Wyszukiwarka:
Rozważania tematyczne: Mistyczna katedra litanii loretańskiej

Pocieszycielka strapionych (Consolatrix afflictorum)

2018-07-08

News
Historia tego tytułu wiąże się z obrazem Matki Bożej, czczonym od początku XIII wieku w opactwie Fruttuaria pod Turynem. Legenda mówi o nim, jak o wielu innych, że był dziełem św. Łukasza. W XIV wieku sanktuarium maryjne w samym Turynie rozwijało się przy współudziale książąt Sabaudii; stamtąd kult Pocieszycielki strapionych rozszerzył się na Europę.



CZYTAJ!
Łk 2,22-35 (Biblia Ekumeniczna)

Gdy nadeszły dni ich [rodziców] oczyszczenia, przewidziane przez Prawo Mojżeszowe, zanieśli Dziecko do Jerozolimy, aby Je ofiarować Panu, ponieważ taj jest napisane w Prawie Pana: "Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu". Mieli również złożyć w ofierze parę synogarlic albo dwa młode gołębie, według postanowienia zawartego w Prawie Pana. W Jerozolimie zaś żył człowiek sprawiedliwy i pobożny, który miał na imię Symeon. Oczekiwał on pocieszenia dla Izraela, a Duch Święty był nad nim. Zostało mu objawione przez Ducha Świętego, że nie ujrzy śmierci, dopóki nie zobaczy Mesjasza Pana. Z natchnienia Ducha przyszedł więc do świątyni właśnie w chwili, gdy rodzice wnosili Dziecko Jezus, by postąpić zgodnie z przepisem Prawa. Wziął Je na ręce, wysławiał Boga i mówił:
"Teraz, o Władco, pozwalasz
odejść słudze Twemu
w pokoju,
według Twojego Słowa,
bo moje oczy ujrzały Twoje
zbawienie,
które przygotowałeś wobec
wszystkich ludów,
światłość dla oświecenia
pogan
i chwałę dla Twojego ludu
Izraela".
Jego rodzice dziwili się temu, co było o Nim powiedziane. Symeon zaś pobłogosławił ich i powiedział do Marii, Jego matki: "Oto Ten dla wielu w Izraelu jest przeznaczony na upadek i na powstanie, i na znak, któremu będą się sprzeciwiać, a twoją duszę przebije miecz, aby się ujawniły przewrotne zamysły wielu serc".


ROZWAŻ!

Wezwanie to, podobnie jak poprzednie, nie zostało zaczerpnięte wprost z Pisma św., lecz z wczesnej tradycji Kościoła. Oto charakterystyczny fragment poezji św. Efrema, będący prawzorem litanii maryjnych:

Tyś jedyną obronicielką i wspomożycielką grzeszników i opuszczonych,

Tyś najpewniejszą przystanią rozbitków;

Tyś pociechą świata,

Tyś opiekunką sierot,

Tyś okupem i uwolnieniem jeńców,

Tyś ufnością chorych, pociechą utrapionych… (TMB 1,70).

Zgodnie z objawieniem biblijnym, jedynym Pocieszycielem jest sam Bóg. Druga część zbioru proroctwa Izajasza nazwana została „Księgą Pocieszenia” od słów, które ją rozpoczynają:

Pocieszajcie mój lud, pocieszajcie!

- mówi wasz Bóg.

Przemawiajcie serdecznie do Jerozolimy,

bo jej służba dobiegła końca,

bo jej wina została odpokutowana,

bo z ręki PANA odebrała

podwójną zapłatę za wszystkie swoje grzechy (Iz 40,1-2).

Słowa te były dla wygnańców Izraela zapowiedzią zakończenia niewoli babilońskiej. Po wiekach oczekiwania na ostateczne wybawienie, Bóg przyszedł z pomocą swemu ludowi, posyłając mu własnego Syna w osobie Jezusa Chrystusa. Podczas ofiarowania Dzieciątka w świątyni jerozolimskiej rozpoznał Go starzec Symeon, który oczekiwał „pocieszenia Izraela” (Łk 2,25). Z kolei udział w cierpieniach Chrystusa winien umacniać nas jako chrześcijan, „abyśmy potrafili pocieszać tych, którzy znajdują się w jakimkolwiek utrapieniu” (2 Kor 1,4).

Otóż Matka Chrystusa i Kościoła objawia w sobie chryzmat pocieszania, i to w stopniu najdoskonalszym. Szczególnie wymownym tego przykładem jest Jej interwencja na weselu w Kanie. Dzięki temu, że Matka Jezusa zauważyła brak wina i dyskretnie powiadomiła o tym Syna, dokonał On pierwszego znaku mesjańskiego „i tak objawił swoją chwałę, a Jego uczniowie uwierzyli w Niego” (J 2,11).

Piękne ilustracje, zapowiadające rolę Matki Jezusa w historii zbawienia, znajdujemy w dziejach sławnych kobiet biblijnych. Należą do nich prorokini Debora w epoce Sędziów, ratująca Izraela z opresji, czy też królowa Estera. Bohaterski czyn tej drugiej, obdarzonej godnością królewską przy boku Aswerusa, opiewa księga nosząca jej imię. Gdy Haman, przewrotny minister królewski postanowił zagładę Żydów, Estera z narażeniem własnego życia interweniuje przed obliczem władcy w obronie swego narodu.

Podobnie Maryja, Matka Jezusa, wstawia się nieustannie u trony Syna we wszystkich zagrożeniach Kościoła i świata. Jej przykład stanowi zachętę dla wszystkich dzieci Kościoła, aby przynosić pociechę potrzebującym. Maryja przekazuje bowiem swoim czcicielom własną troskę o losy ludzi dotkniętych rozmaitymi troskami i cierpieniami duchowymi.



MÓDL SIĘ!

Pocieszycielko strapionych – módl się za nami!


ŻYJ SŁOWEM!

Wrażliwość to nasze zainteresowanie się drugimi, to czyste spojrzenie, to gotowość, aby dostrzec oznaki cierpienia wokół siebie, aby podarować siebie. Wrażliwość to też cecha, która jest niezbędna i podstawowa w życiu duchowym. Subtelna wrażliwość cechowała Matkę Jezusa w świątyni jerozolimskiej, w Kanie Galilejskiej, pod Krzyżem. Ona potrafi współ-odczuwać z zagubionymi, rozradowanymi i cierpiącymi. Uczmy się od Niej pięknej cechy czynnej wrażliwości - pocieszania, która jest prawdziwą miłością, delikatną i bezinteresowną, wychodzącą do innych jako pierwsza.

ks. Antoni Tronina

fot. uadyton.edu/

 

Pozostałe tematy
Aktualności

Życzenia - Wielkanoc 2024

Raduj się, ziemio, opromieniona tak niezmiernym blaskiem, a oświecona jasnością Króla wieków, poczuj, że wolna jesteś od mroku, co świat okrywa! (Exultet)

Z okazji świąt Zmartwychwstania Pańskiego życzymy nadziei, by jej blask oświecał każdy dzień; miłości, by wypełniała wszelki mrok serca oraz wiary w pełne radości spotkanie Zmartwychwstałego Króla wieków. Redakcja ssb24.pl

więcej

Jak dobrze przeżyć W. Post?

WIELKI POST jest czasem walki duchowej i sztuki rozeznawania. Służą temu klasyczne formy pobożności: post, jałmużna, modlitwa..., droga krzyżowa, gorzkie żale, nawiedzanie kościołów stacyjnych, kazania pasyjne. Zapraszamy też do udziału w serii katechez o bałwochwalstwie; zob. katechezy.

więcej
zobacz wszystkie

Liczba wizyt: 13787044

Tweety na temat @Ssb24pl Menu
Menu