Sen Dawida

2020-04-14

Pieśń stopni.
Pamiętaj, Panie, Dawidowi cały trud jego:

o tym, jak złożył przysięgę przed Panem,
związał się ślubem przed Mocnym Jakuba:
«Nie wejdę do mieszkania w moim domu,
nie wstąpię na posłanie mego łoża,
nie użyczę snu moim oczom,
powiekom moim spoczynku,
póki nie znajdę miejsca dla Pana,
mieszkania - Mocnemu Jakuba».

Otośmy słyszeli w Efrata o arce,
znaleźliśmy ją na polach Jaaru.
Wejdźmy do Jego mieszkania,
padnijmy przed podnóżkiem stóp Jego!

Wyrusz, o Panie, na miejsce Twego odpocznienia,
Ty i Twoja arka pełna chwały!
Niech się kapłani Twoi odzieją w sprawiedliwość,
a Twoi czciciele niech się radują!
Przez wzgląd na sługę Twojego, Dawida,
nie odtrącaj oblicza Twego pomazańca!
Pan zaprzysiągł Dawidowi
trwałą obietnicę, od której nie odstąpi:
«[Potomstwo] z ciebie zrodzone
posadzę na twoim tronie.
Jeżeli zachowają twoi synowie
moje przymierze
i moje napomnienia, których im udzielę,
także ich synowie na wieki
zasiądą na twoim tronie».
Pan bowiem wybrał Syjon,
tej siedziby zapragnął dla siebie:
«To jest miejsce mego odpoczynku na wieki,
tu będę mieszkał, bo tego pragnąłem dla siebie.
Będę szczodrze błogosławił jego zasobom,
jego ubogich nasycę chlebem.
Jego kapłanów odzieję zbawieniem,
a ci, którzy go prawdziwie miłują, będą się radować.
Wzbudzę tam moc dla Dawida,
zgotuję światło dla mego pomazańca!
Odzieję wstydem jego nieprzyjaciół,
a nad nim zabłyśnie jego korona».

Około 1000 r. przed Chr. król Dawid zdobył Jerozolimę, uczynił z tego miasta swoją stolicę oraz sprowadził do niego Arkę Przymierza, w której przechowywano m.in. kamienne tablice z dziesięciorgiem przykazań. Arka ta była znakiem Bożej obecności wśród ludu. Powyższy Psalm mógł być śpiewany podczas uroczystego przeniesienia Arki Przymierza do Jerozolimy (Miasta Dawidowego). Tym bardziej, że w 2Sm 6,14-15 czytamy: Dawid wtedy tańczył z całym zapałem w obecności Pana, a ubrany był w lniany efod. Dawid wraz z całym domem izraelskim prowadził Arkę Pańską, wśród radosnych okrzyków i grania na rogach. Są też i tacy bibliści, którzy uważają, że Psalm 132 był śpiewany podczas uroczystych obchodów upamiętniających wydarzenie z przeszłości, jakim było właśnie umieszczenie Arki Przymierza w Jerozolimie.

Analizowany Psalm rozpoczyna się od uroczystej przysięgi, jaką złożył król Dawid. Władca miał nie wejść do pałacu królewskiego w Jerozolimie i nie zaznać odpoczynku, jeśli by wpierw nie znalazł miejsca dla Arki Przymierza: Nie wejdę do mieszkania w moim domu, nie wstąpię na posłanie mego łoża, nie użyczę snu moim oczom, powiekom moim spoczynku, póki nie znajdę miejsca dla Pana, mieszkania - Mocnemu Jakuba. Papież emeryt Benedykt XVI stwierdził: Jest to rzecz bardzo ważna, ponieważ pokazuje, że w centrum życia społecznego miasta, wspólnoty czy narodu musi być coś, co przypomina o tajemnicy transcendentnego Boga, przestrzeń dla Boga, mieszkanie dla Boga. Człowiek nie może iść właściwą drogą bez Boga, musi iść przez dzieje razem z Bogiem, a rolą świątyni, mieszkania Bożego, jest przypominać w sposób widoczny o tej wspólnocie, o tym, że pozwalamy, by prowadził nas Bóg.

Sam Bóg wybrał Jerozolimę na miejsce swego zamieszkania. Po pokonaniu przez Dawida Jebusytów i przeniesieniu do Jerozolimy Arki Przymierza, Syjon w miejsce Synaju stał się górą wybraną przez JHWH (Ps 9,11; 76,2; 78,68-69; Iz 8,18). W 2Sm 24,1-25 Jerozolima jest symbolem nadziei i ocalenia przed śmiertelną plagą grożącą Izraelowi. JHWH nie zsyła na nią nieszczęścia i w porę zatrzymuje niszczycielską rękę swego anioła, aby zamanifestować łaskawość wobec swego ufnego, choć grzesznego wybrańca oraz ukazać całemu ludowi skuteczność i wagę kultu sprawowanego w tym miejscu. Teologia ta będzie rozwinięta w Psalmach i u Proroków, rodząc ideę Syjonu rozumianego jako centrum świata, do którego ściągać będą wszelkie ludy i skąd w przyszłości JHWH rozciągnie swą władzę nad wszystkimi narodami (2Krl 19,31; Ps 48,3; 74,2; 102,17; 132,13; Iz 33,5; 52,8).

Król Dawid stwierdził, że nie wstąpi do pałacu, nie wejdzie do łóżka oraz nie użyczy snu swoim oczom i powiekom spoczynku, póki nie znajdzie miejsca dla Arki Przymierza. W podobnym tonie wypowiedział się św. Paweł: Niech nad waszym gniewem nie zachodzi słońce! To znaczy: zanim zakończysz dzień i położysz się spać, wpierw pozbądź się gniewu, który zadomowił się w Twoim sercu. Papież Franciszek – zwracając się do małżonków – powiedział: Kłóćcie się, ile chcecie, niech latają talerze, ale nigdy nie kończcie dnia bez zgody. To jest właśnie to!

• czy miałeś/miałaś taką sytuację, że powiedziałeś/powiedziałaś: Nie położę się spać, zanim tego nie zrobię /nie dokończę? O jakiej czynności była wtedy mowa?
• czy codziennie pamiętasz o wieczornym pacierzu?
• miejscem świętym w danej miejscowości jest kościół. Czy pamiętasz o tym, by zrobić znak krzyża świętego, kiedy przechodzisz obok kościoła lub by do niego wstąpić choćby na krótką modlitwę?
• w jaki sposób dbasz o swój kościół parafialny /filialny?
• czy gniewasz się na kogoś? Czy ktoś gniewa się na Ciebie?

W intencji mieszkańców Jerozolimy oraz pielgrzymów: Ojcze nasz…

Zanim położysz się spać: zrób rachunek sumienia, odmów pacierz, przeżegnaj się wodą święconą oraz pobłogosław swoją rodzinę i wszystkich mieszkańców Twojej miejscowości.