Uroczystość św. Wojciecha – 23.04.2016
2016-04-22
Misjonarz – świadek – męczennik.
W roku 1050 rocznicy chrztu Polski z większą wrażliwością spoglądamy na postacie świętych patronów, których życie i posługa ewangelizacyjna umocniła wiarę naszego narodu. Ten pochód krzewicieli wiary otwiera św. Wojciech, Biskup i Męczenników, którego relikwie z Bożego zrządzenia spoczywają w Gnieźnie. W osobie św. Wojciecha, misjonarza i męczennika, widzimy przede wszystkim świadka Ewangelii, świadka gorliwego i odważnego, świadka, który o prawdziwości Ewangelii zaświadczył największą ofiarą – własnym życiem.
CZYTAJ!
(J 12, 24-26)
Jezus powiedział do swoich uczniów: „Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię nie obumrze, zostanie tylko samo, ale jeżeli obumrze, przynosi plon obfity. Ten, kto miłuje swoje życie, traci je, a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne. A kto by chciał Mi służyć, niech idzie za Mną, a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa. A jeśli kto Mi służy, uczci go mój Ojciec”.
ROZWAŻ!
Po dniach jubileuszu 1050 rocznicy chrztu Polski nie może zabraknąć w narodowej refleksji okazji na wspomnienie świętych patronów Polski, którzy mieli swój udział w krzewieniu wiary na tej ziemi. Dziś czcimy uroczystością św. Wojciecha, a za kilka dni czcić będziemy św. Stanisława, a potem kolejnych wielkich świadków Ewangelii. Ich wspomnienia rodzą przede wszystkim potrzebę głębokiej wdzięczności za ich świadectwo. Wszyscy oni na swój sposób zadbali o to, by umocnić wiarę narodu świadectwem własnego życia, świadectwem Ewangelii, której najwyższym wymogiem stała się męczeńska śmierć z miłości dla Chrystusa i jego Ewangelii. Trudno wymiernie określić jaki wpływ miała ich ofiara na umocnienie wiary chrześcijańskiej wśród Polaków. Jednak 1050 lat silnej tradycji wiary jest potwierdzeniem faktu jej nieustannego ożywiania, co było z pewnością owocem także ofiary z życia.
W jednym z wywiadów jakie były nadawane w ostatnich dniach z racji jubileuszu 10050 rocznicy chrzty Polski, przewodniczący KEP abp Stanisław Gądecki zapytany czy należy z tak wielkim rozmachem czcić 1050 rocznicę chrztu, czy nie lepiej zaczekać do 1100 rocznicy, odpowiedział, że trzeba było tę rocznicę koniecznie wspomnieć dla obecnego pokolenia Polaków (wywiad nadany w TV Trwam). Dla szerokiego grona rodaków obchody 1000-lecia chrześcijaństwa w Polsce z roku 1966 są już tylko historią. Wielu już nie pamięta tamtych wydarzeń. Tymczasem współczesnym pokoleniom – zdaniem ks. abp S. Gądeckiego – także trzeba przypomnieć wielką wartość chrztu, wartość wejścia w chrześcijańską tradycję Europy i w przestrzeń kultury europejskiej.
Wszelkie wielkie dzieła, w tym także dzieło chrystianizacji, wymagało wielkich ofiar, nawet ofiar z życia. Również i we współczesnej dobie potrzeba duchowych ofiar, aby światło Ewangelii mogło trwać i rozpalać się w ludzkich sercach. Zatem i dziś nie może zabraknąć autentycznych świadków Ewangelii, świadków prawdy, życia i miłości. W wielu częściach świata tego rodzaju świadectwo jest pieczętowane ofiarą z życia. W naszych realiach potrzeba przede wszystkim wiarygodnego świadectwa wiary, które przyczyni się do pogłębienia wiary i ukazania aktualności przesłania Ewangelii.
Pięknym momentem rozwoju wiary w dziejach Kościoła były czasy apostolskie. To właśnie wtedy autentyczna wiara uczniów Jezusa sprawiała, że przybywało z dnia na dzień chrześcijan. Czytamy o tym m.in. w pierwszym czytaniu z Dziejów Apostolskich (por. Dz 1, 3-8). Ich świadectwo było dogłębne i nie było cienia wątpliwości dla kogo żyją i czego pragną. Dał o tym wielokrotnie świadectwo m.in. św. Paweł. Przykład tego znajdujemy w dzisiejszym drugim czytaniu z Listu do Filipian, gdzie św. Paweł mówi, że jego „życiem jest Chrystus” (por. Flp 1, 20c-30). Jeśli zatem Kościół ma się rozwijać i we współczesnej dobie, a przecież posłannictwo Kościoła jest skierowane na wszystkie czasy, to i dziś potrzeba świadków Ewangelii na wzór apostołów i na wzór świętych męczenników i patronów, jak św. Wojciech. Potrzeba świadków, którzy będą się trudzić „dla Ewangelii”, którzy będą ją pisać na obliczu życia naszego narodu własnym świadectwem. W tym dziele trzeba coś poświęcić: czas, zdolności, honor, aby jeszcze więcej otrzymać.
Dlatego warto sobie w kontekście dzisiejszego daru Słowa Bożego postawić kilka prostych pytań o nasze oblicze świadectwa:
- Czy mamy świadomość bycia świadkiem Jezusa Chrystusa?
- Czy znamy kogoś kto czeka na nasze wiarygodne i jednoznaczne świadectwo wiary?
- Czego obawiamy się w naszym świadectwie: wyśmiania, odrzucenia, braku akceptacji?
- Jak może i jak powinno wyglądać nasze świadectwo wiary?
MÓDL SIĘ!
Wszechmogący Wieczny Boże, uciekając się pod opiekę św. Wojciecha, który za życia swego był narodowi naszemu przykładem wiary i przyjacielem, a teraz przed Obliczem Twego Majestatu jest naszym Orędownikiem, błagamy Cię, wysłuchaj łaskawie modlitwy, którą do Ciebie przez wstawiennictwo Świętego Męczennika zanosi wierny lud Twój.
Ty zaś, Matko Boża, Królowo Polski i Wniebowzięta Patronko świętego Kościoła Gnieźnieńskiego, okaż nam dobrotliwość Swego Niepokalanego Serca.
Św. Wojciechu, któryś w zaraniu narodu naszego utwierdzał go w wierze, uproś nam umiłowanie Prawdy Przedwiecznej.
Św. Wojciechu, któryś w duszę polską wszczepił cześć i miłość ku Bogarodzicy Dziewicy, wyproś nam Jej przemożną opiekę.
Św. Wojciechu, prawa Bożego głosicielu nieugięty, wyproś kapłanom polskim ducha żarliwości i apostolstwa.
Św. Wojciechu, darem rady osobliwie obdarzony, któryś utwierdzał królów w wierze świętej, wyproś rządcom Rzeczypospolitej zrozumienie Twej woli i światło w rządach.
Św. Wojciechu, któryś życie oddał za wiarę świętą, wyproś nam stałość i męstwo w wyznawaniu Chrystusa życiem całym.
Św. Wojciechu, któryś czuwał nad narodem naszym w dniach chwały i upadku, wyproś nam trwałą wierność Kościołowi świętemu.
Św. Wojciechu, którego wstawiennictwu zawdzięczamy odzyskanie wolności, wyproś Ojczyźnie naszej ducha jedności i zgody.
Niech Cię wielbi, Panie Boże nasz, lud polski przy grobie Świętego Męczennika, by Jego krew ofiarna wyjednywała narodowi dalsze Twe łaski i opiekę.
Przez zasługi św. Wojciecha, udziel nam, Boże, grzechów odpuszczenia.
Przez zasługi św. Wojciecha, naucz nas, Boże, odradzać się przez łaskę świętych sakramentów, żyć w pobożności i trwać w miłości Twojej.
Przez zasługi św. Wojciecha, spraw, Boże, aby Polska życiem chrześcijańskim chwałę Ci oddawała.
Przez zasługi św. Wojciecha, spraw, Boże, aby naród polski swych świętych posłannictw dopełnił.
Przez zasługi św. Wojciecha, spraw, Boże, abyśmy wszyscy po cnotliwym życiu rajskiego wesela dostąpić mogli. Amen
Kard. August Hlond, Prymas Polski
ŻYJ SŁOWEM!
W odpowiedzi na wezwanie Słowa Bożego zechciejmy zachęcić kogoś, kto stoi z boku Kościoła, do udziału we Mszy św., w modlitwie, w pielgrzymce lub w innych dziełach życia parafialnego.
ks. Franciszek Koenig
