Wyszukiwarka:
Klub Inicjatyw Biblijnych

Dlaczego chrześcijaństwo? A może pastafarianizm?

2015-02-14

News

"Nie będziesz miał cudzych bogów obok Mnie!" (Wj 20, 3).


Kiedy podczas lekcji uczeń zapytał mnie: „A nie jest tak, że może wszystkie religie są tym samym, Bóg jest jeden, tylko objawia się ludziom na różne sposoby albo ludzie różnie go rozumieją?” Przyznasz, że kusząca teoria. Można by uznać, że wszystkie religie są równie dobre i prawdziwe, i wreszcie byłby spokój. Przykro mi – spokoju nie będzie. To by było zupełnie nie naukowe i błędne myślenie. Na początek zobaczmy, czym jest religia. Etymologicznie słowo to pochodzi z języka łacińskiego, od czasownika „religio” i oznacza w uproszczeniu kontakt człowieka z czymś, co nadprzyrodzone. W tym znaczeniu religią moglibyśmy nazwać bardzo wiele istniejących systemów wierzeń, rodzajów kultu i wspólnot wyznających wiarę w coś. Gdybyśmy jednak przeszli na poziom wyżej, do studiowania religiologii, to musielibyśmy użyć pojęcia „religia” w znaczeniu naukowym. Tutaj zostały mu wyznaczone konkretne kryteria. I tak – między innymi – w religii musi być określone pojęcie i natura Boga, istnieć co najmniej jedna święta księga, skodyfikowany system moralny, określony sposób kultu, opisana organizacja, przywódca (czasem tożsamy z założycielem). Takie rozumienie religii część ze znanych i nieznanych nam wierzeń stawia poza kręgiem naszego zainteresowania. Stawia tam m. in. wywołany przeze mnie prześmiewczy i satyryczny kult latającego potwora spaghetti. Oto cytat z ich strony internetowej w Polsce: „Naszym jedynym dogmatem jest brak dogmatu. Nie stosujemy żadnych regulacji i nakazów. Podejście do wiary każdego z wyznawców jest indywidualne, nie odprawiamy żadnych rytuałów, mszy ani modłów czy innych tego typu głupot. Nie ma żadnej fizycznej zwierzchności i każdy z członków naszej wspólnoty ma prawo głosu o tym, czym faktycznie jest nasza religia i dokąd zmierza”. Religia? Nie! I wcale nie zamierzam się nad tym jakoś szczególnie unosić. Poczytałam, nawet się zaśmiałam i wyczułam w tym dość mocną koncentrację ewentualnych wyznawców na… samych sobie. Czy jest w tym coś złego? Niestety może być. Bo co, jeżeli ktoś pozostanie na takim poziomie kultu człowieka i ludzkich potrzeb, zagubi się w tym i nigdy nie spotka Jezusa? Sam spróbuj odpowiedzieć.

Wróćmy jednak do religii. Te, które nimi są, dzielą się na dwie grupy. Religie objawione – takie, które w swoich założeniach odnoszą się do prawd podanych odgórnie przez Boga oraz nieobjawione – takie, które są wynikiem ewolucji ludzkiego myślenia i nie odwołują się do żadnych prawd objawionych w sposób nadprzyrodzony. Już na tym poziomie widzimy, że wszystkie religie nie są takie same. Spośród wielkich religii świata do objawionych należą trzy: Judaizm, Islam i Chrześcijaństwo. Hinduizm nie opisuje żadnego objawienia, a Buddyzm (pochodna Hinduizmu) nie odnosi się w ogóle do pojęcia Boga i jest raczej systemem filozoficznym niż religią.

Religie objawione wyznaje ponad 70 procent ludzi na świecie, w tym najwięcej chrześcijaństwo (dane z 2010 r.). Na tle historii świata (jak długo trwającej, tego póki co, nauka nie ustaliła) opisane objawianie się Boga ludziom trwa ok. czterech tysięcy lat. Wcześniej być może, a nawet zapewne Bóg też objawiał się człowiekowi. Analizując metafory i treść teologiczną Księgi Rodzaju, możemy nawet powiedzieć, że Bóg i człowiek byli w bardzo dobrej komitywie, ale potem coś się zepsuło – człowiek poszedł w swoją stronę, bez Boga (grzech pierworodny).

Czym więc różnią się między sobą trzy wielkie religie objawione? Podejściem do tego objawienia. Judaizm bierze pod uwagę wszystko, co zostało przez Boga objawione do czasów i z wyłączeniem Jezusa. Islam uznaje za prawdziwe jednostkowe objawienie udzielone przez Boga Mahometowi. Biorą pod uwagę część Starego i Nowego Testamentu, ale nie ma to żadnego wymiaru praktycznego. Chrześcijaństwo jest na tym tle wyjątkowe! Bierze pod uwagę CAŁOŚĆ Bożego objawienia. Odkrywa, że to, co zostało zapowiedziane wcześniej, wypełnia się w Jezusie i trwa nadal aż do dziś. Fakt. Chrześcijaństwo nie bierze pod uwagę objawienia udzielonego Mahometowi. Uważa je za fałszywe. Nie jest ono poparte żadnymi wydarzeniami nadprzyrodzonymi (jak np. w wypadku cudów i uzdrowień dokonywanych przez Jezusa), niczym nie poprzedzone i niczym nie udowodnione „po”. Jest też rażąco sprzeczne z pozostałą, o wiele dłużej trwającą częścią objawienia, czyli Biblią. Polecam Ci książkę Jezus a Mahomet Marka A. Gabriela.

Kiedy dogłębnie i naukowo przeanalizuje się to wszystko, co powyżej jedynie zarysowałam, na temat różnych religii, to jestem przekonana, że przyznasz mi rację, iż z racjonalnego punktu widzenia jedynie chrześcijaństwo warto brać pod uwagę, jeżeli czujesz, że świat to coś więcej niż proch i pył.

Katarzyna Kłysik

por. "Jestem katolikiem, ale...”. Trudne pytania, proste odpowiedzi, Dom Wydawniczy RAFAEL, Kraków 2015, s. 12-15.

zob. Trudne pytania
Pozostałe tematy
Aktualności

Święci są młodzi

Nowa książka o młodych świętych i błogosławionych ze wstępem biskupa gliwickiego Sławomira Odera. Galeria 54 portretów dzieci i młodych wyniesionych przez Kościół na ołtarze, odczytanych w świetle słowa Bożego. Życie świętych jest najlepszym komentarzem do Pisma Świętego. Polecamy! jedność.com.pl zob. poniżej.

więcej

Zakończenie cyklu 2023/24

Redakcja ssb24.pl dziękuje za udział w cyklu medytacji w rytmie lectio divina nt. "Eucharystia buduje Kościół" (38 medytacji - wprowadzenie). Serdecznie dziękujemy kapłanom diecezji gliwickiej, którzy przygotowali medytacje. To cenny wkład w dzieło Diecezjalnego Kongresu Eucharystycznego. Nowy cykl 2024/25 rozpocznie się w I Niedzielę Adwentu i będzie poświęcony Jubileuszowi Roku 2025. Zapraszamy!

więcej
zobacz wszystkie

Liczba wizyt: 16083778

Tweety na temat @Ssb24pl Menu
Menu