2022-06-23
Święty Łukasz opisuje cztery sposoby odniesienia się do Jezusa. Pierwszy z nich to zupełne odrzucenie. Samarytańskie miasteczko nie chce słyszeć o wędrownym nauczycielu i nie zamierza go przyjąć w swoich granicach, został odrzucony ponieważ „zmierzał do Jerozolimy” (Łk 9,53). Jest to wyraźne odrzucenie Jezusa z powodów religijnych, opór odczuwają i przeżywają uczniowie, którzy o Jezusie opowiadali i zachęcali aby w miasteczku został przyjęty. Bezskutecznie i z wyraźną odmową.
Druga postawa to chęć życiowego zabezpieczenia przy Jezusie. Człowiek deklarujący gotowość pójścia z Jezusem chce mieć pełną informację gdzie będzie nocował, co będzie jadł, w jaki sposób będzie życiowo zabezpieczony i na co może liczyć. Ten człowiek nie tyle deklaruje pójście za Jezusem, ile chce kontrolować każdy detal własnego projektu na życie.
Trzecia postawa dotyczy osoby, którą Jezus powołuje. Człowiek ten jednak przywiązany jest do zwyczajów, obrzędów i ludzkiej tradycji tak bardzo, że stawia ją przed Bożym słowem i powołaniem – jest to przykład człowieka pobożnego i dobrego, który jednak modeluje Boga według własnego obrazu i nie potrafi oderwać się od ludzkich wyobrażeń w dziedzinie religijności. Aby nie wypełnić Jezusowego wyzwania do głoszenia Królestwa zasłania się bardzo szlachetnie i pobożnie brzmiącym, rytuałem pogrzebowym.
Czwarta postawa to przykład człowieka, który ma dobrą ale słabą wolę, ma wiele pobożnych pragnień i szlachetnych tęsknot, ale równocześnie kłopoty z podejmowaniem decyzji. Jest to przykład człowieka przywiązanego do domu, rodziny, tradycji i przeszłości tak bardzo, że pętają one nogi uniemożliwiając radykalny krok w przód i odwracają głowę do wspomnień z przeszłości. Może być to również przykład osób, którym wszystko wydaje się ważne w równym stopniu, godne zainteresowania, co powoduje, że nie są w stanie ustawić w swoim życiu prawidłowo hierarchii ważności.
Jezus nie pozwala zniszczyć żadnej z tych osób. Nakazuje apostołom cierpliwie czekać i daje czas aby każda z nich mogła naprawić w sobie ten brak czy defekt.
Panie Jezu Chryste, który pragniesz, abym przykładał rękę do twojego pługa i pracował na Twojej roli, pozwól mi trzymać się celu, który Ty wyznaczasz, kierunku, który Ty obierasz i czasu, który Ty określasz. Amen.
Przyjrzyj się czterem powyższym postawom i określ, w którym miejscu powinieneś, przy współpracy z łaską Bożą, uzupełnić zauważone braki - odrzucenie, zabezpieczenie, przywiązanie, wahanie.