Panna czcigodna (Virgo veneranda)
2018-03-28
wprowadzenie
CZYTAJ!
Łk 1,46-55
Maryja rzekła:
Uwielbia dusza moja Pana
i rozradował się duch mój w Bogu, Zbawicielu moim:
iż spojrzał na niskość służebnicy swojej.
Odtąd bowiem zwać mnie będą błogosławioną wszystkie narody,
gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny.
Święte jest imię jego,
a miłosierdzie jego z pokolenia na pokolenie
nad tymi, którzy trwają w bojaźni jego.
Potężnie działa ramię jego:
rozprasza pysznych i ich serc zamysły ,
strąca mocarzy z tronów,
a wywyższa pokornych.
Głodnych napełnia dobrami,
a bogaczy odprawia z pustymi rękoma.
Przygarnął sługę swego Izraela,
pomny na miłosierdzie swoje,
które zapowiedział ojcom naszym:
Abrahamowi i potomkom jego, na wieki.
ROZWAŻ!
Słowo „czcigodny”, dziś już nieco zapomniane, oznacza człowieka godnego czci. Co to znaczy, że Matka Jezusa jest „godna czci”? W sensie ścisłym cześć przysługuje według Biblii samemu Bogu. Nikt z ludzi nie jest jej godzien. Dawny Izrael śpiewa na część samego Stworzyciela. Doksologie, czyli hymny pochwalne Nowego Testamentu, zwrócone są ku Ojcu poprzez Chrystusa: „Wszystko obietnice Boga stały się w Nim „tak”. Dlatego przez Niego wypowiadamy na chwałę Boga nasze Amen” (2 Kor 1,20). Ostatnią doksologią u kresu ludzkich dziejów jest w Apokalipsie pieśń zaślubin Baranka: „Alleluja! Zaczął królować Pan, nasz Bóg wszechmocny. Cieszmy się i radujmy i oddajmy Mu chwałę. Bo nadeszły zaślubiny Baranka i Jego Oblubienica jest już gotowa” (Ap 19,6-7). Na głos tego hymnu pojawia się Oblubienica – Kościół, odziana w czystą szatę lnianą, która oznacza „sprawiedliwe czyny świętych” (19,8). Taka jedynie szata Kościoła godna jest Boskiego Oblubieńca. Chwała Kościoła w całości jest darem Chrystusa: w Jego krwi zostały wybielone szaty wybranych (Ap 7,14).
U źródeł przyszłej chwały zbawionych znajduje się więc miłość Zbawiciela. „Chrystus umiłował swój Kościół i wydał za niego samego siebie (…), aby postawić go przy sobie jako Kościół chwalebny, bez skazy i zmarszczki czy czegoś podobnego, aby był święty i nieskalany” (Ef 5,25.27). Słowa Apostoła odnoszą się do wspólnoty zbawionych, której Maryja jest obrazem i zapowiedzią. „Odtąd wszystkie pokolenia będą mnie nazywać szczęśliwą” (Łk 1,48) – to proroctwo Matki Zbawiciela będzie się realizować w Kościele po wszystkie czasy. Maryja jest rzeczywiście Panną czcigodną, ponieważ jest zarazem Matką Zbawiciela, który przywrócił nam utraconą godność dzieci Bożych.
Cześć oddawana Matce Pana nie umniejsza bynajmniej czci Bożej, lecz ją jeszcze uwydatnia. „Prawdziwi czciciele będą wielbili Ojca w Duchu i w Prawdzie” – zapowiedział niegdyś Chrystus w rozmowie z Samarytanką (J 4,23). Napełniona Duchem Świętym, wierna uczennica wcielonej Prawdy, jest prawdziwą czcicielką Ojca. Możemy więc bez obawy o cześć Boża zanosić do Niej hymny pochwalne: „Cześć Maryi, cześć i chwała, Pannie świętej cześć!”.
MÓDL SIĘ!
Panno czcigodna –
módl się za nami!
ŻYJ SŁOWEM!
Kościół wierzy, że "Najświętsza Maryja Dziewica od pierwszej chwili swego poczęcia, przez łaskę i szczególny przywilej Boga wszechmogącego, na mocy przewidzianych zasług Jezusa Chrystusa, Zbawiciela rodzaju ludzkiego, została zachowana czysta od wszelkiej zmazy grzechu pierworodnego" (dogmat z 1854 r.). Papież rzadko ogłasza tego typu obowiązujące rozstrzygnięcia w sprawach wiary. Gdy jednak to czyni, wypowiada się w sposób nieomylny i zobowiązujący dla wszystkich wierzących!
fot. uadyton.edu/
