XXX Niedziela zwykła - 25.10.2020

2020-10-23

Gdy faryzeusze posłyszeli, że zamknął usta saduceuszom, zebrali się razem, a jeden z nich, uczony w Prawie, wystawiając Go na próbę, zapytał: «Nauczycielu, które przykazanie w Prawie jest największe?»

On mu odpowiedział: «„Będziesz miłował Pana Boga swego całym swoim sercem, całą swoją duszą i całym swoim umysłem”. To jest największe i pierwsze przykazanie. Drugie podobne jest do niego: „Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego”. Na tych dwóch przykazaniach zawisło całe Prawo i Prorocy».

Nauka Chrystusa jest bardzo prosta: „Będziesz kochał Boga… będziesz kochał bliźniego jak siebie...”. To jest podstawa dla budowania dobrych więzi z tymi, którzy są obok nas. To jest przepis na dobre życie. Jednak czym jest miłość? Aby odpowiedzieć na to pytanie spójrzmy na Jezusa Chrystusa. Jeśli „Bóg jest miłością”, to życie naszego Pana, Boga Wcielonego, nie może być niczym innym jak jednym wielkim obrazem miłości. Wszystkie słowa jakie wypowiedział i gesty jakie wykonał, postawy jakie przyjął wobec ludzi są przykładem miłości.

W całej historii świata jednak był taki moment, w którym miłość zatriumfowała, okazała swoją potęgę, za-królowała - „Bóg królował z drzewa”. Chcę wsłuchać się razem z Tobą w słowa miłości z krzyża – siedem słów miłości. Posłuchajmy: Jak mam kochać?

Pierwsze. „Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią”. Jednym z pierwszych zadań miłości wobec bliźniego jest przebaczenie. Ojciec przebaczył nam winy, dlatego i my odpuszczamy naszym winowajcom. Przebaczaj ludziom.

Drugie. „Zaprawdę, powiadam ci, jeszcze dziś będziesz ze Mną w raju”. „Dziś będziesz ze mną” – miłość nie boi się przebywać, czasem bez słów, po prostu być z drugim. Często milcząca obecność przy drugim, albo jeśli to niemożliwe - zapewnienie o pamięci – jest ukojeniem dla cierpiącego człowieka. Miłość nie chce być osamotniona w bólu. Bądź, po prostu, dawaj czas przebywaj z tymi, którzy potrzebują tego.

Trzecie. „Niewiasto, oto twój syn; oto twoja matka”. Miłość daje nam najbliższego sobie człowieka. Słowa te mogą być odczytane jako wyraz troski, aby Matka nie została sama w sowim trudzie i aby młody Jan nie zagubił się widząc Ukrzyżowanego. Są sobie dani, aby wspierać się wzajemnie. Miłość w kręgu najbliższych często jest najtrudniejsza – za dobrze znamy słabości swoje i naszych bliskich. Ale miłość znajduje w drugim człowieku podporę, aby wzrastać. Bądź wsparciem dla swoich bliskich i nie bój się prosić o nie i przyjmować je od innych.

Czwarte. „Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił”. Jedne z najtrudniejszych słów Biblii. Chrystus jest tak bardzo autentyczny, zadziwia nas. Nie boi się wyrażać żalu, trudnej prawdy o sobie. Jest szczery, bo ufa. Bądź autentyczny, nie udawaj.

Piąte. „Pragnę”. Miłość nie boi się wyrażać swoich pragnień. Bóg pragnie nas. Czego Ty pragniesz? Mów o swoich pragnieniach.

Szóste. „Dokonało się”. Bóg jest wierny wobec nas. Miłość jest wierna do końca. Nie chce opuszczać w czasie kryzysu. Miłość jest misją, którą trzeba wypełnić do końca. Bądź wierny.

Siódme. „Ojcze, w ręce Twoje oddaję ducha mego.” Zawierzenie. Kochać Boga ponad wszystko mogę tylko wtedy kiedy widzę w Nim kochającego Ojca. Abba, Ojcze, Tato… ufam Tobie, wiem, że troszczysz się o mnie. Wiem, że w moim życiu nic nie dzieje się bez Twojej wiedzy… prowadź mnie, bo jest nieraz tak ciężko… I wtedy Ojciec podaje nam rękę i prowadzi nas. Zaufaj Ojcu.

Miłość przebacza ludziom, przebywa z innymi, daje wsparcie, prosi o wsparcie, jest autentyczna, mówi o pragnieniach, jest wierna mimo trudności, ufa Bogu, całkowicie mu się zawierza.

Zastanów się:

• Jakiej cechy miłości z powyższych doświadczasz?
  
• Czego Ci brakuje?

Ojcze w Twoje ręce powierzam samego siebie, moich bliskich. Ojcze, prowadź mnie, ucz mnie kochać. Amen!

W czasie modlitwy uświadom sobie, że jesteś ukochanym dzieckiem Ojca, że Bogu zależy na Tobie. Jeśli chcesz, czujesz się na siłach, wypowiedz słowa: „Ojcze w Twoje ręce powierzam ducha mojego”!