XVII Niedziela zwykła - 24.07.2016
2016-07-21
Mała modlitwa – wielka jedność. Rozpoczęło się długo oczekiwane wydarzenie jakim są Światowe Dni Młodzieży. Aktualnie trwa pierwszy etap ŚDM realizowany w wymiarach diecezji i parafii. Goście z całego świata zamieszkali w polskich rodzinach. Każdego dnia przeżywają jedność ze wspólnotami parafialnymi i grupami duszpasterskimi. Łączy ich wspólne przebywanie, wspólna radość, wspólne posiłki, wspólne poznawanie historii i kultury naszego kraju, ale przede wszystkim łączy wszystkich wspólna wiara i modlitwa. To właśnie wiara i modlitwa są źródłem jedności, a zarazem nadzieją przyszłości świata i Kościoła.
Łk 11,1-13
Ojcze, niech się święci Twoje imię;
niech przyjdzie Twoje królestwo!
Naszego chleba powszedniego dawaj nam na każdy dzień
i przebacz nam nasze grzechy, bo i my przebaczamy każdemu,
kto przeciw nam zawini;
i nie dopuść, byśmy ulegli pokusie».
Dalej mówił do nich: «Ktoś z was, mając przyjaciela, pójdzie do niego o północy i powie mu: „Przyjacielu, pożycz mi trzy chleby, bo mój przyjaciel przybył do mnie z drogi, a nie mam co mu podać”. Lecz tamten odpowie z wewnątrz: „Nie naprzykrzaj mi się! Drzwi są już zamknięte i moje dzieci są ze mną w łóżku. Nie mogę wstać i dać tobie”. Powiadam wam: Chociażby nie wstał i nie dał z tego powodu, że jest jego przyjacielem, to z powodu jego natręctwa wstanie i da mu, ile potrzebuje. I Ja wam powiadam: Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a zostanie wam otworzone. Każdy bowiem, kto prosi, otrzymuje; kto szuka, znajduje; a kołaczącemu zostanie otworzone. Jeżeli któregoś z was, ojców, syn poprosi o chleb, czy poda mu kamień? Albo o rybę, czy zamiast ryby poda mu węża? Lub też gdy prosi o jajko, czy poda mu skorpiona? Jeśli więc wy, choć źli jesteście, umiecie dawać dobre dary swoim dzieciom, to o ileż bardziej Ojciec z nieba udzieli Ducha Świętego tym, którzy Go proszą».
ROZWAŻ
W pierwszym czytaniu z ubiegłej niedzieli (16 Niedzieli zwykłej) słyszeliśmy o Abrahamie, który nie wiedząc o tym dał gościnę samym aniołom (Rdz 18, 1-10a). On, który zawierzył Bogu losy swego życia i który zawsze miał Boga przed oczyma, otrzymał od Boga wspaniały dar. Był nim jego syn, którego otrzymał z umiłowanej swej żony Sary. To wydarzenie stało się spełnieniem jego marzeń. W dzisiejszym pierwszym czytaniu znów czytamy o Abrahamie, który tym razem z wielką ufnością wstawia się za grzesznymi mieszkańcami miast Sodoma i Gomora (Rdz 18, 20-32). Modlitwa Abrahama jest znów świadectwem Jego zaufania do Boga, który objawia swoje miłosierdzie. Owa prośba Abrahama stała się w tradycji Izraela wzorem ufnej modlitwy prośby.
Jednak jeszcze piękniejszy wzór modlitwy dał sam Pan Jezus w słowach modlitwy „Ojcze nasz” zawierającej siedem próśb, co stanowi niejako centrum odczytanego dziś fragmentu Ewangelii (Łk 11, 1-13). Prośby te określają fundament chrześcijańskiego życia w relacji do Boga. Wzór Modlitwy Pańskiej jest w sumie skromną modlitwą, można nawet powiedzieć, że jest to „mała” modlitwa, w sensie ilości słów, ale jest to „wielka” modlitwa w sensie duchowym i eklezjalnym. Jezus Chrystus poleca w niej wszystkim swoim uczniom zwracać się do Boga słowami „Ojcze nasz” – „Abba, Ojcze” (Rz 8, 14-15). Zatem sednem tej modlitwy jest fakt, że wszyscy uznający w Bogu Ojca są jego dziećmi – Dziećmi Boga. To jest fundamentalna prawda łącząca wszystkich uczniów Chrystusa i czyniącą z nich prawdziwą jedność. „Popatrzcie, jaką miłością obdarzył nas Ojciec: zostaliśmy nazwani dziećmi Bożymi: i rzeczywiście nimi jesteśmy” (1 J 3, 1).
Patrząc jednak na ten tekst przez pryzmat wydarzenia jakim są Światowe Dni Młodzieży, słowo „Ojciec” musi kojarzyć nam się z pojęciem „miłosierdzie”. Zwrócił na to uwagę sam Ojciec Święty Franciszek w orędziu na 31. Światowe Dni Młodzieży. Przypomniał tam, że przewodnimi słowami Jubileuszu Roku Miłosierdzia są słowa „Miłosierni jak Ojciec” (por. Misericordiae Vultus, 13). W pojęciu „Ojciec” odnoszonym do Boga kryje się pojęcie „Miłosierny”. Zatem stajemy w tych dniach w prawdzie, że wszyscy jesteśmy Dziećmi Boga, bo wszyscy uznajemy w Bogu naszego Ojca i zwracamy się do Niego w poczuciu jedności, że w przedstawionych prośbach Modlitwy Pańskiej zawsze okaże nam On swoje miłosierne oblicze. I dlatego modlitwa „Ojcze nasz” wypowiadana jest zawsze z taki wielkim zaufaniem. Właśnie młodzież zgromadzona na ŚDM, a pochodząca z różnych stron świata, młodzież różnych ras i narodów, będzie we własnym gronie i we wspólnocie z Ojcem Świętym odmawiać słowa Modlitwy Pańskiej. Choć będzie ona odmawiana w różnych językach, to jednak będzie odmawiana zawsze z tą samą świadomością bycia Dziećmi Boga i z tym samym zaufaniem do Boga. Jedna modlitwa, która w konsekwencji rodzi jedność w liturgii, przy ołtarzu, ale także przy stole i we wspólnej zabawie. Taka jedność zrodzona w obliczu Modlitwy Pańskiej jest nadzieją świata i Kościoła.
Potrzeba nam takiego świadomego przeżycia tych pięknych i historycznych chwil, ale przede wszystkim potrzeba nam zrozumienia, że życie Kościoła, a więc i nasze trwanie w Kościele będzie wymagało od nas po zakończeniu ŚDM tej samej spontaniczności wiary, tego samego zaufania i tej samej jedności w codzienności życia w wymiarach Kościoła i społeczeństwa.
MÓDL SIĘ
Uwielbiamy Pana w Jego pragnieniu jedności Kościoła jako świadectwa dla świata.
Dziękujmy za dar duchowego przebudzenia dany nam w wydarzeniach ŚDM oraz w świadectwie jedności wszystkich uczestników spotkania.
Przepraszamy za nasze braki w jedności Kościoła i za brak świadomości kim jesteśmy wypływający z pokornego odmawiania modlitwy „Ojcze nasz”.
Prośmy, aby każda prośba zawarta w słowach Modlitwy Pańskiej i wypowiadana przez nas każdego dnia pogłębiała świadomość bycia Dziećmi Boga.
MODLITWA ŚDM KRAKÓW 2016
„Boże, Ojcze miłosierny,
który objawiłeś swoją miłość w Twoim Synu Jezusie Chrystusie,
i wylałeś ją na nas w Duchu Świętym, Pocieszycielu,
Tobie zawierzamy dziś losy świata i każdego człowieka”.
Zawierzamy Ci szczególnie
ludzi młodych ze wszystkich narodów, ludów i języków.
Prowadź ich bezpiecznie po zawiłych ścieżkach
współczesnego świata
i daj im łaskę owocnego przeżycia
Światowych Dni Młodzieży w Krakowie.
Ojcze niebieski,
uczyń nas świadkami Twego miłosierdzia.
Naucz nieść wiarę wątpiącym,
nadzieję zrezygnowanym,
miłość oziębłym,
przebaczenie winnym i radość smutnym.
Niech iskra miłosiernej miłości,
którą w nas zapaliłeś,
stanie się ogniem przemieniającym ludzkie serca
i odnawiającym oblicze ziemi.
Maryjo, Matko Miłosierdzia, módl się za nami.
Święty Janie Pawle II, módl się za nami.
Święta siostro Faustyno, módl się za nami.
ŻYJ SŁOWEM
Wspomóżmy dzieło Światowych Dni Młodzieży swoją modlitwą lub zaangażowaniem na rzecz przyjęcia gości. Jeśli sami nie przyjmujemy gości w progach naszego domu, to pomóżmy komuś, kto gościom użyczył swego domu.
ks. Franciszek Koenig
