NOWA GWIAZDA Z JAKUBA (12)

2012-03-23

TEKST GODZINEK

Nowa gwiazdo z Jakuba, Tyś nad aniołami
(Pryma)


ŹRÓDŁOWE TEKSTY BIBLIJNE

STARY TESTAMENT

Z Księgi Liczb:

Izraelici ruszyli dalej i rozbili namioty na równinach Moabu po drugiej stronie Jordanu, naprzeciw Jerycha.
Balak, syn Sippora, widział wszystko, co uczynił Izrael Amorytom.
Wtedy strach ogarnął Moab przed tym ludem, który był tak liczny, i lękał się Moab Izraelitów. Rzekł więc Moab do starszych spośród Madianitów: «Teraz to mnóstwo pożre wszystko wokół nas, jak wół żre trawę na polu». Wówczas królem Moabu był Balak, syn Sippora. On też wysłał posłów do Balaama, syna Beora, do Petor nad Rzeką w kraju Ammawitów, aby go zaprosili tymi słowami: «Oto lud, który wyszedł z Egiptu, okrył powierzchnię ziemi i osiadł naprzeciw mnie. Przyjdź więc, proszę,
i przeklnij mi ten lud, bo jest silniejszy ode mnie. Być może, uda się go pokonać i z kraju wypędzić. Wiem bowiem, że kogo ty błogosławisz, będzie błogosławiony, a kogo ty przeklniesz, będzie przeklęty». Wybrali się więc starsi Moabitów wraz ze starszymi Madianitów w drogę, zaopatrzeni w dary dla wieszcza. Przybyli do Balaama i przekazali mu słowa Balaka.

(Lb 22, 1-7)


Gdy Balaam spostrzegł, że dobre jest w oczach Pana błogosławienie Izraela, nie odszedł wcale, jak przedtem, aby szukać wróżb, lecz twarz obrócił ku pustyni. Gdy więc podniósł oczy i zobaczył Izraela rozłożonego obozem według swoich pokoleń, ogarnął go Duch Boży i zaczął głosić swoje pouczenie, mówiąc:
«Wyrocznia Balaama, syna Beora;
wyrocznia męża, który wzrok ma przenikliwy;
wyrocznia tego, który słyszy słowa Boże,
który ogląda widzenie Wszechmocnego,
który pada, a oczy mu się otwierają.
Jakubie, jakże piękne są twoje namioty,
mieszkania twoje, Izraelu!
Jak szerokie doliny potoków,
jak ogrody nad brzegiem strumieni
lub jak aloes, który Pan sadził,
i jak cedry nad wodami.
Płynie woda z jego wiader,
a zasiew jego ma wilgoć obfitą;
król jego wiele mocniejszy niż Agag,
królestwo jego w górę wyniesione.
A Bóg, który z Egiptu go wywiódł,
jest dla niego jak rogi bawołu.
On wyniszczy narody, co go uciskają,
zmiażdży ich kości -
zdruzgoce swoimi strzałami.
Położył się, jak lew się przyczaił
lub niby lwica. Kto się odważy go zbudzić?
Błogosławieni niech będą, którzy błogosławią ciebie,
a przeklęci, którzy ciebie przeklinają».
Wtedy rozgniewał się Balak na Balaama, a klasnąwszy w dłonie rzekł do Balaama: «Wezwałem cię tu, byś przeklinał nieprzyjaciół moich, a ty ich nawet trzykrotnie błogosławiłeś. Uciekaj teraz czym prędzej do domu; obiecałem ci wprawdzie sowitą nagrodę, lecz oto Pan ciebie jej pozbawił». Balaam odpowiedział Balakowi: «Czyż nie powiedziałem wyraźnie posłańcom, których do mnie wysłałeś: Choćby mi Balak dawał tyle srebra
i złota, ile pałac jego pomieści, to przecież nie mogę przekroczyć rozkazu Pana i czynić samowolnie czy to źle, czy też dobrze. Co Pan mówi, to tylko oznajmię. Dobrze więc, wrócę teraz do mojego ludu, lecz zbliż się jeszcze, bo chcę ci oznajmić, co lud ten kiedyś uczyni twojemu ludowi». I wygłosił swoje pouczenie, mówiąc:
«Wyrocznia Balaama, syna Beora;
wyrocznia męża, który wzrok ma przenikliwy;
wyrocznia tego, który słyszy słowa Boże,
który ogląda widzenie Wszechmocnego,
a w wiedzy Najwyższego ma udział,
który pada, a oczy mu się otwierają.
Widzę go, lecz jeszcze nie teraz,
dostrzegam go, ale nie z bliska:
wschodzi Gwiazda z Jakuba,
a z Izraela podnosi się berło.

(Lb 24, 1-17)


NOWY TESTAMENT

W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym państwie. Pierwszy ten spis odbył się wówczas, gdy wielkorządcą Syrii był Kwiryniusz. Wybierali się więc wszyscy, aby się dać zapisać, każdy do swego miasta. Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna. Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania.

(Łk 2, 1-6)


ROZWAŻANIE

NOWA GWIAZDA Z JAKUBA

Tytuł „Gwiazda z Jakuba” jest zaczerpnięty z przytoczonego proroctwa Balaama (Lb 24, 17). Jego użycie w tekście Godzinek o Niepokalanym Poczęciu NMP jest nawiązaniem do dawnej historii Narodu Wybranego i odniesieniem tej prorockiej obietnicy do osoby Matki Najświętszej.
Jakub, syn Izaaka, dał początek Narodowi Wybranemu stając protoplastą rodu. Dlatego też został nazywany Izraelem. Do tego narodu należał też król Dawid, który był 600 lat po Jakubie, ale którego panowanie zapisało się w wiernej pamięci całych pokoleń rodu Jakubowego. Stąd też pokolenie Jakuba zostało także nazwane „Dawidowym”. Właśnie do tego narodu należał Józef, mąż Maryi i opiekun Jezusa. Czytamy o tym wyraźnie w Ewangelii św. Łukasza (Łk 2, 3-5). Dlatego też jego małżonka Maryja stała się częścią tego rodu.
Jednak panowanie króla Dawida zostało poprzedzone wizją w której Dawid został nazwany „Gwiazdą z Jakuba” o czym czytamy w Księdze Liczb.
Miało to miejsce w czasach wędrówki narodu wybranego z Egiptu do ziemi obiecanej. Król Moabitów, a więc ziem Moabu leżącego nad Jordanem, postanowił walczyć z Izraelitami. Dlatego obmyślił bitwę, a nade wszystko zatroszczył się o sprowadzenie jasnowidza, który rzuci klątwę na wrogów. Król mówił do niego: „Przyjdź więc, proszę, i przeklnij mi ten lud, bo jest silniejszy ode mnie. Być może, uda się go pokonać i z kraju wypędzić. Wiem bowiem, że kogo ty błogosławisz, będzie błogosławiony, a kogo ty przeklniesz, będzie przeklęty (Lb 22, 6). Jednak natchniony Balaam miał widzenie i zamiast klątwy wypowiedział słowa błogosławieństwa Izraela. A potem wypowiedział proroctwo: „wschodzi gwiazda z Jakuba, a z Izraela podnosi się berło” (Lb 24, 17). Te królewskie symbole i proroctwo dotyczyły króla Dawida. Dlatego też w tradycji Izraela mówi się o tzw. „gwieździe Dawida”, symbolu Izraela. To król Dawid okazał się opatrznościowym człowiekiem dla Izraela, który zjednoczył naród.
Przedziwnym zrządzeniem stał się fakt, że narodziny Jezusa Chrystusa też obwieściła gwiazda. Jednak to sam Jezus Chrystus stał się „nową Gwiazdą z Jakuba”, która zaświeciła ludzkości. A stało się to przez pośrednictwo Matki Najświętszej. „Gwiazda z Jakuba” zaświeciła dzięki Maryi. Dlatego i Maryję nazywa się „Nową Gwiazdą z Jakuba”.

Rozważając tytuł „nowa Gwiazda z Jakuba” warto postawić sobie proste pytania o nasz entuzjazm w dziele ewangelizacji:
- jak wygląda nasza relacja do naszych bliskich i rodaków?
- jak wygląda nasza relacja do osób ze wspólnot kościelnych?
- jak wpisuje się nasze życie w wielką pielgrzymkę wiary pokoleń?
- w czym przejawia się nasze zaangażowanie ewangelizacyjne?


KOMENTARZ

NOWA EWANGELIZACJA

Jak Maryja bądźmy namaszczeni przez Ducha Świętego, byśmy nieśli Chrystusa w sercu i zanosili Go innym, a ewangelizując innych, sami siebie ewangelizowali. Im więcej dajemy, tym więcej otrzymujemy. Im więcej otrzymujemy, tym więcej dajemy, aż zbawienie dotrze na krańce ziemi.
„Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według twego słowa”.
Maryja powiedziała „Tak” pod wpływem Ducha w jej duszy. Bóg, przez Ducha Świętego, napełnia serce miłością, a ta miłość skłania osobę do czynienia woli Bożej.
Pan wzywa nas zawsze do wyjścia z samych siebie, do dzielenia się dobrami, jakie posiadamy, począwszy od dobra najcenniejszego, jakim jest wiara. (Redemptoris missio, 49)
„Tak” Maryi było największym aktem wiary w historii. Maryja uwierzyła i radośnie odpowiedziała.
Mam wrażenie, że nadszedł moment zaangażowania wszystkich sił kościelnych w nową ewangelizację i misję wśród narodów. Nikt wierzący w Chrystusa, żadna instytucja Kościoła nie może uchylić się od tego najpoważniejszego obowiązku: głoszenia Chrystusa wszystkim ludziom (Redemptoris missio, 3).
Po Zwiastowaniu jest poczucie misji. Po poczęciu Jezusa przez moc Ducha Świętego, Maryja udaje się do Elżbiety (1, 39). Dokąd Maryja się spieszyła? Maryja zamierzała dać świadectwo. Poruszona przez Ducha Świętego, chciała zaświadczyć wobec Elżbiety o cudownym działaniu Boga w jej życiu i potwierdzić Boże działanie w Elżbiecie. W podobny sposób Bóg postępuje ze swoim ludem. Gdy osoba przeżywa spotkanie z żywym Bogiem, natychmiastową odpowiedzią jest pójście „z pośpiechem” i mówienie innym o Dobrej Nowinie.
Nikt nie wie lepiej, niż Maryja, jak wielbić Boga (Łk 1, 46-49).
Nikt nie wie lepiej, niż Maryja, jak słuchać słowa Bożego i zachowywać je w sercu (Ł 2, 51; 11,28).
Nikt nie wie lepiej, niż Maryja, jak przyjąć i nieść cały Kościół w sercu (J 19, 25-27).

s. Frances Fitzsimons SMG


MODLITWA

MODLITWA
DO NAJŚWIĘTSZEJ MARYJI PANNY
GWIAZDY NOWEJ EWANGELIZACJI

Maryjo,
w poranek pięćdziesiątnicy
wsparłaś Swą modlitwą
początek ewangelizacji,
podjętej przez apostołów
za sprawą Ducha Świętego.

Także dzisiaj,
w czasach niepokoju i nadziei,
otaczaj nieustanną opieką
i prowadź Kościół,
który spełniając nakaz Chrystusa Pana
niesie dobrą nowinę o Zbawieniu
ludziom i narodom,
we wszystkich zakątkach ziemi.

Wskazuj nam drogi życia,
umacniaj w godzinie próby,
abyśmy dochowując wierności Bogu i człowiekowi
umieli z pokorą i odwagą
przekazywać na falach eteru
umysłom i sercom wszystkich
ludzi radosną wieść o Chrystusie,
Odkupicielu człowieka.

Maryjo, Gwiazdo Nowej Ewangelizacji,
Prowadź nas!
AMEN.

Jan Paweł II



ks. Franciszek Koenig

Przeczytaj inne rozważania