Wyszukiwarka:
Rozważania niedzielne: Uroczystości i święta

Rocznica poświęcenia Katedry w Gliwicach - 16.5.2017

2017-05-17

News

Dzisiaj obchodzimy święto 117 rocznicy poświęcenia Kościoła Katedralnego w Gliwicach. Kościół szczególnie mi bliski z tego powodu, że jest to moja katedra i w tym roku w tym właśnie kościele jako alumni IV roku seminarium duchownego spędziliśmy całe Triduum Paschalne. Mogliśmy posługiwać w sercu naszej diecezji, Matce kościołów Diecezji Gliwickiej.


CZYTAJ

J 17, 20-26

W czasie ostatniej wieczerzy Jezus podniósłszy oczy ku niebu modlił się tymi słowami: Nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie; aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, aby świat uwierzył, żeś Ty Mnie posłał. I także chwałę, którą Mi dałeś, przekazałem im, aby stanowili jedno, tak jak My jedno stanowimy. Ja w nich, a Ty we Mnie! Oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, żeś Ty Mnie posłał i żeś Ty ich umiłował tak, jak Mnie umiłowałeś. Ojcze, chcę, aby także ci, których Mi dałeś, byli ze Mną tam, gdzie Ja jestem, aby widzieli chwałę moją, którą Mi dałeś, bo umiłowałeś Mnie przed założeniem świata. Ojcze sprawiedliwy! Świat Ciebie nie poznał, lecz Ja Ciebie poznałem i oni poznali, żeś Ty Mnie posłał. Objawiłem im Twoje imię i nadal będę objawiał, aby miłość, którą Ty Mnie umiłowałeś, w nich była i Ja w nich.


ROZWAŻ

Dzisiejszy fragment Ewangelii bardzo dobrze pasuje do dzisiejszego święta. Jest to cześć najdłuższej modlitwy Pana Jezusa w całym Nowym Testamencie – stanowi ją cały rozdział 17. Często nazywa się ją modlitwą arcykapłańską Jezusa i w całości miała miejsce podczas Ostatniej Wieczerzy.

Dlaczego to dzisiejsze święto tak bardzo wpasowuje się w dzisiejszą liturgię słowa? Ponieważ jednym z głównych tematów tej Ewangelii jest ukazanie szczególnej więzi, jaka łączy Jezusa z Ojcem. Bardzo często pada to stwierdzenie: aby stanowili jedno. Jezus ma na myśli swoich wyznawców, swoich uczniów, czyli nas, którzy w Niego wierzymy. Za wzór tej jedności pokazuje swoją relację do Ojca.

Katedra także jest pewnego rodzaju oznaką jedności. To na posadzce tego właśnie kościoła co roku leżą krzyżem, w całkowitym uniżeniu i pokorze, kandydaci do święceń prezbiteratu. To tam najczęściej liturgii przewodniczy Biskup, który w szczególny sposób jednoczy wokół siebie lud wiernych i kapłanów. Szczególnie uwidacznia się to podczas Mszy Krzyżma Świętego, gdzie pod przewodnictwem Biskupa gromadzą się niemal wszyscy kapłani całej diecezji. Jest to piękny symbol jedności.

Jakby tego było mało akurat dzisiejsze wersety tego fragmentu w szczególny sposób dotyczą modlitwy za cały przyszły Kościół (w wersetach wcześniejszych Pan Jezus wstawia się za obecnych uczniów). Temat jedności jest bardzo ważny, ponieważ bardzo często świadectwo jedności pobudza człowieka do wiary. O wiele bardziej pozytywnie wpływa na nas widok szczęśliwego małżeństwa, całej rodziny, kiedy dostrzegamy w nich jakąś spójność, jedność. Podobnie jest z np. z grupami parafialnymi. Natomiast czymś odwrotnym jest doświadczenie mniej pozytywne. Ile razy spotkałem się ze stwierdzeniem, że księża na jakiejś parafii nie pałają do siebie wielką miłością, że mówią na ambonie o pięknych rzeczach, jedności, miłości, ale niestety widzimy, że między nimi jest zupełnie inaczej. To jest coś, co odpycha.

Pan Jezus wszystko to przewidział i modli się dzisiaj o to, aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili jedno w Nas, aby świat uwierzył, żeś Ty mnie posłał. Nie wiem, czy uczniowie, którzy w tym momencie słyszeli modlącego się Jezusa, wiedzieli, o co chodzi. Możliwe, że byli zupełnie w tym momencie zdezorientowani. Dlatego i my nie wszystko musimy wiedzieć i rozumieć. Mamy jednak ten przywilej, że wiemy co się później wydarzyło. Znamy przebieg męki i śmierci Jezusa. Możemy patrzeć na nasze życie przez pryzmat Ewangelii z szerokiej perspektywy.

Patrzenie w głąb naszego życia pozwala nam dotrzeć do tego, jak wiele w nas jest jedności z Jezusem. Myślę, że właśnie od tego trzeba zacząć – od siebie. Na ile staramy się prawdziwie żyć Ewangelią, jaka jest jedność pomiędzy naszymi czynami a tym, co mówimy. Świadectwo naszego życia jest najmocniejszym potwierdzeniem naszych słów. Oczywiście jest to trudne, sam cały czas się z tym zmagam, ale te słowa piszę także do siebie samego. Jest to trudne, ale możliwe dzięki łasce, którą stale jesteśmy obdarzani w każdej minucie. Ona uzdalnia nas do kochania i pracy nad sobą. Tą miłość objawia nam Jezus – Objawiłem im Twoje imię i nadal będę objawiał, aby miłość, którą Ty Mnie umiłowałeś, w nich była i Ja w nich.


MÓDL SIĘ

Wiem, że w tym miejscu przeważnie pojawia się jakaś konkretna modlitwa, ale ponieważ dzisiejsza Ewangelia to modlitwa, i to samego Pana Jezusa, bardzo polecam, aby modlić się właśnie tym tekstem. Oczywiście modlimy się Ewangelią rozważając ją i medytując, aczkolwiek im częściej będziemy obcować z tym tekstem, tym głębiej będziemy go odkrywać, a jest w nim niesamowicie dużo treści.



ŻYJ SŁOWEM

Znajdź w ciągu dnia około 10 minut wolnego czasu, jakieś ciche, ustronne miejsce i zastanów się nad swoim życiem, nad jednością w swoim sercu.

Michał Picz

Pozostałe tematy
Aktualności

Życzenia - Wielkanoc 2024

Raduj się, ziemio, opromieniona tak niezmiernym blaskiem, a oświecona jasnością Króla wieków, poczuj, że wolna jesteś od mroku, co świat okrywa! (Exultet)

Z okazji świąt Zmartwychwstania Pańskiego życzymy nadziei, by jej blask oświecał każdy dzień; miłości, by wypełniała wszelki mrok serca oraz wiary w pełne radości spotkanie Zmartwychwstałego Króla wieków. Redakcja ssb24.pl

więcej

Jak dobrze przeżyć W. Post?

WIELKI POST jest czasem walki duchowej i sztuki rozeznawania. Służą temu klasyczne formy pobożności: post, jałmużna, modlitwa..., droga krzyżowa, gorzkie żale, nawiedzanie kościołów stacyjnych, kazania pasyjne. Zapraszamy też do udziału w serii katechez o bałwochwalstwie; zob. katechezy.

więcej
zobacz wszystkie

Liczba wizyt: 13786047

Tweety na temat @Ssb24pl Menu
Menu