2022-06-17
Gdy Jezus modlił się na osobności, a byli z Nim uczniowie, zwrócił się do nich z zapytaniem: „Za kogo uważają Mnie tłumy?” Oni odpowiedzieli: „Za Jana Chrzciciela; inni za Eliasza; jeszcze inni mówią, że któryś z dawnych proroków zmartwychwstał”. Zapytał ich: „A wy, za kogo Mnie uważacie?” Piotr odpowiedział: „Za Mesjasza Bożego”. Wtedy surowo im przykazał i napomniał ich, żeby nikomu o tym nie mówili. I dodał: „Syn Człowieczy musi wiele wycierpieć: będzie odrzucony przez starszych, arcykapłanów i uczonych w Piśmie; będzie zabity, a trzeciego dnia zmartwychwstanie”. Potem mówił do wszystkich: „Jeśli kto chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech co dnia weźmie swój krzyż i niech Mnie naśladuje. Bo kto chce zachować swoje życie, straci je, a kto straci swe życie z mego powodu, ten je zachowa”.
Ten fragment z Ewangelii wg św. Łukasza, podobnie jak u innych synoptyków (św. Mateusza i św. Marka), znajduje się w centrum księgi i stanowi punkt kulminacyjny Ewangelii. Omawiana perykopa dzieli księgę na dwie części. Pierwsza opisuje działalność Jezusa w Galilei i odpowiada na pytanie: „Kim jest Jezus?” Druga natomiast prezentuje drogę do Jeruzalem, podczas której uczniowie odkrywają, jakim Mesjaszem jest Jezus i jaka jest Jego misja. Św. Łukasz nie wspomina o miejscu, w którym rozgrywa się analizowana scena, a którym jest Cezarea Filipowa (miasto, w którym mieściło się wiele pogańskich świątyń). O nazwie tej miejscowości dowiadujemy się od św. Marka. Św. Łukasz wspomina natomiast o „miejscu teologicznym”, którym jest modlitwa Jezusa - rozmowa z Ojcem na osobności. To właśnie od niej rozpoczyna się droga Chrystusa do Jerozolimy.
Jezus, podczas swojej działalności, wiele czasu i sił poświęcał tłumom, które się do Niego garnęły. Nauczał, uzdrawiał chorych i wyrzucał złe duchy z opętanych. Wiedział On bardzo dobrze, że wielu ludzi przychodziło do Niego ze względu na cuda, nie zadając sobie trudu słuchania Jego nauki i wnikania w Jego tajemnicę. Uczniowie przytaczają popularne opinie na temat Jezusa, jakie zasłyszeli wśród tłumu, jednakże nie mające wiele wspólnego z Jego nauką. Jezus istotnie jest prorokiem potężnym w słowie i czynie, lecz ludzie popełniają błąd, ponieważ wiążą Jego osobę z przeszłością. Utożsamiają Go z dawnymi prorokami głoszącymi obietnice Boże. Jezus wyraźnie odróżnia swych uczniów z tłumu i stawia im pytanie stanowiące niejako egzamin ich wiary. Muszą go zdać na zakończenie pierwszego etapu drogi z Jezusem. Chrystus zwraca się do nich w liczbie mnogiej. W ten sposób ukazuje, że wspólne wyznanie wiary tworzy z uczniów wspólnotę, czyli Kościół. W imieniu wszystkich apostołów wypowiada się Piotr. To właśnie on ogłasza z mocą, że Jezus nie jest „jednym z…”, lecz jedynym, obiecanym i oczekiwanym Mesjaszem posłanym przez Boga. Jednak ta odpowiedź nie oznacza, że uczniowie w pełni zrozumieli, jakim Jezus jest Mesjaszem i na czym ma polegać wyzwolenie, które On przynosi. Chrystus zakazuje Piotrowi mówić publicznie, że jest On oczekiwanym Mesjaszem. Jezus ukazuje swoim uczniom, że obraz Mesjasza Bożego jest różny od ich wyobrażeń, od obrazu mesjasza ludzkiego. Zapowiada im swoją mękę, śmierć oraz chwalebne zmartwychwstanie. Wskazuje im również, że ten, kto chce podążać za Nim, musi dzielić z Nim swoje życie i naśladować Go we wszystkim. Źródłem sił, które są potrzebne do tego, aby zdać najtrudniejszy egzamin chrześcijaństwa, jest zaakceptowanie własnego krzyża, przyjmowanie go każdego dnia oraz osobista i serdeczna więź z Jezusem, która jest wyrażona poprzez pójście za Nim.
Jezu, cichy i serca pokornego, uczyń serce moje według serca Twego!
Jezus zachęca nas, abyśmy za Nim podążali, biorąc codziennie swój własny krzyż. Codziennie rano zwracaj się w ufnej modlitwie do Jezusa i zawierzaj Mu swój cały dzień, wszystko, co Cię w nim czeka. Dawaj o Nim świadectwo (poprzez słowa i czyny) w swoim życiu, w swojej codzienności, w szkole, na studiach, w pracy, na emeryturze itp. Poprzez uprzejmość, uśmiech i pomoc okazaną bliźniemu ukazuj dobroć oraz miłość Boga, który do końca nas umiłował.
Kacper Koral
fot. I.M. Rupnik SJ - mozaika Gesu