III Niedziela Wielkiego Postu – 28.02.2016

2016-02-24

W tym czasie przyszli niektórzy i donieśli Mu o Galilejczykach, których krew Piłat zmieszał z krwią ich ofiar. Jezus im odpowiedział: Czyż myślicie, że ci Galilejczycy byli większymi grzesznikami niż inni mieszkańcy Galilei, że to ucierpieli? Bynajmniej, powiadam wam; lecz jeśli się nie nawrócicie, wszyscy podobnie zginiecie. Albo myślicie, że owych osiemnastu, na których zwaliła się wieża w Siloam i zabiła ich, było większymi winowajcami niż inni mieszkańcy Jerozolimy? Bynajmniej, powiadam wam; lecz jeśli się nie nawrócicie, wszyscy tak samo zginiecie.

I opowiedział im następującą przypowieść: Pewien człowiek miał drzewo figowe zasadzone w swojej winnicy; przyszedł i szukał na nim owoców, ale nie znalazł. Rzekł więc do ogrodnika: Oto już trzy lata, odkąd przychodzę i szukam owocu na tym drzewie figowym, a nie znajduję. Wytnij je: po co jeszcze ziemię wyjaławia? Lecz on mu odpowiedział: Panie, jeszcze na ten rok je pozostaw; ja okopię je i obłożę nawozem; może wyda owoc. A jeśli nie, w przyszłości możesz je wyciąć.

ROZWAŻ!

Dzisiejsza Ewangelia zachęca nas do przyjęcia postawy nieustannego nawracania się i przemieniania życia na lepsze. Bóg mówi do nas przez wydarzenia. Każdy etap historii jest swoistą mową Boga ze Swoim ludem. Nawet najtrudniejsze chwile w dziejach narodów są momentami tej szczególnej rozmowy. Choćby straszliwy czas II wojny światowej był również okresem nadziei, bo wielu świętych narodziło się wówczas dla nieba, np. Edith Stein, Maksymilian Maria Kolbe.

Wydarzenia wspomniane w dzisiejszej Ewangelii miały zachęcić zgromadzonych wokół Pana do refleksji nad własnym życiem. Tymczasem na słuchaczach Jezusa dwa tragiczne wydarzenia nie zrobiły wrażenia. Jezus wzywa więc rozmówców, by uznali swoją grzeszność i nie zwlekali z nawróceniem, powtarzając: jeśli się nie nawrócicie... W rozmowie o minionych tragicznych wydarzeniach Pan demaskuje u ludzi brak poczucia grzeszności. Bez tego poczucia niemożliwe jest nawrócenie.

Życie bez nawrócenia jest tylko pozorne, niczym drzewo figowe zasadzone w winnicy, które nie owocuje. Przypowieść o takim drzewie jest opowieścią o konsekwencjach życia ludzkiego. Uczniów, potykających się na chrześcijańskiej drodze i doświadczających kryzysów, przypowieść pobudza do refleksji i działania, by zaowocowało w nich dobro.

Jakże pięknie wkomponowuję się Jezusowa przypowieść w kontekst przeżywanego Roku Miłosierdzia. Jezus z wielką troską wyczekuje na powrót marnotrawnych synów i córek na łono Ojca, by nie odkładali na później swojego nawrócenia. Jezus wzbudza w grzesznikach nadzieję, że Jego serce jest otwarte i przepełnione miłością.

Miłosierdzie jest miłością podnoszącą. Ilekroć upadamy, tylekroć Pan otwiera Swoje Dobre Serce i podnosi nas z naszych grzechowych upadków. Ta nadzieja motywuje nas do wydawania dobrych owoców. Prośba: "Panie, pozostaw je jeszcze na rok" - budzi nadzieję! Słowa te powinny stać się zachętą do aktywności. Szczególnie w czasie Wielkiego Postu. Wydać owoce naszej miłości względem Boga i bliźnich, choćby przez praktykowanie uczynków miłosierdzia. Niech w tym szczególnym czasie pokuty takimi owocami będą modlitwa i dobre słowo skierowane do naszych bliźnich. Otwórzmy nasze serca na drugiego człowieka i w jego twarzy zobaczmy oblicze samego Jezusa.

Miłosierny Panie, Ty zachęcasz nas do nieustannego nawracania się i podnoszenia się z naszych grzechowych upadków. Uzdolnij nasze serca do całkowitego oddania się Tobie. Dopomóż nam, abyśmy wydawali dobre owoce miłości. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

• Stań przed Jezusem z prostotą serca, w pokorze.
• Poproś o łaskę dogłębnego odczucia swojej grzeszności.
• Zaplanuj i wyznacz czas na wielkopostne spotkanie z Jezusem w sakramencie Pokuty i Pojednania.
• Praktykuj uczynki miłosierdzia względem duszy i ciała.

Amadeusz Pełka