Sen nie wstrzymuje pracy organów wewnętrznych oraz procesów zachodzących w mózgu. Obrazy, które pojawiają się w ludzkiej jaźni, w znacznej mierze pozostają poza świadomością, dlatego po przebudzeniu się człowiek potrafi sobie przypomnieć tylko niektóre z nich. Treści te stanowią często wewnętrzną odpowiedź na zewnętrzne bodźce, które wpływają na sferę ludzkich emocji i doznań.

Od I Niedzieli Adwentu pragnę zaproponować Czytelnikom nowy cykl tematyczny, który będzie dotyczył motywu snu w Biblii. Od najdawniejszych bowiem czasów ludzie wierzyli, że sen jest pomostem pomiędzy Bogiem a człowiekiem, może mieć charakter proroczy, może ostrzegać przed grożącym niebezpieczeństwem lub wskazać, jak należy postąpić w trudnej sytuacji.

Mieszkańcy Mezopotamii uważali, że istnieją trzy rodzaje snów: kultyczne, prywatne i polityczne. Do pierwszej grupy można zaliczyć dwa sny Gudei. Gudea był władcą miasta Lagasz. Podczas pierwszego snu bóg Niagirsu polecił mu zbudować świątynię oraz udzielił stosownych wskazówek, które były konieczne do realizacji tego przedsięwzięcia. Za drugim razem Gudea otrzymał pouczenia związane z poświęceniem zbudowanej świątyni oraz intronizacją boga Niagirsu i bogini Bau. Do drugiej grupy przynależy sen, w którym Utnapisztim został powiadomiony przez boga Ea o zbliżającym się potopie oraz o sposobie ratunku. Z kolei do trzeciej grupy można zaliczyć sen pewnego wieszcza, w którym bóg Sin zapowiedział mu śmierć wszystkich wrogów króla asyryjskiego.

Motyw snu pojawia się również w Starym i Nowym Testamencie. W Biblii zostały opisane sny zarówno królów, jak i więźniów, członków narodu wybranego i nie-Izraelitów, ludzi sprawiedliwych oraz fałszywych proroków, pierwszoplanowych bohaterów i postaci epizodycznych. Zazwyczaj autorzy biblijni wspominają o snach mężczyzn, ale chyba najbardziej znanym snem, który przyśnił się kobiecie, był ten opisany w Ewangelii według św. Mateusza: A gdy on [Piłat] odbywał przewód sądowy, żona jego przysłała mu ostrzeżenie: «Nie miej nic do czynienia z tym Sprawiedliwym, bo dzisiaj we śnie wiele nacierpiałam się z Jego powodu» (Mt 27,19).

Po dzień dzisiejszy Żydzi z wielką powagą podchodzą do nocnego spoczynku oraz snu. Zanim położą się spać, to wpierw rozmyślają nad całym minionym dniem. Następnie – poprzez modlitwę – przygotowują swoje serce i umysł na sen oraz otwierają się na Boże objawienie. Wieczorna modlitwa składa się najczęściej z trzech części. Najpierw Żydzi błagają o spokojną noc i dobre sny. Następnie recytują fragment biblijny zawarty w Pwt 6,4. Wreszcie proszą o ochronę ze strony aniołów. Niektórzy Żydzi prowadzą nawet księgę snów, w której zapisują swe senne widzenia.

Drogi Czytelniku, każdego tygodnia pragnę Cię zaprosić do rozważenia jednego fragmentu biblijnego, w którym jest mowa o odpoczynku lub śnie. Takie rozważanie będzie się składało z kilku części: (1) wprowadzenia, (2) tekstu biblijnego, (3) komentarza, (4) pytań, które mogą być pomocne podczas osobistej medytacji, (5) modlitwy oraz (6) zachęty do podjęcia konkretnego działania.