Katechezy biblijne
Apostoł - bazylika św. Pawła
2013-03-12
W Rzymie trwa konklawe, a pielgrzymi wybierają się poza mury Aureliańskie do jednej z czterech bazylik większych - San Paolo fuori le Mura (Św. Paweł za Murami). Bazylika leży przy starożytnej drodze do Ostii - via Ostiense. Apostoł Narodów poniósł śmierć męczeńską za czasów Nerona w 67 r., przy drodze do Ostii w pobliżu Aquas Salvias (dziś utożsamiane z Tre Fontanne - "Trzy Źródła"). Konstantyn Wielki już w 324 r. uczcił maritium, czyli miejsce grobu Apostoła, a w 384 r. rozpoczęto budowę ogromnej bazyliki. Budowa trwała wiele lat i angażowała kilku cesarzy i papieży. Za Leona III (+816) osiągnęła rozmiary największej świątyni rzymskiej. Później kilkakrotnie burzona przez Gotów, Wandalów, Wizygotów, Saracenów... Ostatecznie "chlubę chrześcijaństwa" strawił jednak pożar z 15/16 lipca 1823 r. Odbudowa bazyliki, w obecnym kształcie, ukończona został za Piusa IX w 1854 r.
I. INTERPRETACJA PISMA
Iz 49, 8-15; Ps 145 (144); J 5, 17-30
Tygodnik Gość Niedzielny przed kilku laty zamieścił wywiad z prof. Johnem Lennoxem, który podjął debatę z innym profesorem Richardem Dawkinsem, autorem książki Bóg urojony. R. Dawkins na 500 stronach kpił z religii i ludzi, którzy w niezrozumiałą dla niego konsekwencją wierzą w Boga. Prof. Lennox wyznał: Dyskusja była ostra, ale traktowaliśmy się po przyjacielsku. Wielka sala na Uniwersytecie Alabama była pełna. Nie widziałem reakcji ludzi, bo oślepiały mnie reflektory telewizyjne. Ale na zakończenie publiczność zareagowała długimi brawami na stojąco - więc, jak sądzę, dyskusja była dla niej jakoś inspirująca. Gazety oceniły, że to była ‘dobra debata’. Uważam, że chrześcijanie powinni rozmawiać z ateistami. Dawkins pisze, że jego celem jest zwiastowanie ateizmu i nawrócenie ludzi na ateizm. Dlatego wychodzi na areopag i głosi swoje poglądy. Sądzę, że chrześcijanie nie mogą się w takiej chwili gdzieś chować Niestety, podejmujemy też przy tej okazji pewne ryzyko, bo, jak Pan pamięta, świętego Pawła na Areopagu wyśmiano”. Dziennikarz zapytał więc: Pana też już to spotkało? Profesor odpowiedział: „Tak, właśnie podczas spotkania z Dawkinsem, ale dopiero pod sam koniec. Swoją drogą to ciekawe: doszło do tego, gdy poruszyłem dokładnie ten sam temat, przy którym Grecy wyśmiali św. Pawła. Otóż wspomniałem coś o Zmartwychwstaniu. I wtedy prof. Dawkins zareagował: No nieee, taki poważny naukowiec, a takie śmieszne rzeczy mówi. Uważam jednak, że mimo tego narażania się na wyśmianie, nie powinniśmy się chować z naszą religią. To nasze zadanie, żeby chrześcijaństwo nie znikło ze sceny. Jaka jest nasza postawa wobec nasilających się ataków wobec Kościoła w ogóle, a zwłaszcza wobec podstawowych prawd naszej wiary?
ks. Jan Kochel
fot. jk
I. INTERPRETACJA PISMA
Iz 49, 8-15; Ps 145 (144); J 5, 17-30
Liturgia słowa przeniknięta jest dziś obietnicami Boga: "Gdy nadejdzie czas mej łaski, wysłucham cię, w dniu zbawienia przyjdę ci z pomocą" (Iz); "Pan jest łaskawy, pełen miłosierdzia" (Ps); "Nadchodzi bowiem godzina, w której wszyscy (...) usłyszą głos Jego: a ci, którzy pełnili dobre czyny, pójdą na zmartwychwstanie życia..." (J).
To, co Bóg zapowiada zawsze się spełnia. Czasami na naszych oczach dzieją się "wielkie sprawy Boże", bywamy świadkami wydarzeń zapisanych później w historii Kościoła. Najważniejsza jest jednak - w oczach Boga - postawa wierności i posłuszeństwa, której uczył Jezus w czasie swojej ziemskiej misji: "Nie szukam bowiem własnej woli, lecz woli tego, który Mnie posłał" (5, 30) lub "Moim pokarmem jest wypełnianie woli Tego, który Mnie posłał, oraz wykonywanie wyznaczonego mi dzieła" (4, 34).
Taką postawę przyjął Szaweł, kiedy stał się Pawłem. Pod Damaszkiem spotkał Pana, nawrócił się, i odtąd pełnił tylko Jego wolę "aż do końca" - po męczeńską śmierć:
* Jaka jest nasza wierność i posłuszeństwo Bogu, Kościołowi...?
* Co dla nas oznacza "pełnić wolę, Tego który Mnie posłał"?
* Jak współczesny człowiek szuka woli Bożej?
II. ŚWIĘCI - PROMIENIE ŚWIATŁA SŁOWA
Wyprawa do św. Pawła wymaga zawsze większego wysiłku. W Roku Jubileuszowym 2000 udało mi się tam dojść pieszo z centrum Rzymu. Teraz docieramy tam zazwyczaj metrem lub innymi środkami komunikacji.
Przed wejściem do obecnej świątyni wita nas w atrium gigantyczna figura św. Pawła z mieczem oraz przepiękne freski na fasadzie bazyliki. Ze wspomnianego pożaru częściowo ocalało 12 kolumn, imponująca XIII-wieczna mozaika w absydzie prezbiterium oraz na tzw. łuku tęczowym. Chrystus jest tam przedstawiony na tronie, w otoczeniu świętych Piotra, Pawła, Andrzeja i Łukasza Ewangelisty. Rzadko spotykane zestawienie. Ocalał też, stojący samodzielnie, baldachim nad grobem św. Pawła. Właśnie starożytne martirum - dzięki nowym badaniom z 2008/9 r. - potwierdzono wcześniejsze ustalenia autentyczności grobu Apostoła. Archeologom udało się dotrzeć w głąb grobu, gdzie znaleziono płytę marmurową z dwoma otworami, zaopatrzoną w inskrypcję Paulo Apostolomart. Płytę datuje się na czasy Konstantyna Wielkiego. Otwory służyły do wkładania przez nie tasiemek (brandea) z intencją dotknięcia samego grobu i zyskania relikwii.
Rok 2009 Benedykt XVI ogłosił Rokiem św. Pawła. Przyniosło to wielkie bogactwo publikacji i ciekawych inicjatyw na forum całego Kościoła i w Kościołach lokalnych. Niezwykle cenny był cykl katechez papieskich nt. życia, nauczania i teologii Apostoła Narodów.
Dziękujemy [za Apostoła Pawła]; za to, że stale przez Twoich świętych objawiasz swą chwałę w historii Kościoła. Dziękujemy Ci za świętych, których poznaliśmy, za tych wszystkich, których pisma i których słowa podtrzymują nas, za tych wszystkich, którzy nas umacniają swoim życiem. Objaw i nam chwałę oblicza Chrystusowego, aby cząstka Twego majestatu promieniowała i w nas samych i abyśmy wewnętrznie przemienieni, mogli poznać Twego Syna, Jezusa, i mogli uczyć innych rozpoznawać Go jako źródło przemiany każdego człowieka. Prosimy Cię o to, Ojcze, przez Chrystusa Pana naszego. Amen (kard. C.M. Martini).
III. DOŚWIADCZENIE WIARYTo, co Bóg zapowiada zawsze się spełnia. Czasami na naszych oczach dzieją się "wielkie sprawy Boże", bywamy świadkami wydarzeń zapisanych później w historii Kościoła. Najważniejsza jest jednak - w oczach Boga - postawa wierności i posłuszeństwa, której uczył Jezus w czasie swojej ziemskiej misji: "Nie szukam bowiem własnej woli, lecz woli tego, który Mnie posłał" (5, 30) lub "Moim pokarmem jest wypełnianie woli Tego, który Mnie posłał, oraz wykonywanie wyznaczonego mi dzieła" (4, 34).
Taką postawę przyjął Szaweł, kiedy stał się Pawłem. Pod Damaszkiem spotkał Pana, nawrócił się, i odtąd pełnił tylko Jego wolę "aż do końca" - po męczeńską śmierć:
* Jaka jest nasza wierność i posłuszeństwo Bogu, Kościołowi...?
* Co dla nas oznacza "pełnić wolę, Tego który Mnie posłał"?
* Jak współczesny człowiek szuka woli Bożej?
II. ŚWIĘCI - PROMIENIE ŚWIATŁA SŁOWA
Wyprawa do św. Pawła wymaga zawsze większego wysiłku. W Roku Jubileuszowym 2000 udało mi się tam dojść pieszo z centrum Rzymu. Teraz docieramy tam zazwyczaj metrem lub innymi środkami komunikacji.
Przed wejściem do obecnej świątyni wita nas w atrium gigantyczna figura św. Pawła z mieczem oraz przepiękne freski na fasadzie bazyliki. Ze wspomnianego pożaru częściowo ocalało 12 kolumn, imponująca XIII-wieczna mozaika w absydzie prezbiterium oraz na tzw. łuku tęczowym. Chrystus jest tam przedstawiony na tronie, w otoczeniu świętych Piotra, Pawła, Andrzeja i Łukasza Ewangelisty. Rzadko spotykane zestawienie. Ocalał też, stojący samodzielnie, baldachim nad grobem św. Pawła. Właśnie starożytne martirum - dzięki nowym badaniom z 2008/9 r. - potwierdzono wcześniejsze ustalenia autentyczności grobu Apostoła. Archeologom udało się dotrzeć w głąb grobu, gdzie znaleziono płytę marmurową z dwoma otworami, zaopatrzoną w inskrypcję Paulo Apostolomart. Płytę datuje się na czasy Konstantyna Wielkiego. Otwory służyły do wkładania przez nie tasiemek (brandea) z intencją dotknięcia samego grobu i zyskania relikwii.
Rok 2009 Benedykt XVI ogłosił Rokiem św. Pawła. Przyniosło to wielkie bogactwo publikacji i ciekawych inicjatyw na forum całego Kościoła i w Kościołach lokalnych. Niezwykle cenny był cykl katechez papieskich nt. życia, nauczania i teologii Apostoła Narodów.
Dziękujemy [za Apostoła Pawła]; za to, że stale przez Twoich świętych objawiasz swą chwałę w historii Kościoła. Dziękujemy Ci za świętych, których poznaliśmy, za tych wszystkich, których pisma i których słowa podtrzymują nas, za tych wszystkich, którzy nas umacniają swoim życiem. Objaw i nam chwałę oblicza Chrystusowego, aby cząstka Twego majestatu promieniowała i w nas samych i abyśmy wewnętrznie przemienieni, mogli poznać Twego Syna, Jezusa, i mogli uczyć innych rozpoznawać Go jako źródło przemiany każdego człowieka. Prosimy Cię o to, Ojcze, przez Chrystusa Pana naszego. Amen (kard. C.M. Martini).
Tygodnik Gość Niedzielny przed kilku laty zamieścił wywiad z prof. Johnem Lennoxem, który podjął debatę z innym profesorem Richardem Dawkinsem, autorem książki Bóg urojony. R. Dawkins na 500 stronach kpił z religii i ludzi, którzy w niezrozumiałą dla niego konsekwencją wierzą w Boga. Prof. Lennox wyznał: Dyskusja była ostra, ale traktowaliśmy się po przyjacielsku. Wielka sala na Uniwersytecie Alabama była pełna. Nie widziałem reakcji ludzi, bo oślepiały mnie reflektory telewizyjne. Ale na zakończenie publiczność zareagowała długimi brawami na stojąco - więc, jak sądzę, dyskusja była dla niej jakoś inspirująca. Gazety oceniły, że to była ‘dobra debata’. Uważam, że chrześcijanie powinni rozmawiać z ateistami. Dawkins pisze, że jego celem jest zwiastowanie ateizmu i nawrócenie ludzi na ateizm. Dlatego wychodzi na areopag i głosi swoje poglądy. Sądzę, że chrześcijanie nie mogą się w takiej chwili gdzieś chować Niestety, podejmujemy też przy tej okazji pewne ryzyko, bo, jak Pan pamięta, świętego Pawła na Areopagu wyśmiano”. Dziennikarz zapytał więc: Pana też już to spotkało? Profesor odpowiedział: „Tak, właśnie podczas spotkania z Dawkinsem, ale dopiero pod sam koniec. Swoją drogą to ciekawe: doszło do tego, gdy poruszyłem dokładnie ten sam temat, przy którym Grecy wyśmiali św. Pawła. Otóż wspomniałem coś o Zmartwychwstaniu. I wtedy prof. Dawkins zareagował: No nieee, taki poważny naukowiec, a takie śmieszne rzeczy mówi. Uważam jednak, że mimo tego narażania się na wyśmianie, nie powinniśmy się chować z naszą religią. To nasze zadanie, żeby chrześcijaństwo nie znikło ze sceny. Jaka jest nasza postawa wobec nasilających się ataków wobec Kościoła w ogóle, a zwłaszcza wobec podstawowych prawd naszej wiary?
ks. Jan Kochel
