2015-03-05
ROZWAŻ!
Staramy się zrozumieć, co znaczy żyć Słowem, czyli codziennie czytać, rozważać, modlić się Nim. Słowem żyje każda osoba i wspólnota przede wszystkim poprzez liturgię i prywatną lekturę. Słowa Pisma – Starego Testamentu, Psalmów, Nowego Testamentu – które z pokorą powtarzamy, śpiewamy, słuchamy, są jak deszcz, który przenika, jak rosa, która orzeźwia nas dzień po dniu.
Jezus przychodzi do nas, jak przyszedł na dziedziniec świątyni, i tam odnajmuje targowisko. Często musi wziąć bicz i przepędzić to wszystko, co nie przystoi "świątyni Ducha" - "domowi Ojca". Czyż nie wiecie, że jesteście świątynią Boga? - przypomina nam św. Paweł.
Kiedy Bóg wstrząsa i oczyszcza nasze wnętrze, przypominamy sobie Jego słowa - powraca pamięć. "Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, pouczy was o wszystkim oraz przypomni wszystko, co wam powiedziałem" - przekonywał Jezus (J 14, 26). I rzeczywiście, gdy Jezus robił porządek na dziedzińcu świątyni, uczniowie dwukrotnie przypomnieli sobie słowa Pisma: Gorliwość o Twój dom pochłania Mnie (Ps 69, 10; Za 14, 21) oraz trzykrotne zapowiedzi męki, śmierci i zmartwychwstania (J 2, 22). Tak więc kontakt z żywym Słowem przywraca pamięć!
Pobożna lektura zawsze prowadzi wprost do Eucharystii: to tu Słowo staje się Ciałem. Eucharystia odnawia się każdego dnia i każdego dnia ożywia wspólnotę, karmiąc ją i na nowo tworząc. Jest naprawdę źródłem życia wewnętrznego każdego członka wspólnoty: „Postawić Eucharystię w centrum, to znaczy uznać jej ożywiającą moc, pozwolić jej działać w nas nie tylko jako poszczególnym osobom, lecz także jako wspólnocie, oraz przyjąć uwarunkowania i skutki tego zaiste rewolucyjnego wydarzenia, jakim jest Pascha – zanurzona w czasie każdego człowieka” (C.M. Martini).
Budujemy świątynię swojego wnętrza, gdy słuchamy Słowa i przyjmujemy Ciało Pańskie:
MÓDL SIĘ!
Niech więc każdy nasz dzień będzie kształtowany przez ponowne spotkanie z Chrystusem, Słowem Ojca, które stało się ciałem: On jest na początku i na końcu, i "wszystko w Nim ma istnienie" (Kol 1, 17). Uciszmy się, by słuchać słowa Pańskiego i nad nim medytować, ażeby dzięki skutecznemu działaniu Ducha Świętego nadal mieszkało i żyło w nas przez wszystkie dni naszego życia i do nas mówiło. Tak właśnie Kościół wciąż się odnawia i odmładza dzięki słowu Pańskiemu, które trwa na wieki (por. 1 P 1, 25; Iz 40, 8). W ten sposób my również będziemy mogli uczestniczyć w wielkim dialogu oblubieńczym, który kończy Pismo Święte: "A Duch i Oblubienica mówią: Przyjdź! A kto słyszy, niech powie: Przyjdź! (...) Mówi Ten, który o tym zaświadcza: Zaiste, przyjdę niebawem. Amen. Przyjdź, Panie Jezu!" (Ap 22, 17).
Benedykt XVI, Verbum Domini nr 124
ŻYJ SŁOWEM!
Przez najbliższy tydzień codziennie przeczytajmy fragment Ewangelii. Zatrzymajmy się przy nich chwilę, przypomnijmy sobie inne teksty podobne (paralelne). Nauczymy się jednego zdania Ewangelii na pamięć!
ks. Jan Kochel
fot. jk