Uroczystość św. Stanisława - 9.05.2016

2016-05-08

Jezus powiedział do faryzeuszów: «Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie swoje za owce. Najemnik zaś i ten, kto nie jest pasterzem, do którego owce nie należą, widząc nadchodzącego wilka, opuszcza owce i ucieka, a wilk je porywa i rozprasza. Najemnik ucieka dlatego, że jest najemnikiem i nie zależy mu na owcach.Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają, podobnie jak Mnie zna Ojciec, a Ja znam Ojca. Życie moje oddaję za owce. Mam także inne owce, które nie są z tej owczarni. I te muszę przyprowadzić i będą słuchać głosu mego, i nastanie jedna owczarnia, jeden pasterz».

Przypowieść o dobrym pasterzu ukazuje bardzo bliskie relacje Jezusa z ludźmi i z Ojcem Niebiańskim. Nicią przewodnią dla ukazania tych więzi stało się słowo znać. Chrystus – jako dobry pasterz – zna wszystkie swoje owce, a owce doskonale znają swojego pasterza. Ojciec Niebiański zna swojego Syna, a Syn doskonale zna swojego Ojca.

Samo pojęcie znać nie dotyczy tylko poznania rozumowego, lecz oznacza głęboki związek pomiędzy osobami. Wyraża bowiem miłość, zaufanie, otwartość, oddanie i serdeczność. Nic więc dziwnego, że tym słowem określa się również związek i pożycie małżeńskie (zob. Mt 1, 25; Łk 1, 34). Zatem w języku biblijnym synonimem słowa znać jest nie tylko wiedzieć, ale również kochać.

Relacja Bóg Ojciec – Syn Boży – Duch Święty opiera się na miłości. Ta doskonała komunia pomiędzy Osobami Boskimi powinna stanowić wzór dla każdej ludzkiej wspólnoty (małżeńskiej, rodzinnej, sąsiedzkiej, szkolnej, akademickiej, zakładu pracy, koleżeńskiej, parafialnej, narodowej…).

Relacja dobry pasterz – owieczka opiera się na miłości. Musimy być zatem świadomi tego, że Jezus nas kocha, że zależy Mu na nas, że jesteśmy dla Niego kimś cennym, wyjątkowym i niepowtarzalnym. To właśnie dlatego umarł za nas na krzyżu, bo przecież dobry pasterz daje życie swoje za owce. Najemnik (fałszywy pasterz) nigdy by się takiego czynu nie podjął, bo w relacji najemnik – owieczka brakuje prawdziwej miłości.

Wreszcie relacja owieczka – dobry pasterz POWINNA się także opierać na miłości. Nasza miłość do pasterza (Jezusa) najpełniej przejawia się w przestrzeganiu wszystkich Jego przykazań (Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę (…) Kto mnie nie miłuje, ten nie zachowuje słów moich [J 14, 23-24]) oraz w unikaniu grzechów.

Pan jest moim pasterzem, nie brak mi niczego.
Pozwala mi leżeć na zielonych pastwiskach.
Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć, orzeźwia moją duszę.
Wiedzie mnie po właściwych ścieżkach przez wzgląd na swoje imię.
Chociażbym chodził ciemną doliną, zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną.
Twój kij i Twoja laska są tym, co mnie pociesza.
Stół dla mnie zastawiasz wobec mych przeciwników,
namaszczasz mi głowę olejkiem, mój kielich jest przeobfity.
Tak, dobroć i łaska pójdą w ślad za mną przez wszystkie dni mego życia
i zamieszkam w domu Pańskim po najdłuższe czasy.

Z trudem przychodzi nam kochać osobę, o której się nic nie wie lub posiada się o niej tylko szczątkowe informacje. Wielu informacji na temat Boga dowiadujemy się z Pisma Świętego, dlatego proponuję, aby owocem tej medytacji była lektura Księgi Jonasza (to tylko cztery rozdziały). Po przeczytaniu tego tekstu warto sobie odpowiedzieć na pytanie: Jaki jest Bóg – mój dobry pasterz?