Co mi się stanie, jeśli będę nosił pierścień atlantów?

2015-08-30

Unikajcie wszystkiego, co ma choćby pozór zła (1 Tes 5, 22)

Można dodać inne pytania: Dlaczego nie bawić się w halloween? Co jest złego w słuchaniu Behemota? Czy mogę dla zabawy poczytać horoskop? Przecież i tak w to nie wierzę… Każdą z tych kwestii można by rozważać osobno, ale tym razem spróbujmy się przyjrzeć swoistemu „wspólnemu mianownikowi” tych problemów.

Większość teologów twierdzi, że to są poważne zagrożenia duchowe, niektórzy – sporadycznie – że nie jest to groźne, jeżeli nie jest traktowane poważnie. Z czego to wynika? Bóg darował nam konieczne i wystarczające do zbawienia objawienie, jednak nie powiedział nam o Sobie i świecie wszystkiego, stąd ciągle pozostaje miejsce na interpretację. Interpretacja przynależy Urzędowi Nauczycielskiemu Kościoła, który dotąd nie odniósł się do wszystkich książek, symboli, dzieł czy praktyk. Stąd różne opinie. Warto jednak zauważyć, że np. polski episkopat w marcu 2013 r. skierował do nas list o duchowych zagrożeniach wiary, w którym zwrócił uwagę na niebezpieczeństwo tego rodzaju praktyk.

Na czym ono polega? Każdy symbol, przedmiot, czynność czy dzieło ma swoje pochodzenie i przeznaczenie. Czemuś służy, do czegoś się odnosi, niesie za sobą jakąś treść i ideę. Za zagrożenie uznajemy te, których pochodzenie i przeznaczenie służy, bądź służyło, kultowi i duchowości obcej oraz przeciwnej chrześcijaństwu. Biblia w niezliczonych miejscach zdecydowanie potępia te praktyki: Nie znajdzie się pośród ciebie nikt, kto by przeprowadzał przez ogień swego syna lub córkę, uprawiał wróżby, przepowiednie, magię i czary; nikt, kto by uprawiał zaklęcia, pytał duchów, wywoływał umarłych. Obrzydliwy jest bowiem dla Pana każdy, kto to czyni (Pwt 18, 10-11) Te mocne starotestamentowe słowa dobitnie sugerują, że takie działania niosą za sobą niebezpieczeństwo dla człowieka. Tym niebezpieczeństwem jest działanie złego ducha. Jeżeli pokładam swoje zaufanie i nadzieję w jakiejś praktyce, wróżbie czy amulecie, to nie pokładam go w Bogu! Czyli robię dokładnie to, czego chce szatan! Tutaj tkwi poważne niebezpieczeństwo.

Dającym do myślenia faktem jest, że istnieją bardzo liczne relacje egzorcystów, którzy musieli interweniować po dziecięcych "zabawach" opartych o Harrego Pottera, czasopismo Witch czy po halloween... a nawet wyciągać ludzi ze skomplikowanych tarapatów duchowych, w które wpadli poprzez przedmioty i praktyki okultystyczne. Zdarza się tak bez względu na to, czy wchodzimy w te praktyki na poważnie czy „tylko dla zabawy”. To prawda, mamy wolność, by decydować komu służymy: Bogu czy komuś/czemuś innemu. Tyle, że zły duch… ma naszą wolność „w nosie”. Jeżeli otoczymy się symbolami, przedmiotami i praktykami, które mogą być nośnikiem jego działania, to on je zawsze może wykorzystać czy tego chcemy czy nie. Ma moc mniejszą niż Bóg, ale większą niż człowiek!

Nawet, jeżeli nie czujesz się przekonany weź pod uwagę pouczenie biblijne: Unikajcie wszystkiego, co ma choćby pozór zła (1 Tes 5, 22) i postępuj rozsądnie.

Inna sprawa to właściwe postawienie akcentów. Chrześcijaństwo to wyznawanie zwycięstwa Chrystusa nad złem, a więc życie dobrem, miłosierdziem, sakramentami i modlitwą. Nie pasuje do niego współczesna, niemal chorobliwa fascynacja złem i wszelkimi jego przejawami widoczna nawet w dziecięcych zabawkach. Żyj w Chrystusie, żyj dobrem, a będzie dobrze!