, ale także Piłatowi.

A przecież Jezus mówił: „Ja jestem drogą, prawdą i życiem” (J 14, 6) oraz „Ja się na to narodziłem i na to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie” (J 18, 37).

Prawda jest stwierdzeniem czegoś, co jest zgodne ze stanem faktycznym. Prawdy nie trzeba udowadniać. Można ją przekazywać zawsze z odwagą i w sposób wolny. Natomiast kłamstwo jest stwierdzeniem niezgodnym z prawdą i wynika ze złej intencji człowieka. Ludzie kłamią, by coś osiągnąć, jakąś korzyść materialną, polityczną lub jeszcze jakiś inny cel. Człowiek kłamie, bo ma w tym jakiś osobisty interes. Jednak człowiek zapomina, że kiedy kłamie, staje się niewolnikiem kłamstwa. Człowiek chce ukryć prawdę, ale ona prędzej czy później zostanie odkryta i poznana. Dzieciom mówi się, że „kłamstwo ma krótkie nóżki”, tzn. że na kłamstwie daleko człowiek nie zajdzie, że zostanie zdemaskowane.

Kłamstwo to jest jednak straszna niewola. Trzeba się trzymać kłamstwa, które się stworzyło. Jeśli ktoś kogoś w czymś, w jakiejś sprawie raz okłamał, to musi kłamać cały czas, może i przez całe życie, bo inaczej prawda wyjdzie na jaw. Tak czasami jest, że ludzie wygadują się z kłamstwa, bo zbyt mocno koloryzują kłamstwo. Szkoda, że kłamstwa nie widać na zewnątrz, że nie ma tak jak w bajce. Znamy tę symboliczną postać kłamcy, którym był Pinokio. Kiedy kłamał, to z każdym kłamstwem wydłużał się jego nos. Kłamstwo może być podstępnie zakamuflowane, które trzeba odkryć. Kłamstwo jest straszną niewolą, która trzyma człowieka na uwięzi, dopóki człowiek nie stanie w prawdzie. Prawda, wyjawienie prawdy daje ulgę. Dlatego Chrystus powiedział jasno, że „prawda was wyzwoli” (J 8, 32).

W momencie męki Jezus stał się świadkiem prawdy za którą musiał zapłacić wielką cenę. Obrona prawdy ma czasami bardzo wysoką cenę, ale mimo wszystko jest się wolnym człowiekiem. W tym przypadku Jezus był niby zniewolony, był więźniem, ale był wolny w swoim sumieniu. Ci, którzy Go niszczyli, którzy kłamali, którzy - jak czytamy - szukali fałszywych świadków, mimo, że doprowadzili do śmierci Jezusa, stali się na zawsze niewolnikami kłamstwa. I to oni ostatecznie przegrali, a zwycięzcą okazał się Jezus Chrystus.

Dziś ten dramat sprzed dwóch tysięcy lat powtarza się nieustannie i w różnej formie. Prawda jest niszczona i zabijana. Nawet w wolnej Polsce, wciąż np. nie wiemy w którym dokładnie dniu i w jakich okolicznościach zginał błogosławiony ks. Jerzy Popiełuszko. Jestem przekonany, że kiedyś ta prawda wyjdzie na jaw.

Kiedy zastanawiamy się nad powtórką owego dramatu, to możemy przerazić się ilością kłamstw, które są wokół nas, które nas otaczają i które zdają się zwyciężać. Przypomnijmy sobie te dwa najstraszniejsze systemy totalitarne XX w., które były niemal fundamentalnie oparte na kłamstwach.

Starsi dobrze pamiętają jeszcze czasy komunistyczne. To wszystko było jednym gigantycznym kłamstwem. Kłamstwo władzy. Kłamstwo katyńskie. Kłamstwo w mediach, stąd stworzenie urzędu cenzury. Kłamstwo w zakładach pracy, itd. Gdzie się człowiek obrócił, wszędzie panowało kłamstwo i oszustwo. To była metoda bolszewicka, która dziś ma się jeszcze dobrze – kłamać! Popatrzcie, a najważniejsza gazeta w Związku Radzieckim, naczelny organ partii bolszewickiej, to była gazeta o tytule „Prawda”. Coś strasznego!

Jakie kłamstwo było w systemie nazistowskim przekonanie, że Żyd czy Polak to nie człowiek.

Kiedy nie ma odniesienia do prawdy, wszystko jest chybotliwe i niepewne. Szczególnie dotyczy to najważniejszych spraw życia. Czym jest rodzina? Co to jest małżeństwo? Dlatego jak ma młodzież dziś budować swoją przyszłość, kiedy sami już nie wiedzą, czy to trzeba żyć w małżeństwie, czy nie.

Jakim kłamstwem są ideologia gender.

Jakim kłamstwem jest zabijanie nienarodzonych i mówienie, że to nie są jeszcze dzieci, że to nie człowiek. Nauka nie ma wątpliwości. Tak często w wielu przypadkach powołujemy się na naukę, na jej argumenty. W tym wypadku nauka się nie liczy, bo liczy się kłamstwo wielkiego lobby proaborcyjnego, które rzuca dziś na ten cel każde pieniądze. To jest ciekawe, że kiedy Jezus zmartwychwstał, to też dano strażnikom pieniądze, żeby rozpowiadali kłamstwo, że to uczniowie wykradli ciało Jezusa (por. Mt 28, 11-15). Liczą się pieniądze, nie prawda.

Ile jest innych kłamstw. Zmarły niedawno kard. George Pell z Australii siedział niewinnie 13 miesięcy w więzieniu o zaostrzonym rygorze fałszywie oskarżony o czyny pedofilskie. Stracił dobre imię jako kardynał, ale wytrwał w prawdzie. W sercu był zawsze wolny i zmarł jako wolny człowiek i świadek prawdy.

Jakie potężne kłamstwa wytacza się dziś przeciw św. Janowi Pawłowi II. Choćby inni w mediach nie wiadomo co mówili, wierzę w jego świętość!

Prawdy trzeba się trzymać. Prawda jest jak azymut. Kompas pokazuje gdzie jest północ i koniec. I choćby ktoś nam wmawiał, że północ jest na południu, to musimy wiedzieć, że północ jest na północy. I koniec.

Jezus Chrystus jest niejako naszym jedynym „kompasem” życia.

„Jeżeli będziesz trwać w nauce mojej, będziecie prawdziwie moimi uczniami i poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli”.

MODLITWA

Panie Jezu, Ty sam powiedziałeś prawdę stojąc przed arcykapłanami i przed Piłatem. Za prawdę oddałeś życie. Pomóż nam żyjącym w wielorakich kłamstwach, szukać prawdy jedynie w Tobie. AMEN.

ks. Franciszek Koenig