Potęga Boża wobec ludzkiej małoduszności

2021-01-28

Jeśli powiesz sobie: Narody te są ode mnie liczniejsze, nie zdołam ich wytępić, nie lękaj się ich! Pamiętaj, co uczynił Pan, Bóg twój, faraonowi i wszystkim Egipcjanom. Pamiętaj o próbach ogromnych, które widziały twoje oczy, o znakach i cudach, o mocnej ręce i wyciągniętym ramieniu, którym wyprowadził cię Pan, Bóg twój. Tak samo uczyni Pan, Bóg twój, wszystkim narodom, których ty się lękasz. Nadto jeszcze Pan, Bóg twój, będzie zsyłał na nich szerszenie, aż reszta, która się przed wami ukryje, wyginie. Nie drżyj więc przed nimi, bo Pan, Bóg twój, jest pośród ciebie, Bóg wielki i groźny.

Przytoczony tu fragment pochodzi z Powtórzonego Prawa, ostatniej z pięciu ksiąg Mojżeszowych. Księga ta ułożona jest w formie pożegnalnych przemówień Mojżesza, wygłoszonych na stepach Moabu, u granic ziemi obiecanej. Tematem przytoczonego tu fragmentu jest potęga Boga Izraela, która przewyższa moc wszystkich bóstw pogańskich. Wyznanie wiary Izraela opiera się na wydarzeniach z jego historii. Naród wybrany winien te cudowne dzieła Boga zachowywać starannie w pamięci. Tylko one mogą uwolnić go od lęku przed potęgą nieprzyjaciół.

Pamięć historyczna jest niezawodnym środkiem zaradczym na wszelki lęk, który paraliżuje działanie ludu Bożego. Mojżesz odwołuje się tu do historii wyjścia z Egiptu, kiedy to Bóg objawił moc swego ramienia. Skoro cała droga przez pustynię była pasmem cudownych interwencji Bożych, to nieuzasadniony jest lęk Izraela na ostatnim etapie wędrówki do ziemi obietnic. Lęk przed nieznanym byłby wyrazem małoduszności względem Boga.

Podwójna zachęta do odwagi („Nie lękaj się ich! Nie drżyj przed nimi”) to w ustach Mojżesza zabieg pedagogiczny wobec małodusznych pielgrzymów. „Bóg wielki i groźny” pokona wszystkie niebezpieczeństwa, jak to wielokrotnie pokazywał w ciągu czterdziestu lat wędrówki z ziemi niewoli do obiecanej krainy szczęścia. Mojżesz, stojąc u kresu ziemskiego życia, stara się pobudzić naród wybrany do bezwarunkowej ufności Boga.