Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa – 7.06.2013
2013-06-06
Serce Jezusa jest symbolem, a zarazem źródłem życia. Z jednej strony przypomina prawdę o miłości Boga do człowieka i wzywa nas do miłości i świętości życia, a z drugiej strony jest nieustannie otwartym źródłem, z którego możemy czerpać moc i siłę w codziennym życiu. Uroczystość Najświętszego Serca jest dniem ponownego wpatrzenia się w oblicze Jezusa i dostrzeżenia istoty chrześcijańskiego życia, a w obliczu ludzkiej niedoskonałości, dniem jeszcze mocniejszego wyrażenia pragnienia: Jezus, uczyń serca nasze według Serca Twego!
CZYTAJ!
Łk 15,3-7
Jezus opowiedział faryzeuszom i uczonym w Piśmie następującą przypowieść: „Któż z was, gdy ma sto owiec, a zgubi jedną z nich, nie zostawia dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustyni i nie idzie za zagubioną, aż ją znajdzie? A gdy ją znajdzie, bierze z radością na ramiona i wraca do domu; sprasza przyjaciół i sąsiadów i mówi im: «Cieszcie się ze mną, bo znalazłem owcę, która mi zginęła». Powiadam wam: Tak samo w niebie większa będzie radość z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia”.
ROZWAŻ!
Kult Serca Pana Jezusa, choć swymi początkami sięga średniowiecza i żywego wtedy kultu ran Pana Jezusa, to jednak szczególny moment intensyfikacji przechodzi w okresie od XVII do początków XX wieku. Dziś jest on powszechnie obecny w życiu Kościoła i postrzegany jako jeden z głównych nurtów duchowego życia Kościoła. Dzieje się tak dlatego, że spaja on w sobie aktualność przesłania Ewangelii ze świadectwem życia Jezusa Chrystusa, poświadczonego Jego pełną miłości ofiarą na krzyżu i przebitym sercem. Kult Serca Jezusowego ukazuje aktualność takiej właśnie postawy w dziejach współczesnego świata, któremu brakuje doświadczenia miłości, czego konsekwencją jest rozbicie oraz brak jedności i pokoju.
Co zatem musi uczynić Kościół, a więc my sami, aby zawsze aktualny w Kościele kult Serca Pana Jezusa prowadził świat do autentycznego doświadczenia miłości? Czy w ogóle jest to możliwe? Czy coś jest w stanie zmienić oblicze współczesnego świata?
Odzwierciedleniem prawdziwego oblicza Serca Pana Jezusa jest czytany dziś w liturgii fragment przypowieść o Dobrym Pasterzu. To właśnie Serce Jezusa, Dobrego Pasterza, jest pełne miłości wobec każdego człowieka, również wobec tego, który wyszedł z owczarni i zagubił się. Jest to obraz radości, której doświadcza Bóg w momencie nawrócenia człowieka.
W tym kryje się jakaś cząstka prawdy o nas samych. Przecież wszyscy jesteśmy grzesznikami, którzy odchodzą i powracają, którzy są niewierni i wracają do wierności, których czasami nie stać na świadectwo miłości a jednak głęboko pragną miłości. Zatem patrzymy na oblicze Serca Pana Jezusa i widzimy dziwne zderzenie obrazu Serca Jezusa z naszymi brakami. Takie spojrzenie musi nas uczyć tylko jednego – pokory wobec Boga i majestatu Jego miłości oraz szacunku dla ludzkich decyzji i wyborów. Bo obraz życia współczesnego świata jest dla nas w pewnym stopniu wyrzutem sumienia odnośnie do braku czytelnego świadectwa życia i miłości. Dlatego też tak ważnym aspektem kultu Serca Pana Jezusa jest ekspiacja za grzechy świata. Przecież w akcie przebłagania i hołdu dla Serca Jezusowego modlimy się za tych, którzy „nie potrafią, albo nie chcą żałować za swoje grzechy”.
Kościół ma swoje zadanie i swoją misję zleconą mu przez Chrystusa. Ma iść i głosić Dobrą Nowinę o zbawieniu. Ale nigdy nie może potępiać tych, którzy tej prawdy nie przyjmują. Bo w misji Kościoła istnieje potrzeba świadectwa, które jest w stanie przekonać do życia Ewangelią. Tak jak Jezus łączył głoszone słowo ze świadectwem własnego życia i ofiarą miłości, tak Kościół musi iść i głosić Ewangelię nie tyle słowem, co świadectwem życia i ofiarą miłości. Tak bardzo przypomina nam tę prawdę Ojciec święty Franciszek.
Dlatego im bardziej będziemy zanurzeni w życiu Jezusa Chrystusa, niejako w Jego Sercu, w Jego Słowie i w Jego miłości, tym bardziej sami będziemy tymi, którzy są w stanie ukazywać światu inne możliwe oblicze życia, relacji i działania.
- Czy osobisty kult Serca Pana Jezusa prowadzi nas do bycia świadkiem miłości?
- Gdzie i w jakim wymiarze objawia się nasze świadectwo, a w jakim wymiarze go brakuje?
- W jaki sposób realizuje się nasze zanurzenie się w Sercu Jezusa?
- Czy rozumiemy, że początkiem naszej misji jest pokorna modlitwa: „Jezus, uczyń serca nasze według Serca Twego”
MÓDL SIĘ!
W Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa modlimy się szczególnie:
- za nasze rodziny, aby wszyscy jej członkowie, ojcowie, matki i dzieci, wpatrzeni w Serce Jezusa potrafili nawzajem siebie kochać;
- modlimy się za kapłanów, aby byli kapłanami według Serca Jezusowego;
- modlimy się za ludzi zagubionych w życiu, aby w Sercu Jezusa odnaleźli źródła życia i świętości.
Jezus cichy i pokornego serca, uczyń serca nasze według Serca Twego. Amen.
AKT POŚWIĘCENIA RODZAJU LUDZKIEGO NAJŚWIĘTSZEMU SERCU PANA JEZUSA
O Jezu najsłodszy, Odkupicielu rodzaju ludzkiego,
wejrzyj na nas, korzących się u stóp Twego ołtarza.
Twoją jesteśmy własnością i do Ciebie należeć chcemy.
Oto dzisiaj każdy z nas
oddaje się dobrowolnie Najświętszemu Sercu Twemu,
aby jeszcze ściślej zjednoczyć się z Tobą.
Wielu nie zna cię wcale;
wielu odwróciło się od Ciebie, wzgardziwszy przykazaniami Twymi.
Zlituj się nad jednymi i drugimi, o Jezu Najłaskawszy,
i pociągnij wszystkich do świętego Serca Swego.
Królem bądź nam, o Panie,
nie tylko wiernym, którzy nigdy nie odstąpili od Ciebie,
ale i synom marnotrawnym, którzy Cię opuścili.
Spraw, aby do domu rodzicielskiego wrócili co prędzej i nie zginęli z nędzy i głodu.
Króluj tym, których albo błędne mniemania uwiodły, albo niezgoda rozdziela;
przywiedź ich do przystani prawdy i jedności wiary,
aby rychło nastała jedna owczarnia i jeden pasterz.
Użycz Kościołowi Twemu bezpiecznej wolności.
Udziel wszystkim narodom spokoju i ładu.
Spraw, żeby ze wszystkiej ziemi, od końca do końca, jeden brzmiał głos:
Chwała bądź Bożemu Sercu, przez które stało się nam zbawienie.
Jemu cześć i chwała na wieki. Amen.
ŻYJ SŁOWEM!
Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa jest dniem modlitwy o uświęcenie kapłanów. Pomódl się zatem za jednego ze znanych Ci kapłanów, który według Ciebie, najbardziej potrzebuje Twojego wsparcia i modlitwy
ks. Franciszek Koenig