2019-03-05
Jezus powiedział do swoich
uczniów: Strzeżcie się, żebyście uczynków pobożnych nie wykonywali przed ludźmi
po to, aby was widzieli; inaczej nie będziecie mieli nagrody u Ojca waszego,
który jest w niebie.
Kiedy więc dajesz jałmużnę, nie trąb przed sobą, jak obłudnicy
czynią w synagogach i na ulicach, aby ich ludzie chwalili. Zaprawdę, powiadam
wam: ci otrzymali już swoją nagrodę. Kiedy zaś ty dajesz jałmużnę, niech nie
wie lewa twoja ręka, co czyni prawa, aby twoja jałmużna pozostała w ukryciu. A
Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie.
Gdy się modlicie, nie bądźcie
jak obłudnicy. Oni lubią w synagogach i na rogach ulic wystawać i modlić się,
żeby się ludziom pokazać. Zaprawdę, powiadam wam: otrzymali już swoją nagrodę.
Ty zaś, gdy chcesz się modlić, wejdź do swej izdebki, zamknij drzwi i módl się
do Ojca twego, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda
tobie.
Kiedy pościcie, nie bądźcie posępni jak obłudnicy. Przybierają oni
wygląd ponury, aby pokazać ludziom, że poszczą. Zaprawdę, powiadam wam: już
odebrali swoją nagrodę. Ty zaś, gdy pościsz, namaść sobie głowę i umyj twarz,
aby nie ludziom pokazać, że pościsz, ale Ojcu twemu, który jest w ukryciu. A
Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie.
Jezus trzy wskazania dotyczące
postu, modlitwy i jałmużny wypowiadał do środowiska, które nazwać można
religijnym. Dzisiaj w wielu miejscach mamy do czynienia z całymi przestrzeniami
wypranymi z modlitwy, ascezy i innych form pobożności.
Dziś w kategoriach wyrzeczenia możemy traktować odwagę człowieka wierzącego gdy przyznaje się do swojej wiary, wielu bowiem katolików wstydzi się publicznie zrobić znak krzyża i jako wzór pokazujemy zawodników, którzy publicznie się żegnają. Wielu katolików ugina się w piątek pod presją środowiska i rezygnuje z abstynencji od pokarmów mięsnych. Wielu też ukrywa religijne motywy swojej dobroczynności i działalności charytatywnej. Potrzebujemy więc na nowo, z odwagą podejmować wszystkie uczynki pokutne świadomie, odważnie i publicznie.
1. Świadomie: każdy wierzący powinien zdawać sobie sprawę jak ważną i skuteczną jest praktyka modlitwy, jak niezbędnymi jest podejmowanie różnych środków ascezy i jak bardzo nawzajem jesteśmy za siebie odpowiedzialni we wspólnocie Kościoła.
2. Odważnie: świadectwem jest przyznanie się do wiary już nawet we własnej rodzinie. Propozycja wspólnej modlitwy w domu powinna być naszym zadaniem na Wielki Post. Nie możemy się wstydzić tradycyjnych praktyk jak choćby postu piątkowego, uczestnictwa w niedzielnej liturgii, czy przynależności do Kościoła.
3. Publicznie: znak krzyża przed jedzeniem w stołówce czy przy przejściu obok kościoła mogą być pięknym wielkopostnym postanowieniem . Rozmowa z domownikami na temat piątkowego postu i konsekwentne realizacje tych ustaleń pozwolą wrócić do pięknej katolickiej tradycji. Skarbonka na jałmużnę wielkopostną może mobilizować wszystkich domowników do ofiarności i myśleniu o bliźnich.
Jezu daj mi siłę abym wytrwał w swoich postanowieniach, aby czas Wielkiego Postu był czasem odnowy mojego serca i życia. Abym umiał być świadectwem życia z Tobą. Abym był narzędziem w Twoich rękach. Jezu ja pragnę świadomie, odważnie i publicznie wyznawać, że ty jesteś moim jedynym Panem i Zbawicielem. Ty masz wszystko czego potrzebuję aby moje życie było pełne. Amen
Popatrz na 3 wymienione wymiary modlitwę, post i jałmużnę i skup się na jednym z nich jako na wielkopostnym postanowieniu.
ks. Artur Sepioło