Jezus wszedł do Jerycha i przechodził przez miasto. A był tam pewien człowiek, imieniem Zacheusz, zwierzchnik celników i bardzo bogaty, chciał koniecznie zobaczyć Jezusa, któż to jest, ale nie mógł z powodu tłumu, gdyż był niskiego wzrostu. Pobiegł więc naprzód i wspiął się na sykomorę, aby móc Go ujrzeć, tamtędy bowiem miał przechodzić. Gdy Jezus przyszedł na to miejsce, spojrzał w górę i rzekł do niego: "Zacheuszu, zejdź prędko, albowiem dziś muszę się zatrzymać w twoim domu”. Zeszedł więc z pośpiechem i przyjął Go rozradowany. A wszyscy, widząc to szemrali: ”Do grzesznika poszedł w gościnę”. Lecz Zacheusz stanął i rzekł do Pana: ”Panie, oto połowę mego majątku daję ubogim, a jeśli kogo w czym skrzywdziłem, zwracam poczwórnie”. Na to Jezus rzekł do niego: "Dziś zbawienie stało się udziałem tego domu, gdyż i on jest synem Abrahama. Albowiem Syn Człowieczy przyszedł odszukać i zbawić to, co zginęło”.

Zacheusz - bohater dzisiejszej Ewangelii był wybitnie ciekawskim człowiekiem. Wspiął się na drzewo, by zobaczyć Jezusa. Czemu chciał Go zobaczyć?

Ewangelia mówi tylko, że "chciał koniecznie zobaczyć Jezusa, kto to jest...". Można wnioskować, że kierowała nim zwyczajna ciekawość, a może nawet "niezdrowa ciekawość"? Zacheusz właściwie nie potrzebował osobowego spotkania z Jezusem. Ewangelista nie wspomina jakoby Zacheusz szukał odpowiedzi na jakieś trudne pytanie u Rabiego z Nazaretu lub cierpiał na jakąś chorobę, był opętany czy trędowaty, by uzyskać uzdrowienie u znanego Cudotwórcy. Nie był też ubogim nędzarzem – wręcz przeciwnie: "[był] bardzo bogaty".

Czyżby zatem do Jezusa przyprowadziła go zwykła ciekawość? W ludzkim życiu tak wiele nas ciekawi. Od najmłodszych lat człowiek stawia pytania: Po co? Dlaczego? Co to? Ciekawość otwiera wiele zamkniętych dotąd drzwi, pozwala przełamać strach, niepewność...

Zafascynować się Jezusem, zachwycić się Nim, być ciekawym Jego osoby to pierwszy krok do spotkania z Nim. Zacheusz od fascynacji, ciekawości doszedł do spotkania i obietnicy ZBAWIENIA!

Trzeba więc wejść na swoją sykomorę, by dostrzec Jezusa. Trzeba włożyć nieco wysiłku, namęczyć się, szukać, by osiągnąć zamierzony cel. A gdy już samemu rozpozna się Boga, trzeba Go przyjąć w swoim domu (w sercu, rodzinie, wspólnocie...) i uważnie wysłuchać.

Co to znaczy przyjąć Jezusa Chrystusa? Przyjąć Chrystusa do siebie oznacza wybaczyć krzywdy innym i samemu prosić o przebaczenie. Przyjąć Chrystusa - znaczy też wynagrodzić zło, które popełniliśmy. Przyjąć Chrystusa oznacza wreszcie zafascynować innych Chrystusem – pomóc im wspiąć się na ich sykomorę. A to jest początkiem i gwarantem, by zbawienia stało się udziałem ich domu.

W kontekście obietnicy wypowiedzianej w Jerycho warto zapytać:

Warto zastanowić się nad naszym zadośćuczyniłem po sakramencie pokuty i pojednania. Czy potrafię, jak Zacheusz, tak hojnie odpowiedzieć na dar przebaczenia?