II Niedziela Miłosierdzia - 23.04.2017 r.

2017-04-21

CZYTAJ!

J 20, 19-31

Było to wieczorem owego pierwszego dnia tygodnia. Tam gdzie przebywali uczniowie, drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami, Jezus wszedł, stanął pośrodku i rzekł do nich: Pokój wam! A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie ujrzawszy Pana. A Jezus znowu rzekł do nich: Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam. Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane. Ale Tomasz, jeden z Dwunastu, zwany Didymos, nie był razem z nimi, kiedy przyszedł Jezus. Inni więc uczniowie mówili do niego: Widzieliśmy Pana! Ale on rzekł do nich: Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i nie włożę ręki mojej do boku Jego, nie uwierzę. A po ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz /domu/ i Tomasz z nimi, Jezus przyszedł mimo drzwi zamkniętych, stanął pośrodku i rzekł: Pokój wam! Następnie rzekł do Tomasza: Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż /ją/ do mego boku, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym. Tomasz Mu odpowiedział: Pan mój i Bóg mój! Powiedział mu Jezus: Uwierzyłeś dlatego, ponieważ Mnie ujrzałeś? Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli. I wiele innych znaków, których nie zapisano w tej książce, uczynił Jezus wobec uczniów. Te zaś zapisano, abyście wierzyli, że Jezus jest Mesjaszem, Synem Bożym, i abyście wierząc mieli życie w imię Jego.

ROZWAŻ!

Dziś przeżywamy w Kościele Niedzielę Bożego Miłosierdzia – święto ustanowione w 2000 roku przez naszego wielkiego rodaka św. Jana Pawła II. Odpowiedział on w ten sposób na prośbę Jezusa, którą skierował do św. siostry Faustyny. Rok temu przeżywaliśmy w naszym Kościele Rok Miłosierdzia, który był szczególny czas łaski. Ale i dziś Jezus pragnie udzielać nam zdrojów swego miłosierdzia: Jezu Miłosierny – zmiłuj się za nami!

W Ewangelii Jezus spotyka się w Wieczerniku ze swymi uczniami. Oni są zatrwożeni, obawiają się, są zamknięci, odczuwają lęk, pustkę… Podobnie jest i z każdym z nas, gdy przez grzech odstępuje od Pana. Jednak w ten nasz smutek i ciemności wchodzi Jezus wtedy, gdy wydaje się, że wszystko skończone, że już nie ma nadziei.

Jezus przychodzi do uczniów i mówi im dwukrotnie: Pokój wam! (J 20, 21. 26). Przychodzi do tych ludzi, którzy w Getsemani opuścili Go i nie pozostali Mu wierni. Oni, jak św. Piotr, zaprali się Jezusa.

Zmartwychwstały Pan zaś zdaje się nie pamiętać tego wszystkiego, nawet więcej udziela im wielkiego daru: Przyjmijcie Ducha Świętego (J 20, 22). Czyż nie widać w tym miłosierdzia Boga względem nas – grzesznych i słabych ludzi?

Jednak wciąż pozostaje pytanie o naszą zgodę na ten Dar. Brzmi to wręcz dziwnie, ale wielu ludzi nie chce przyjąć daru Bożego miłosierdzia. Bóg pragnie udzielić go każdemu człowiekowi, stworzonemu na Jego obraz i podobieństwo (por. Rdz 1, 27). Ogromnej łaski miłosierdzia może on dostąpić w sakramencie pokuty i pojednania. Słyszymy jego zapowiedź w słowach Jezusa: Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam. Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane (J 20, 21-23).

Warto dziś odmówić samemu lub w gronie rodziny Koronkę do Bożego Miłosierdzia – modlitwę, którą polecił odmawiać Jezus świętej siostrze Faustynie Kowalskiej, by wyprosić miłosierdzie dla zatwardziałych grzeszników.

ŻYJ SŁOWEM!

Dziś rozpoczynamy Tydzień Miłosierdzia. Spróbuj w tym tygodniu uczynić coś dla siebie i coś dla drugiego, np. jeden z uczynków miłosierdzia.

Kamil Żyłka

fot. Łagiewniki - sanktuarium Bożego Miłosierdzia