2022-06-23
Powiadam wam: Tak samo w niebie większa będzie radość z jednego grzesznika,
który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy
nie potrzebują nawrócenia».
Kilka wersetów wcześniej przed przytoczoną w dzisiejszej Ewangelii przypowieścią o zaginionej owcy, faryzeusze i uczeni w piśmie wyrzucają Jezusowi, że przesiaduje i jada z grzesznikami. Spożywanie posiłku z grzesznikami dla pobożnego żyda było nie do pomyślenia. Jezus właśnie w tym kontekście opowiada przypowieść aby wykazać bezpodstawność ich zarzutów. Broni swojej postawy otwartości na grzeszników. Przypowieść o zagubionej owcy mówi właśnie o zagubionych ludziach, czyli grzesznikach. Pokazuje ona jak miłosierny Bóg wychodzi do grzesznika i sam go szuka swoją miłością. Bóg szuka każdego z nas, gdy się zgubimy on nie czeka z założonymi rękami, ale tak nas kocha, że sam aktywnie poszukuje człowieka. Ta jego miłość ukazała się już w raju gdy pytał „Adamie gdzie jesteś?” (Rdz 3,9) po tym jak pierwszy człowiek dopuścił się grzechu pierworodnego. Bóg nie przestaje nas szukać. Ciągle wzywa do nawrócenia i czeka z otwartymi ramionami na marnotrawnego syna. Ewangelia według świętego Łukasza jest nazywana Ewangelią Miłosierdzia, ponieważ cała przepełniona jest właśnie takim przesłaniam. Zawiera wiele przypowieści mówiących o miłości i miłosierdziu Boga, dzisiaj możemy przeczytać jedną z nich.
Kolejnym motywem oprócz szukania zaginionej owcy i miłości Boga do człowieka jest wielka radość z odnalezienia. „Tak samo w niebie większa będzie radość z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia”. Podobny motyw radości występuje również w przypowieści o synu marnotrawnym (Łk 15, 11-32). Ojciec raduje się, ubiera syna w najlepsze szaty i wyprawia ucztę. To wszystko obrazy oddające radość Boga z nawrócenia grzesznika. Jezus właśnie po to przesiaduje z grzesznikami i rozmawia z nimi aby mogli go bliżej poznać i by Jego miłość mogła ich pociągnąć do powrotu na właściwą ścieżkę (por. Ps 23). Ścieżkę, która prowadzi do udziału w radości zbawionych w niebie. Nasz Pan jest dobrym pasterzem, który troszczy się o swoje owce. Każdą owce, a więc każdego człowieka traktuje indywidualnie, liczy się dla niego każdy bez wyjątku. Nie uspokaja go fakt, że ma jeszcze 99 innych owiec. Ta zaginiona jak każda inna jest dla niego wyjątkowa i stara się ją odnaleźć za wszelką cenę.
Dajmy się więc po każdym upadku odnaleźć Jezusowi. Pozwólmy mu aby wziął nas na ręce i zaniósł do swej owczarni. Wystarczy chcieć i prosić a przy odrobinie naszej dobrej woli On sam nas poniesie. Taki jest Jezus, takie jest jego miłosierne serce. Odpowiadajmy na jego miłość ciągłym nawracaniem się. Niech nasze serca biją dla niego.
Jezu cichy i serca pokornego, uczyń serca nasze według serca Twego. Daj nam odpocząć w Twoim Sercu! Prowadź nas po ścieżkach właściwych ku Twojej chwale!
Uczyń coś z serca dla serca. Zrób coś dobrego dla innych. Odpowiedz na miłość Jezusa postawą ciągłego nawracania się na właściwą ścieżkę.
Marcin Kujawa
fot. colambia-secred-hard.jpg