Wyszukiwarka:
Rozważania tematyczne: Drogi wychowania

Sakramenty wiary

2019-07-14

News
Sakramenty są widzialnymi znakami łaski Bożej, gdyż zakładają, umacniają i wyrażają wiarę. Nie są zatem rytuałem czy magią, lecz stają się skuteczne wtedy, gdy przyjmuje się je i rozumie w postawie wiary. Istnieją sakramenty wtajemniczenia, które wprowadzają w wiarę: chrzest – bierzmowanie – Eucharystia; sakramenty uzdrowienia: spowiedź i namaszczenie chorych, które umacniają wiarę oraz sakramenty służące komunii i posłaniu w wierze: małżeństwo i kapłaństwo.


rys. Anna Szadkowska OV


Czytaj!
Mk 16,15-18 (BP)

Jezus powiedział do Apostołów: „Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu! Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, ten się potępi. Tym, którzy uwierzą, takie znaki będą towarzyszyć: W moje imię będą wyrzucać demony, będą mówić nowymi językami, węże będą brać do rąk, i choćby wypili coś zatrutego, nie zaszkodzi im. Będą na chorych kłaść ręce, a ci zostaną uzdrowieni”.


Rozważ!

Jezus polecił apostołom, aby przez swoje przepowiadanie Ewangelii najpierw czynili ludzi uczniami (por. Mt 28,19), czyli wzbudzali w nich wiarę, a dopiero potem udzielali im chrztu i innych sakramentów. Ustanowione przez Chrystusa znaki widzialne, które wskazują i przekazują łaskę, musi poprzedzać wiara. Chrześcijaninem nie staje się człowiek przez ryt sakramentalny, ale przez przyjęcie prawdziwej wiary. Dwa dary otrzymujemy zatem od Kościoła: wiarę i sakramenty.

„Tak jak świecę odpala się od płomienia innej, tak wznieca się wiarę od wiary” – przekonywał Romano Guardini. Wiara i sakramenty domagają się wspólnoty, która przekazuje i podtrzymuje życie. Sakramenty nowego życia zostały ustanowione przez Chrystusa (por. 1 J 5,6-8; KKK 1210). Pismo Święte jest źródłem (por. 1 P 1,23; Ef 5,26; KKK 1228), a Kościół środowiskiem rozwoju wiary i celebrowania sakramentów:

– sakramentu chrztu (por. Mt 28,19-20; Dz 1,5; 2,38; 8,12; 9,18; 10,48; 16,31-33; Rz 6,3-4; 1 Kor 12,13; Ga 3,27; Tt 3,5);

– sakramentu bierzmowania (por. Dz 8,12.16-17; 19,5-6; 1 Kor 12,7-9.11; 2 Kor 1,21-22);

– sakramentu Eucharystii (por. Mt 26,26-29; Łk 22,19; J 6,52-59; Dz 2,42.46; 20,7; 1 Kor 10,16-17; 11,23-27; Ap 19,9);

– sakramentu pokuty i pojednania (por. Mt 18,18; J 20,19-23; 1 Kor 6,11; 2 Kor 5,18-20);

– sakramentu namaszczenia chorych (por. Mk 6,12-13; 16,16; Jk 5,13-16);

– sakramentu święceń (kapłaństwa) (por. Dz 13,1-3; Rz 1,1; 1 Tm 4,12-16; 2 Tm 1,6; Hbr 5,1);

– sakramentu małżeństwa (por. Mt 19,1-9; J 2,1-1; Ef 5,22-33).

W „Katechizmie dla młodych” pojawiają się pytania: Dlaczego tylko Kościół udziela sakramentów? Czemu nie może ich sobie udzielić każdy, kto chce?

Odpowiedź jest następująca: „Sakramenty są darami Chrystusa dla Kościoła. Jego zadanie to udzielać ich i strzec przed bezprawnym dostępem (por. KKK 1117-1119. 1131). To konkretnym ludziom, a mianowicie apostołom, a nie anonimowej masie Jezus powierzył zadanie przekazywania Jego słów i znaków. Dzisiaj można by powiedzieć: nie «wrzucił» swojego skarbu gdzieś do Internetu, lecz zamieścił na domenie. Sakramenty są dla Kościoła i uobecniają się poprzez Kościół. Są dlaniego, bo Ciało Chrystusa, czyli Kościół, przez sakramenty jest zakładany, żywiony i udoskonalany. Są przezniego, bo sakramenty są siłami witalnymi Ciała Chrystusa, jak choćby spowiedź, gdzie Chrystus przez posługę kapłanów przebacza nam grzechy” (por. Youcat, 175).

O Kościele mówi się jako o „powszechnym sakramencie zbawienia” (KKK 774-776), który urzeczywistnia się w życiu wierzących siedmioma konkretnymi znakami łaski Bożej. Kościół posiada więc i rozdziela łaskę Chrystusa, dlatego jest „jakby sakramentem, czyli znakiem i narzędziem wewnętrznego zjednoczenia z Bogiem i jedności całego rodzaju ludzkiego" (KK 1).

Apostołowie otrzymali od Jezusa misję przygotowywania do przyjęcia sakramentów, nauczania o sakramentach i ich celebrowania.

W zakończeniu Ewangelii Marka wspominane są dwa z nich: chrzest (16,16) i namaszczenie chorych (16,18). Kościół stopniowo odkrywał swoją świadomość sakramentalną. Istotą nauki o znakach sakramentalnych nie jest wiedza historyczna czy teologiczna, lecz jego skutki duchowe, które mają ujawnić się w teraźniejszości. „Czy nie wiecie, że my, którzy zostaliśmy ochrzczeni w Chrystusie Jezusie, zostaliśmy zanurzeni w Jego śmierć? Przez chrzest zostaliśmy pogrzebani razem z Nim w śmierci po, to aby wejść w nowe życie, tak jak Chrystus został wskrzeszony z martwych dla chwały Ojca” – przekonuje Apostoł Narodów (Rz 6,3-4). Dzięki sakramentom mamy „wejść w nowe życie”. Nowym życiem – w stanie łaski uświęcającej – mamy żyć dziś, teraz.

Zapytajmy samych siebie:

  • W jakich sytuacjach obecnie na nowo przeżywamy swój chrzest, bierzmowanie, Eucharystię oraz inne sakramenty?
  • W jakich okolicznościach przyjęte sakramenty dzisiaj nabierają dla mnie znaczenia, pozwalają nam „wejść w nowe życie”?
  • Czy sakramenty pomagają nam tworzyć więzi wewnątrz Kościoła?


Módl się!

Panie Jezus Chryste każdy dar sakramentalny jest owocem Twojej śmierci i zmartwychwstania, każdy też pozwala nam wkroczyć w nowe życie. W słowie i sakramentach objawiasz się i udzielasz się nam wciąż na nowo, hojnie i realnie. Pomóż nam trwać w dziękczynieniu za każdy dar łaski Bożej w naszym życiu. Przez Jezusa Chrystusa, który żyje i króluje na wieki wieków. Amen.


Żyj Słowem!

Kościół jest powołany, aby przywracać człowiekowi ufność, uwalniać go od poczucia winy i niepokoju. Powróćmy zatem do regularnej praktyki spowiedzi św., która pozwala nam „wejść w nowe życie [z Chrystusem]”. Jak przeżywać sakrament pokuty i pojednania, tak aby korzystać z jego owoców dających pokój, aby podejmować go jako sakrament, który podnosi człowieka, wzmacnia oddech, a nie ciąży?

ks. Jan Kochel
______________________________________

SAKRAMENTY WIARY

Poproś, by dziecko opowiedziało, co widzi na obrazku.

Wychowawca wraz z Dreptusiem kontynuują podróż pociągiem.

  • W jakim wagonie się aktualnie znajdują? (restauracyjnym)
  • Dlaczego ten wagon jest ważny dla uczestników podróży? (pozwala się nakarmić i wzmocnić)
  • Co robi wychowawca? (dzieli się chlebem z Dreptusiem)

Nauczyciel łamie chleb i rozdaje go pasażerom pociągu.
  • Jaki symbol znajduje się na chlebie? (krzyż)

Wychowawca trzyma w ręku chleb Eucharystyczny. Msza święta za czasów apostolskich nazywana była „Łamaniem chleba”. Wiązało się to z czynnością jaką wykonał Jezus w czasie Ostatniej Wieczerzy, charakterystycznej do tego stopnia, że dwaj uczniowie w Emaus poznali Zmartwychwstałego Jezusa właśnie po tym geście.

Porozmawiaj z dzieckiem o gestach w waszej rodzinie:
  • Jakie gesty wykonujemy wobec siebie w naszej rodzinie? (pozwól dziecku się wypowiedzieć…)
  • Jakimi gestami posługują się rodzice względem siebie? (tato przytula mamę, mama całuje tatę)
  • Po jakim dobrym geście można poznać tatę, a po jakim mamę? (podnosi dziecko, czyta, opowiada bajkę, robi krzyżyk na czole dziecka, przytula itp.)
  • Czym świadczą te znaki? (pozwól dziecku się wypowiedzieć)

Te dobre znaki coś każdemu z nas mówią. Czegoś nas też uczą.

Łamanie chleba oznacza także podzielenie się z innymi tym co posiadamy. Eucharystia jest miejscem uczenia się ofiarności względem innych.

  • Jakie znaki znajdują się na wagonie w którym podróżują nasi bohaterowie? (kieliszek, napis „wars”, skrzyżowane sztućce).
  • Czy oznaczenie wagonu odpowiada temu co się w nim znajduje? (tak)

Wagon restauracyjny w „pociągu Apostołów” oznacza sakramenty. Łatwo go rozpoznać wśród innych wagonów.

Słowo „sakrament” oznacza świętą tajemnicę. Coś widzimy, ale coś więcej kryje się pod widzialnym, prostym znakiem. Tak jak na obrazku. Symbole na restauracyjnym wagonie nie oznaczają przecież, że wiezie się w nim dziesięć tysięcy kieliszków i sto tysięcy widelców. Oznaczają coś znacznie więcej! Mówią: tu można coś zjeść, to można się nakarmić i posilić.

W ustanowionych przez Jezusa znakach (woda, chleb, wino, olej) możemy spotkać Jego samego. Najłatwiej zobaczyć to w Eucharystii. Pod postaciami chleba i wina przychodzi do nas Chrystus. Chleb jest widzialnym znakiem, a obecność Chrystusa niewidzialną łaską. Dlatego mówimy, że sakramenty to misterium czyli tajemnica.

W Kościele, tak jak w rodzinie, powtarzamy znaki Boże, po których poznajemy obecnego Jezusa.

Dla tych, którzy wchodzą do rodziny, mamy znak wody, czyli sakrament chrztu. Dla chorych – znak oleju na czole i rękach czyli namaszczenie chorych, Dla przepraszających za błędy i nawracających się – sakrament pokuty, dla młodej pary – sakrament małżeństwa, dla potrzebujących duchowej mocy – sakrament bierzmowania. Dla rozpoczynających specjalną służbę dla Boga – sakrament nałożenia rąk, czyli święceń. Dla wszystkich natomiast jest Eucharystię, czyli Ciało Chrystusa jako pokarm.

Kościół staje się w ten sposób wielką rodziną, w której dbamy o środowisko rozwoju wiary i celebrowania sakramentów.

Postanówcie, by każdy od dziś pamiętał o swoim dobrym znaku dla innych członków rodziny, a jako rodzina, byście wspólnie poszli na niedzielną Mszę świętą i rozpoznawali Jezusa po łamaniu Chleba.

ks. Artur Sepioło

Pozostałe tematy
Aktualności

Życzenia - Wielkanoc 2024

Raduj się, ziemio, opromieniona tak niezmiernym blaskiem, a oświecona jasnością Króla wieków, poczuj, że wolna jesteś od mroku, co świat okrywa! (Exultet)

Z okazji świąt Zmartwychwstania Pańskiego życzymy nadziei, by jej blask oświecał każdy dzień; miłości, by wypełniała wszelki mrok serca oraz wiary w pełne radości spotkanie Zmartwychwstałego Króla wieków. Redakcja ssb24.pl

więcej

Jak dobrze przeżyć W. Post?

WIELKI POST jest czasem walki duchowej i sztuki rozeznawania. Służą temu klasyczne formy pobożności: post, jałmużna, modlitwa..., droga krzyżowa, gorzkie żale, nawiedzanie kościołów stacyjnych, kazania pasyjne. Zapraszamy też do udziału w serii katechez o bałwochwalstwie; zob. katechezy.

więcej
zobacz wszystkie

Liczba wizyt: 13786781

Tweety na temat @Ssb24pl Menu
Menu