Uroczystość Wniebowstąpienia - 13.05.2018

2018-05-10

Jezus, ukazawszy się Jedenastu, powiedział do nich: "Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu! Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony. Te zaś znaki towarzyszyć będą tym, którzy uwierzą: w imię moje złe duchy będą wyrzucać, nowymi językami mówić będą; węże brać będą do rąk, i jeśliby co zatrutego wypili, nie będzie im szkodzić. Na chorych ręce kłaść będą, a ci odzyskają zdrowie". Po rozmowie z nimi Pan Jezus został wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Boga. Oni zaś poszli i głosili Ewangelię wszędzie, a Pan współdziałał z nimi i potwierdzał naukę znakami, które jej towarzyszyły.

Czytając wersety z dzisiejszej Ewangelii dowiadujemy się, że apostołowie nie dowierzali (gr. apistian; łac. incredulitatem). Apostołowie nie dowierzali dwom uczniom, którym ukazał się Jezus, gdy zmierzali do wsi (w. 12), nie dowierzali również Marii Magdalenie, która poszła i opowiedziała, że Go widziała (w. 10n). Można zobaczyć, że zwyczajnie po ludzku mają swoje słabości, lęki, wątpliwości w wierze.

Jednak czytamy również, że Jezus posyła ich, aby poszli na cały świat i głosili Ewangelię wszelkiemu stworzeniu (w. 15). Ci, którzy znają doświadczenie nie dowierzania i swojej słabości, słyszą, że mają iść i głosić ludziom Dobrą Nowinę i wskazywać drogę do Ojca w Jezusie. Czy to możliwe, by potrafili głosić?

Sami z siebie nie będą w stanie głosić Radosnej i Dobrej Nowiny o Jezusie. To Duch Święty, który ich napełni (Dz 2,4), będzie przez nich działać. To Chrystus, w mocy Ducha Świętego, będzie działał przed nimi, bo przed nimi pójdzie tam, gdzie ich posyła (por. Mk 16,7). Widzimy w ten sposób, że to Jezus uzdolnił darem Ducha Świętego i innymi łaskami apostołów do głoszenia Ewangelii wszędzie i każdemu: A Pan współdziałał z nimi i potwierdzał naukę znakami, które jej towarzyszyły (w. 20).

Ważne jest, aby zauważyć, że znakami Pan Jezus potwierdzał naukę, ale one nie odgrywały najważniejszej roli. O wiele ważniejszą rolę odgrywa tu zaufanie do Jezusa. Apostołowie, mimo swojej kruchości, nie dowierzania i zatwardziałości serc, mogli pójść i głosić Ewangelię tylko dlatego, że zaufali Jezusowi i pozwolili Mu działać w swoim życiu.

Zapytajmy więc:

• Jak podejmuję wezwanie Jezusa, by głosić Dobrą Nowinę?
• Na ile ufam Jezusowi w moim życiu?
  
• Czy potrafię pozwolić Mu działać, wszystko czynić zgodnie z Jego wolą?

Panie Jezu Chryste, z miłością wybrałeś Apostołów i powołałeś ich, aby szli za Tobą drogą pokoju i przyjaźni. Proszę Cię, powołaj wielu chłopców i dziewcząt, wielu ludzi młodych, aby zostali misjonarzami. Wskaż także i mnie jaką drogą mam iść w swoim życiu i jakich zadań mogę się podjąć, aby należeć do Twoich misjonarzy i w ten sposób zostać Twoim przyjacielem. Amen.

Modlitwa z Brazylii

W nowym tygodniu zastanów się: czy w Twoich działaniach jest miejsce na Boże działanie i Bożą wolę. Módl się do Ducha Świętego, by pomógł Ci to rozeznać i na nowo odkryć misję (zadanie), który wyznaczył Ci Jezus.