Wyszukiwarka:
Rozważania tematyczne: Drogi wychowania

Matka Słowa – rozważająca Słowo

2019-10-11

News
Pedagogia maryjna oparta jest na medytacyjnej i modlitewnej lekturze Słowa Bożego. Maryja jako pierwsza praktykowała „lectio divina”: „zachowywała” (lectio), „rozważała w sercu” (meditatio – oratio) i wreszcie „wprowadzała słowo w czyn” (operatio – actio; por. Łk 8,21; 11,28; Mt 7,24). Stąd papież Benedykt XVI w adhortacji apostolskiej Verbum Domini nazywa Ją Mater Verbi et Mater laetitiae (Matką Słowa i Matką radości). Ten głęboki związek między słowem Bożym i radością widoczny jest w całym życiu Matki Bożej.



Czytaj!

Łk 2,16-19.51-52 (BP)

Pasterze poszli szybko i znaleźli Maryję, Józefa i Niemowlę, leżące w żłobie. A gdy Je zobaczyli, opowiadali, co im zostało objawione o tym Chłopcu. Wszyscy, którzy to usłyszeli, dziwili się temu, co pasterze im mówili. A Maryja zachowywała wszystkie te słowa i rozważała je w swoim serc (…).

[Jezus] poszedł z nimi, wrócił do Nazaretu i był im posłuszny. A Jego matka zachowywała wszystkie te słowa w swym sercu. Jezus wzrastał w mądrości, w latach i w łasce u Boga i u ludzi.

Rozważ!

Matka Pana jest nie tylko Wychowawczynią swojego Syna, lecz również Mistrzynią modlitwy dla ludu Bożego. Dwa wybrane teksty św. Łukasza potwierdzają jej praktykę modlitwy biblijnej (Łk 2,19.51). Kantyk Maryi rozważa wielkie rzeczy, których Bóg dokonał w życiu Ludu Bożego (w. 50-55) oraz w Jej życiu (w.48-49). Dla Maryi wielką rzeczą jest dziewicze poczęcie Syna Bożego. Wypełniły się w ten sposób obietnice dane Abrahamowi i jego potomstwu (w. 55). Magnificat ukazuje bardzo osobistą relację Maryi do Boga. Jej lektura tekstów biblijnych (lectio) ujawnia wypełnienie obietnic zapisanych w Prawie, u Proroków i w Pismach. Jej medytacja (meditatio) to pełne radości wnikanie w Ducha Bożego i świadomy wybór Zbawiciela (w. 47). Jej modlitwa ma charakter dziękczynienia i uwielbienia, a wreszcie jej działanie prowadzi do życia według Słowa, by „zamieszkało [w nas] bogactwo nauki Chrystusa” (Kol 3,16; por. RM 36-37).

„Wydoskonaloną formą syntezy i zbiorem tych elementów [lectio divina] jest postać Matki Bożej, będąca dla każdego wiernego wzorem uległego przyjęcia słowa Bożego. Ona «zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu» (Łk 2,19; por. 2,51), umiała dostrzec «w wielkim planie Bożym głęboką myśl łączącą wydarzenia, czyny i rzeczy, pozornie z sobą niepowiązane»” – poucza papież Benedykt XVI (VD 87). W Magnificat rozbrzmiewa modlitewne doświadczenie Maryi rozkochanej w psalmach, tym „przedziwnym skarbcu modlitwy” (KO 15) Izraela i Ludu Bożego (KL 91). Maryja modliła się psalmami w zaciszu Nazaretu (Łk 1,46-56), podczas ofiarowania Jezusa (Łk 2,22-24), w czasie pielgrzymek na święto Paschy (Łk 2,41-51) oraz zapewne przy wielu innych okazjach. W kantyku dziękczynnym przywołuje fragmenty pięciu psalmów: 89, 98, 103, 107, 111 oraz odniesienia do kilku kolejnych, np. Ps 34,3n; 35,9; 44,4.6; 71,17.19; 89,2; 100,5; 118,15n. Wszystko to przykłady modlitw osób rozradowanychw Duchu Świętym (Łk 10,21), ludzi pobożnychi bogobojnych, a również poniżonych, niesłusznie oskarżonych, udręczonych, głodnych… (por. Mt 25,35n).

Matka Pana okazuje się tu Orędowniczką, Pośredniczką i Wspomożycielką ludu. Dziękczynna pieśń Magnificat akcentuje udział Matki Najświętszej w historii zbawienia. Biblijne teksty stały się inspiracją do pięknych poetyckich określeń Matki Bożej, ukazujących Jej miejsce w Kościele pielgrzymującym do niebieskiej ojczyzny. Są one owocem pobożności biblijnej, rozwinięte w medytacjach ojców Kościoła, w pobożności średniowiecznej, a uzupełniane przez wielkich papieży – czcicieli Bogarodzicy, np. w Litanii Loretańskiej czy Godzinkach o Niepokalanym Poczęciu NMP. Wszelkie tego typu hymny, akatysty, pieśni czy kantyki są wyznaniem wiary w pomoc, jakiej Matka Boża nieustannie udziela wiernym.

Jeden z największych czcicieli Maryi, św. Jan Paweł II, komentując słowa kantyku wyznaje: „Kościół, który pośród «doświadczeń i ucisków» nie przestaje powtarzać za Maryją Magnificat, «krzepi się» mocą tej prawdy o Bogu, która wówczas została wypowiedziana z tak niezwykłą prostotą, a równocześnie tą prawdą o Bogu pragnie rozjaśniać trudne i nieraz zawiłe drogi ziemskiego bytowania ludzi” (RM 37).

Każdy uczeń, który powtarza słowa Magnificat realizuje testament Jezusa, by „przyjąć Ją [Matkę] do siebie” (19,27).

Potrzeba też – na wzór Służebnicy Pańskiej – wciąż pytać:

  • Jaka winna być nasza pobożność maryjna?
  • Jak zachęć wiernych do codziennej modlitwy Liturgią Godzin?
  • Co wyraża prośba Apostoła: „Niech zamieszka w was bogactwo nauki Chrystusa: pouczajcie z całą mądrością i napominacie się wzajemnie przez psalmy, hymny, natchnione pieśni, śpiewając Bogu z wdzięcznością w waszych sercach”? (Kol 3,26)


Módl się!

[Mater Verbi et Mater laetitiae], niech każdy nasz dzień będzie kształtowany przez ponowne spotkanie z Chrystusem, Słowem Ojca, które stało się Ciałem: On jest na początku i na końcu, i «wszystko w Nim ma istnienie» (Kol 1,17). Ucieszmy się, by słuchać słowa Pańskiego i nad nim medytować, ażeby dzięki skutecznemu działaniu Ducha Świętego nadal mieszkało i żyło w nas przez wszystkie dni naszego życia i do nas mówiło. Tak właśnie Kościół wciąż się odnawia i odmładza dzięki słowu Pańskiemu, które trwa na wieki (por. 1 P 1,25; Iz 40,8). W ten sposób my również będziemy mogli uczestniczyć w wielkim dialogu oblubieńczym, który kończy Pismo Święte: «A Duch i Oblubienica mówią; Przyjdź! A kto słyszy, niech powie: Przyjdź! (…) Mówi Ten, który o tym zaświadcza: Zaiste, przyjdę niebawem. Amen. Przyjdź, Panie Jezu!» (Ap 22,17) (Benedykt XVI; VD 124).

Żyj Słowem!

Spróbujmy rozważyć metodą lectio divina tekst kantyku Maryi (Łk 1,46-56). Benedykt XVI zaleca, by postawić sobie kilka pytań: do czytania (lectio) – co mówi tekst biblijny sam w sobie?; do medytacji (meditatio) – co mówi tekst biblijny nam?; do modlitwy (oratio) – co my mówimy Panu w odpowiedzi na Jego Słowo?; do kontemplacji (contemplactio) – jakiego nawrócenia umysłu, serca i życia domaga się od nas Pan? „Warto też przypomnieć, że lectio divina w swej dynamice nie kończy się, dopóki nie doprowadzi do działania (actio), sprawiającego, że życie wierzącego staje się darem dla innych w miłości” (VD 87).

ks. Jan Kochel

Pozostałe tematy
Aktualności

Życzenia - Wielkanoc 2024

Raduj się, ziemio, opromieniona tak niezmiernym blaskiem, a oświecona jasnością Króla wieków, poczuj, że wolna jesteś od mroku, co świat okrywa! (Exultet)

Z okazji świąt Zmartwychwstania Pańskiego życzymy nadziei, by jej blask oświecał każdy dzień; miłości, by wypełniała wszelki mrok serca oraz wiary w pełne radości spotkanie Zmartwychwstałego Króla wieków. Redakcja ssb24.pl

więcej

Jak dobrze przeżyć W. Post?

WIELKI POST jest czasem walki duchowej i sztuki rozeznawania. Służą temu klasyczne formy pobożności: post, jałmużna, modlitwa..., droga krzyżowa, gorzkie żale, nawiedzanie kościołów stacyjnych, kazania pasyjne. Zapraszamy też do udziału w serii katechez o bałwochwalstwie; zob. katechezy.

więcej
zobacz wszystkie

Liczba wizyt: 13776680

Tweety na temat @Ssb24pl Menu
Menu