2020-05-28
Gdy pierwszego dnia tygodnia zapadł wieczór, a tam, gdzie przebywali uczniowie, zamknięto drzwi z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął w środku i pozdrowił ich: "Pokój wam". A gdy to powiedział, pokazał im ręce oraz bok. Uczniowie uradowali się, że ujrzeli Pana.
Jezus zaś odezwał się do nich ponownie: "Pokój wam! Jak Mnie posłał Ojciec, tak i Ja was posyłam". Po tych słowach tchnął na nich i oznajmił: "Przyjmijcie Ducha Świętego. Tym, którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone; którym zatrzymacie, są zatrzymane".
Jezus w dniu Zmartwychwstania powiedział apostołom: Przyjmijcie Ducha Świętego. Tym, którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone; którym zatrzymacie, są zatrzymane - przekazał tym samym uczniom wielką władzę. Dając Ducha Świętego i instrukcję działania wyposażył ich we wspaniałą możliwość przemiany duchowej rzeczywistości w ludzkim sercu. Słowa Jezusa odnieść można zarówno do sakramentalnego, jak i poza sakramentalnego działania Ducha Świętego. Rozumienie sakramentalne jednoznacznie wskazuje na sakrament pokuty, który Jezus sankcjonuje i składa w ręce apostołów. Dziś chciałbym skupić się na poza sakramentalnym rozumieniu, które dotyczy każdego człowieka i związane jest z przebaczeniem.
Kiedy stajemy wobec winowajcy możemy przyjąć trzy postawy:
Jeżeli wypowiadamy słowa przebaczenia wobec winowajcy, coś zmienia się w tej przestrzeni między nim a nami, usunięte zostają urazy, bariery i chęć zemsty. Słowo przebaczenia "czyści atmosferę", umożliwia nowy początek, daje szansę uzdrowienia relacji. Jezus podkreśla jak ważne jest to by w sercu przebaczyć i to przebaczenie wypowiedzieć. Nawet w języku polskim używamy czasami stwierdzenia, że ktoś "nie odpuszcza" i szuka okazji do mszczenia się i odegrania. To "nie odpuszcza" jasno podkreśla prawdę o władzy jaką pokrzywdzony otrzymuje dzięki narzędziu, któremu na imię "przebaczenie". Można tej władzy też źle używać i za każdym razem wytykać nawet drobne przewinienia dając sobie "moralne prawo" do nękania krzywdziciela. Bywa i tak, że ktoś będąc ofiarą przestępstwa taką rolę ofiary nakłada na siebie i ciągle podkreśla jak jest biedny i skrzywdzony oczekując od środowiska litości i użalania się nad nim.
Oba jednak te sposoby są patologicznym używaniem władzy przebaczenia. Ani słowa "nigdy ci nie przebaczę", ani "jestem taki biedny pokrzywdzony", nie są słowami od Ducha. One coś zatrzymują – według słów Jezusa. Pozostawiają bowiem sprawę i sytuację nierozwiązaną, a własne serce i serce bliźniego (nawet prześladowcy) spętane więzami zła i nienawiści.
Szczere słowo "przepraszam" rozcina wszystko i wyprowadza na wolność, zarówno to pokrzywdzone jak i krzywdzące serce. Dlatego przebaczenie i miłosierdzie są wielkim darem Zmartwychwstałego Chrystusa dla rodziny i Wspólnoty.
Panie Jezu, daj mi serce otwarte i gotowe na proces przebaczenia, który Duch Święty kształtuje w każdej budowanej przeze mnie relacji. Pozwól mi użyć Twojego narzędzia i kształtuj we mnie postawę przebaczania w najtrudniejszych nawet okolicznościach. Pozwól, by moja rodzina za każdym razem stawała się miejscem rozcinania więzów zła i nienawiści. Amen.
Pomódl się za osobę w twojej rodzinie bądź wspólnocie, z którą ci "nie po drodze" i której powinieneś coś przebaczyć.
ks. Artur Sepioło
fot. reconciliation.png