I Niedziela Adwentu - 30.11.2014
2014-11-20
CZYTAJ!
Mk 13, 33-37
Jezus powiedział do swoich uczniów: «Uważajcie i czuwajcie, bo nie wiecie, kiedy czas ten nadejdzie. Bo rzecz ma się podobnie jak z człowiekiem, który udał się w podróż. Zostawił swój dom, powierzył swoim sługom staranie o wszystko, każdemu wyznaczył zajęcie, a odźwiernemu przykazał, żeby czuwał. Czuwajcie więc, bo nie wiecie, kiedy pan domu przyjdzie: z wieczora czy o północy, czy o pianiu kogutów, czy rankiem. By niespodzianie przyszedłszy, nie zastał was śpiących. Lecz co wam mówię, mówię wszystkim: Czuwajcie».
ROZWAŻ!
Czuwanie to stan napięcia między tym, co mamy dzisiaj a tym, co nadejdzie jutro. Jest czuwanie, które oznacza zabezpieczenie przed grożącym niebezpieczeństwem (pielęgniarka na intensywnej terapii, żołnierz na warcie, ochrona w banku). Ale Jezus mówi o innym rodzaju czuwania. Wzywa do czuwania nastawionego na przywitanie Oblubieńca, Właściciela i sprawiedliwego Boga. Nadchodzi dobro, więc przegapienie go będzie przegapioną okazją, straconą szansą, niepowetowaną szkodą. Jezus nakazuje spodziewać się tego co dobre i lepsze. Owo dzisiaj, jeżeli jest połączone z czuwaniem, gwarantuje nadejście najlepszego. Ewangelia nie jest straszakiem, ale zapowiedzią nadchodzącego Królestwa. Nie oczekujemy „końca świata”, czyli kataklizmów, lęku, strachu, tragedii i rozpaczy, ale powrotu Chrystusa, czyli panowania miłosiernego Ojca, który pocieszy krzywdzone dzieci, wynagrodzi wytrwałych pracowników, pobłogosławi wierne sługi i rozda nagrodę swoim wyznawcom.
Czuwanie, o którym mówi Jezus, składa się z kilku elementów:
- pamięci o tym, że Bóg jest Właścicielem, a my Jego zarządcami,
- świat jest miejscem naszego czasowego, a nie stałego pobytu,
- otrzymaliśmy zadanie rozwoju talentów, które zostały w nas złożone,
- formą realizacji powołania jest odpowiedzialne wykonywanie obowiązków stanu,
- przy rozliczeniu nie umknie Bogu nawet najmniejsza czynność, którą wykonaliśmy z miłości,
- w każdej chwili powinniśmy spodziewać się Bożego przyjścia,
- zło zostanie ostatecznie pokonane i dobro zatriumfuje na wieki.
Świadome wypowiadanie słów modlitwy „Ojcze nasz” wskazuje właśnie na te elementy i może nam pomóc w budowaniu postawy czuwającego sługi. Warto więc tę modlitwę uczynić własną, przebić się przez skorupę rutyny i pozwolić się przekształcać tak, by oczekiwanie na Boga było czymś oczywistym i naturalnym.
MÓDL SIĘ!
Boże, który nadchodzisz i działasz, nie pozwól, by moje życie było lekkomyślne i poplątane. Naucz mnie wsłuchiwania się w Twój głos, który wzywa do uwagi i czuwania. Pomóż mi znajdować radość w wykonywaniu moich codziennych obowiązków związanych z formą powołania, które odkrywam i realizuję.
ŻYJ SŁOWEM!
Modlitwa Pańska składa się z 7 wezwań. Wykorzystując jedno z nich: „Przyjdź Królestwo Twoje” uczyń z tej modlitwy rodzaj litanii, która wzywa do czuwania i spodziewania się powtórnego przyjścia Chrystusa, które oznacza królowanie Boga na wieki.
Ojcze nasz, który jesteś w niebie, niech się święci imię Twoje!
- „Przyjdź Królestwo Twoje”
Niech przyjdzie królestwo Twoje; niech Twoja wola spełnia się na ziemi, tak jak i w niebie.
- „Przyjdź Królestwo Twoje”.
Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj;
- „Przyjdź Królestwo Twoje”.
i przebacz nam nasze winy, jak i my przebaczamy tym, którzy przeciw nam zawinili;
- „Przyjdź Królestwo Twoje”.
i nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie,
- „Przyjdź Królestwo Twoje”.
ale nas zachowaj od złego!
- „Przyjdź Królestwo Twoje”.
ks. Artur Sepioło
