Wyszukiwarka:
Rozważania niedzielne: Uroczystości i święta

Uroczystość Ciała i Krwi Chrystusa - 31.05.2018

2018-05-28

News

Słowo Boże w dzisiejszą uroczystość ukazuje trzy konstytutywne rzeczywistości: ofiarę i lud, za który składa się ofiarę oraz wynikające z tej ofiary oczyszczenie. Warto je rozważyć i z łaską Bożą przeżyć uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa.



CZYTAJ!
Mk 14,12-16. 22-26

W pierwszy dzień Przaśników, kiedy ofiarowano Paschę, zapytali Jezusa Jego uczniowie: „Gdzie chcesz, abyśmy poszli poczynić przygotowania, żebyś mógł spożyć Paschę?”. I posłał dwóch spośród swoich uczniów z tym poleceniem: „Idźcie do miasta, a spotka się z wami człowiek, niosący dzban wody. Idźcie za nim i tam, gdzie wejdzie, powiedzcie gospodarzowi: «Nauczyciel pyta: Gdzie jest dla Mnie izba, w której mógłbym spożyć Paschę z moimi uczniami?». On wskaże wam na górze salę dużą, usłaną i gotową. Tam przygotujcie dla nas”. Uczniowie wybrali się i przyszli do miasta, gdzie znaleźli, tak jak im powiedział, i przygotowali Paschę (...).

A gdy jedli, wziął chleb, odmówił błogosławieństwo, połamał go i dał im mówiąc: „Bierzcie, to jest Ciało moje”. Potem wziął kielich i odmówiwszy dziękczynienie dał im, i pili z niego wszyscy. I rzekł do nich: „To jest moja Krew Przymierza, która za wielu będzie wylana. Zaprawdę powiadam wam: Odtąd nie będę już pił z owocu winnego krzewu aż do owego dnia, kiedy pić go będę nowy w królestwie Bożym”. Po odśpiewaniu hymnu wyszli w stronę Góry Oliwnej.


ROZWAŻ!

Ofiarny aspekt życia ukazany jest już od pierwszych stron Księgi Rodzaju. Kain i Abel składają Bogu ofiarę, gdyż grzech, który wszedł na świat przez pierwszych rodziców stworzył na duszy ludzkiej ranę. Rana domaga się zaleczenia. Ofiary ze zwierząt i roślin nie mogły w pełni uzdrowić bosko-ludzkiej i międzyludzkiej relacji.

Podobnie rzecz się miała z kultem ofiarnym ludu Izraela, o którym mówi Księga Wyjścia (24,3-8). Kult ten, choć dążył do doskonałości, również nie był w stanie osiągnąć owej równowagi między Bogiem a człowiekiem. Jednak stanowi już zapowiedź ofiary, która miała się dokonać (por. 1 Kor 10,14-21).

W trakcie wędrówki Izraela przez pustynie lud otrzymuje Prawo przez Mojżesza. Do potwierdzenia jego przyjęcia, a tym samym zgody na całkowite posłuszeństwo woli Boga, musiała być przelana krew, pieczętująca Przymierze i oczyszczająca lud z Jego grzechów: Mojżesz zaś wziął połowę krwi i wylał ją do czar, a drugą połową krwi skropił ołtarz (…). Mojżesz wziął krew i pokropił nią lud, mówiąc: Oto krew przymierza, które Pan zawarł z wami (Wj 24,6.8).

Autor Listu do Hebrajczyków zaświadcza o nowym charakterze ofiarnym: Jeśli bowiem krew kozłów i cielców oraz popiół krowy, którymi skrapia się zanieczyszczonych, sprawiają oczyszczenie ciała, to o ileż bardziej Krew Chrystusa (Hbr 9,13-14).

W tym miejscu słowo Boże przenosi nas do "sali na górze" (Mk 14,15). Tam Chrystus zapowiada tajemnicę Eucharystii: Bierzcie, to jest Ciało moje (…). To jest moja krew przymierza (14,22. 24.) Jezus w Wieczerniku ustanawia sakramentalną ofiarę, która dokonała się raz na zawsze na Golgocie. Nasz Pan złożył Bogu Ojcu ofiarę pochwalną (Ps 116,17), którą jest On sam jako nieskalana ofiara (Hbr 9,14).

Bosko-ludzka żertwa Jezusa Chrystusa została złożona za lud. Stare Przymierze miało za zadanie ustanowić i uświęcić synów dwunastu pokoleń Izraela, a Chrystus, prowadząc uczniów przez Wieczernik, Górę Oliwną aż po Golgotę, ustanawia i uświęca nowy lud, uobecniony w postaci dwunastu apostołów. Nowy lud, do którego może należeć każdy, który w swej wierze wyzna: jam sługa Twój, syn Twej służebnicy (Ps 115,16). Służebnicą jest zgromadzenie (gr. ek-kaleo - "zwołać") tych, którzy są wezwani do wiecznego dziedzictwa (Hbr 9,15) i mogą służyć Bogu żywemu (Hbr 9,14).

Każdy, kto obmyje się w Krwi Baranka, może radośnie zawołać: Ty rozerwałeś moje kajdany (Ps 115,16), oczyściłeś swoje sumienie z martwych uczynków (Hbr 9,14) i odkupiłeś swoje przestępstwa (Hbr 9,15).

To niezwykłe wyznanie doprowadza do fundamentalnych pytań:
  • "Czym się Panu odpłacę za wszystko, co mi wyświadczy..." (Ps 116,12)?
  • Jak wygląda nasze życie sakramentalne, w szczególnie nasz udział w Eucharystii?
  • Na ile jesteśmy świadomi, że Jezus składa Siebie w sakramentalnej - bezkrwawej Ofierze?
  • Jaka jest nasza tożsamość jako członków nowego Ludu Bożego – Kościoła?



MÓDL SIĘ!

Duszo Chrystusowa, uświęć mnie.
Ciało Chrystusowe, zbaw mnie,
Krwi Chrystusowa, napój mnie.
Wodo z boku Chrystusowego, obmyj mnie.
Męko Chrystusowa, pokrzep mnie.

O dobry Jezu, wysłuchaj mnie.
W ranach swoich ukryj mnie.
Nie dopuść mi oddalić się od Ciebie.
Od złego ducha broń mnie.
W godzinę śmierci wezwij mnie.
I każ mi przyjść do siebie,
Abym z świętymi Twymi chwalił Cię,
Na wieki wieków. Amen.


ŻYJ SŁOWEM!

Zadbaj o odpowiednie przygotowanie duszy do przyjęcia Ciała i Krwi Pańskiej, dziękczynienie po Niej oraz publicznego uczenie Eucharystii.

Mateusz Beer

Pozostałe tematy
Aktualności

Życzenia - Wielkanoc 2024

Raduj się, ziemio, opromieniona tak niezmiernym blaskiem, a oświecona jasnością Króla wieków, poczuj, że wolna jesteś od mroku, co świat okrywa! (Exultet)

Z okazji świąt Zmartwychwstania Pańskiego życzymy nadziei, by jej blask oświecał każdy dzień; miłości, by wypełniała wszelki mrok serca oraz wiary w pełne radości spotkanie Zmartwychwstałego Króla wieków. Redakcja ssb24.pl

więcej

Jak dobrze przeżyć W. Post?

WIELKI POST jest czasem walki duchowej i sztuki rozeznawania. Służą temu klasyczne formy pobożności: post, jałmużna, modlitwa..., droga krzyżowa, gorzkie żale, nawiedzanie kościołów stacyjnych, kazania pasyjne. Zapraszamy też do udziału w serii katechez o bałwochwalstwie; zob. katechezy.

więcej
zobacz wszystkie

Liczba wizyt: 13782877

Tweety na temat @Ssb24pl Menu
Menu