kamień odsunięty od grobu...

Kłopotem kobiet był kamień, brak wystarczającej siły i inne pogrzebowe drobnostki. Ludzkie spojrzenie i praktyczne podejście do zaistniałej po męce Chrystusa sytuacji.

I nagle wszystko się zmienia. Dotychczasowe tematy przestają istnieć. Problemy topnieją i zmniejszają się do śmiesznych rozmiarów. To bardzo dobry obraz naszego powszechnego zabiegania, zaaferowanego łapaniem komercyjnych okazji, nieustannego nadążania za modą.

Gdy wśród tych pilnych i nie cierpiących zwłoki spraw staje Zmartwychwstały, stają się miałkie, maleńkie i trywialne. Zwycięstwo nad śmiercią zmienia perspektywę. Otwiera wieczność i świat innych wartości. To co dawne mija i popada w zapomnienie. Od Zmartwychwstania inaczej mierzymy czas, organizujemy dom i angażujemy siły. Nowe wydarzenie i nieoczekiwane spotkanie rzuca snop światła na wieczność, która przestaje być czymś odległym i nieosiągalnym.

... nie rozumieli jeszcze Pisma, [które mówi], że On ma powstać z martwych.

Druga refleksja dotyczy sposobu odsunięcia kamienia. Jezus odrzucił go przebywając wewnątrz grobu.

Czasem wydaje się nam, że my sami musimy radzić sobie z najciemniejszą i najstarszą stroną naszej egzystencji. Zmagać się z lękiem i śmiercią w samotności.

Jezus daje dowód na swoją bliskość w takich właśnie sytuacjach. On jest wewnątrz twojego grobu, twoich ciemności, twoich problemów. On zwycięża od środka.

Pozwól Mu zadziałać dziś i zawsze, gdy w twym życiu nastaje ciemność!


MÓDL SIĘ!

Jezu, nie pozwól,
by codzienność pochłonęła w moim życiu to co istotne.
Mocą swego zmartwychwstania
przywróć mi właściwą miarę i osąd rzeczywistości.
Zadziałaj, gdy staczam się w grzech i ciemność.


ŻYJ SŁOWEM!

W czasie Świąt znajdź czas na weryfikację swych codziennych zajęć, by stanął wśród nich Zmartwychwstały i na nowo je uporządkował!

ks. Artur Sepioło

fot. Mozaika - o. Marco Rupnika SJ