XXIII Niedziela zwykła - 4.09.2016

2016-09-01

Wielkie tłumy szły z Jezusem. On zwrócił się i rzekł do nich: Jeśli kto przychodzi do Mnie, a nie ma w nienawiści swego ojca i matki, żony i dzieci, braci i sióstr, nadto siebie samego, nie może być moim uczniem. Kto nie nosi swego krzyża, a idzie za Mną, ten nie może być moim uczniem. Bo któż z was, chcąc zbudować wieżę, nie usiądzie wpierw i nie oblicza wydatków, czy ma na wykończenie? Inaczej, gdyby założył fundament, a nie zdołałby wykończyć, wszyscy, patrząc na to, zaczęliby drwić z niego: Ten człowiek zaczął budować, a nie zdołał wykończyć. Albo który król, mając wyruszyć, aby stoczyć bitwę z drugim królem, nie usiądzie wpierw i nie rozważy, czy w dziesięć tysięcy ludzi może stawić czoło temu, który z dwudziestoma tysiącami nadciąga przeciw niemu? Jeśli nie, wyprawia poselstwo, gdy tamten jest jeszcze daleko, i prosi o warunki pokoju. Tak więc nikt z was, kto nie wyrzeka się wszystkiego, co posiada, nie może być moim uczniem.

Osoba nieświadoma różnych zabiegów używanych przez Jezusa w Jego nauczaniach (hiperbole, parabole i in.), mogłaby się zdziwić, dlaczego Jezus mówi w Ewangelii o nienawiści ojca, matki...

Ten początek Ewangelii może rzeczywiście wprowadzić niezrozumienie. Dlaczego Pan Jezus tak mówi? Trzeba nienawidzić swoich bliskich i siebie, żeby być uczniem Jezusa?! Oczywiście, nie jest to prawda. Jezus wskazuje też na niesienie krzyża i pójście za Nim, by być Jego uczniem. W dalszej części Ewangelii Jezus podaje dwa przykładowe obrazy. Są to obrazy, kiedy trzeba przemyśleć: czy jest się gotowym do wykończenia budowy wieży lub zwycięstwa w bitwie. I w ostatnim wersecie dzisiejszej Ewangelii znajdujemy klucz do całego fragmentu.

Tak więc nikt z was, kto nie wyrzeka się wszystkiego, co posiada, nie może być moim uczniem. Kluczem jest wyrzekanie się wszystkiego, by móc być uczniem Jezusa. W tym wyrzekaniu się nie chodzi o pozbycie się wszystkiego co posiadamy. Tutaj gra toczy się o wolność człowieka.

Każdy człowiek - Ty i ja, jesteśmy zbudowani z mnóstwa relacji. Między innymi mamy relację do samego siebie – cząstką tej relacji będą moje pragnienia i to co z nimi robię. Posiadamy też relacje do otaczającego nas świata – do naszych bliskich, obcych ludzi, różnych przedmiotów, jedzenia, gier, przyrody itd. Wśród wielu relacji jest też moja osobista relacja do Boga.

Pośród tych relacji człowiek może wejść w więź, która czyni go niewolnikiem. Niewolnik jest osobą, która nie potrafi być od kogoś/czegoś wolna. Człowiek może stracić swoją wolność na wiele różnych sposobów. Najgorszym z nich jest niewola grzechu. Bóg dał każdemu człowiekowi wolność. Jako wolny, każdy człowiek może pójść za Jezusem lub nie. Jezus nikomu nie nakazuje naśladować Go, robiąc z niego marionetkę, ale daje człowiekowi wolność wyboru.

Osoba budująca wieżę i król idący na bitwę, którzy muszą przemyśleć czy stać ich na wykończenie budowy i zwycięstwo w walce z przeciwnikiem, to obrazy wyczulające nas na wynik tego co robimy. Abyśmy podejmując w życiu działania, rzeczywiście zbliżali się przez nie do Królestwa Niebieskiego i osiągnęli cel naszej drogi. Faktycznie, na tej drodze możemy napotkać na różne trudności i przeciwności – to nasz krzyż, w którym potrzeba naśladować Jezusa. Idąc tą drogą Ewangelii, idziemy za Jezusem. Ta droga, jest drogą wymagającą większej miłości do Jezusa niż do czegoś, albo kogoś innego. Jezus nie mówi, że nie mamy kochać bliskich. Mówi o tym, że dla ucznia Jezusa na pierwszym miejscu jest Jezus. Uczeń Jezusa uczy się ciągle bardziej kochać Jezusa, swojego Zbawiciela, niż rzeczy tego świata czy ludzi nas otaczających.

• Jakie są Twoje relacje (do Boga, człowieka, rzeczy...)?
• Czy jesteś wolnym człowiekiem w swoim życiu, czy coś czyni z Ciebie niewolnika?
• Czy chcesz być uczniem Jezusa? Jakie miejsce w Twoim życiu zajmuje Jezus?

Boże Ty dałeś mi wolność, abym jako człowiek wolny sam zechciał Cię miłować, chociaż Ty pierwszy mnie umiłowałeś. Wlej w moje serce miłość, która pomoże mi kochać Cię nade wszystko w wolności dziecka Bożego. Amen.

Znajdź w tym tygodniu czas na 15 minut adoracji Jezusa w Najświętszym Sakramencie.