Rozważania tematyczne: Matka wiary
RUNO GEDEONA (20)
2012-05-19
Spośród wszystkich pięknych cech życia Matki Najświętszej, które są wychwalane w Godzinkach o Jej Niepokalanym Poczęciu, najczęściej sławioną cecha jest Jej wiara. Do tych właśnie symboli i obrazów biblijnych należy także wymowny tytuł „Runo Gedeona”.
TEKST GODZINEK
Bramo rajska zamkniona, Runo Gedeona
(Tercja)
ŹRÓDŁOWE TEKSTY BIBLIJNE
STARY TESTAMENT
Z Księgi Sędziów:
Zebrali się wszyscy Madianici i Amalekici oraz lud ze wschodu, a przeprawiwszy się przez Jordan rozbili obóz w dolinie Jizreel. Ale duch Pana ogarnął Gedeona, który zatrąbił w róg i zgromadził przy sobie ród Abiezera. Wysłał też gońców do całego pokolenia Manassesa, które również zgromadziło się przy nim, a następnie wysłał gońców do pokolenia Asera, Zabulona i Neftalego, które wyruszyły, aby się z nim połączyć.
Rzekł więc Gedeon do Boga: «Jeżeli naprawdę chcesz przeze mnie wybawić Izraela, jak to powiedziałeś, pozwól, że położę runo wełny na klepisku; jeżeli rosa spadnie tylko na runo, a cała ziemia dokoła będzie sucha, będę wiedział, że wybawisz Izraela przeze mnie, jak powiedziałeś». Tak uczynił. Kiedy rano wstał i ścisnął wilgotne runo, wycisnął z runa pełną czaszę wody. I rzekł Gedeon do Boga: «Nie gniewaj się na mnie, jeżeli przemówię jeszcze raz do ciebie. Pozwól, że jeszcze raz powtórzę doświadczenie z runem: niech rano będzie suche tylko samo runo, a niech na ziemi dokoła będzie rosa». I Bóg sprawił to tej nocy: samo runo pozostało suche, a na ziemi była rosa.
(Sdz 6, 36-40)
NOWY TESTAMENT
Z Ewangelii według św. Łukasza:
Maryja rzekła:
«Wielbi dusza moja Pana,
i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy.
Bo wejrzał na uniżenie Służebnicy swojej.
Oto bowiem błogosławić mnie będą odtąd wszystkie pokolenia,
gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny.
Święte jest Jego imię -
a swoje miłosierdzie na pokolenia i pokolenia dla tych, co się Go boją.
On przejawia moc ramienia swego,
rozprasza pyszniących się zamysłami serc swoich.
Strąca władców z tronu, a wywyższa pokornych.
Głodnych nasyca dobrami, a bogatych z niczym odprawia.
Ujął się za sługą swoim, Izraelem,
pomny na miłosierdzie swoje -
jak przyobiecał naszym ojcom -
na rzecz Abrahama i jego potomstwa na wieki».
(Łk 1, 46-55)
ROZWAŻANIE
Runo Gedeona
Gedeon w tradycji biblijnej zapisał się jako przykład człowieka wiary. W taki sposób wspomina go autor Listu do Hebrajczyków (por. Hbr 11, 32), wymieniając go obok innych wielkich postaci, wzorów wiary. Był on sędzią Izraela, który swój urząd pełnił przez 40 lat, a zarazem odważnym i umiejętnym przywódcą wojskowym (por. Sdz 7, 7). Zdarzyło się jednak, że kiedyś miał trudność, aby uwierzyć w Boży wybór na wodza wojsk izraelskich. Ten moment z życia Gedeona został opisany w 6 rozdziale Księgi Sędziów (w. 36-40). Szczególnie było to trudne wobec toczących się walk z Amalekitami i Madianitami. Trudno wtedy o nadzieję walki, a tym bardziej trudno uwierzyć, że zostało się wybranym na przywódcę wojska walczącego z wrogiem. W tak wyjątkowym momencie zażądał on znaku od Boga. Stało się nim runo wełny położone na klepisku. Rudno wełny było spójną masą luźno powiązanych ze sobą włókien wełnianych, które bardzo szybko potrafią nasiąknąć wilgocią. Jednego dnia miało ono być mokre, podczas gdy cała ziemia obok była sucha, a drugiego dnia miało ono zostać suche, podczas gdy ziemia obok była mokra. Tak się stało. Dzięki te-mu znakowi Gedeon uwierzył Bogu, że z Jego woli ma zostać przywódcą wojska izraelskiego. Dzięki temu mógł odważnie i nadzieja poprowadzić wojsko do walki.
Dlaczego Matka Najświętsza jest porównana do Runa Gedeona?
Właśnie Ona jest wyjątkowym znakiem dla świata. Ona najbardziej jest czysta, niewinna, wierząca i ufająca Bogu, podczas gdy świat wokół jest brudny brudem grzechu, dotknięty winą egoizmu, niewiary i braku nadziei. Jej postać kontrastuje tak, jak kontrastowało zachowanie nienaruszonego runo wobec całości klepiska. Jednak właśnie Matka Najświętsza jest znakiem Boga, przez które przyjdzie ostatecznie zwycięstwo dla świata. Właśnie Ona, jak runo Gedeona, jest znakiem zwycięstwa i potwierdzeniem, że wszystko jest w rękach wszechmocnego Boga, a nie grzesznego i upadającego człowieka.
Rozważając ten biblijny tytuł „Runo Gedeona”, warto sobie postawić pytanie o najgłębszy sens naszej czci dla Matki Najświętszej – czy wyraża się on w Jej naśladowaniu?
MODLITWA
MODLITWA O WIARĘ
Panie, wierzę i chcę wierzyć w Ciebie.
Panie, spraw, żeby wiara moja była pełna, bez zastrzeżeń, żeby przeniknęła moje myśli, mój sposób sądzenia o rzeczach Bożych i o rzeczach ludzkich.
O Panie, spraw, żeby wiara moja była dobrowolna, to znaczy żebym osobiście zgodził się na tę wiarę i przylgnął do niej, ażebym przyjął wszelkiego rodzaju wyrzeczenia i wszelkie obowiązki, jakie ona niesie z sobą; i żeby ta wiara wyrażała szczyty mojej osobowości. Wierzę w Ciebie, o Panie.
O Panie, spraw, żeby wiara moja była pewna, oparta na szeregu dowodów i wewnętrznym świadectwie Ducha Świętego, pewna dzięki swemu światłu, które dodaje otuchy, pewna, dzięki swym wnioskom, które uspokajają.
O Panie, spraw, żeby wiara moja była silna, żeby się nie lękała trudnych problemów, których pełno w doświadczeniach naszego życia, żeby się nie obawiała przeciwności ze strony tych, którzy wątpią albo którzy ją odrzucają, którzy jej zaprzeczają, ale żeby spoczywała na przekonaniu wewnętrznym, że to jest Twoja prawda; żeby zawsze moja wiara zwycięsko przechodziła ponad krytyką i ciągle się utwierdzała, przezwyciężała trudności dialektyczne i duchowe, na jakich upływa dzisiaj nasze życie doczesne.
O Panie, spraw, żeby wiara moja była radosna i żeby dawała pokój i szczęście mojemu duchowi, żeby usposobiła do rozmowy z Bogiem i do rozmów z ludźmi, tak żeby promieniowała tym świętym obcowaniem, świętym i ludzkim, i żeby dawała to szczęście, jakie płynie od kogoś, kto wiarę posiada.
O Panie, spraw, żeby wiara moja była skuteczna, i daj miłości mojej sposób, ażebym mógł tę wiarę wyrazić na zewnątrz i tak, aby powstała prawdziwa przyjaźń z Tobą, abym Ciebie przez moją działalność okazywał w cierpieniu, w oczekiwaniu ostatecznego objawienia, w ciągłym poszukiwaniu i dawaniu nieustannego świadectwa, żebym w tym wszystkim znajdował także pokarm dla ufności i dla nadziei.
O Panie, spraw, żeby wiara moja była pokorna, ażeby opierała się nie tylko na doświadczeniu mojej myśli i mojego uczucia, ale żeby była wzbogacona świadectwem Ducha Świętego i żeby nie szukała lepszej gwarancji niż w uległości Tradycji i autorytetowi Nauczycielskiego Urzędu Kościoła świętego.
Amen
ks. Franciszek Koenig
Bramo rajska zamkniona, Runo Gedeona
(Tercja)
ŹRÓDŁOWE TEKSTY BIBLIJNE
STARY TESTAMENT
Z Księgi Sędziów:
Zebrali się wszyscy Madianici i Amalekici oraz lud ze wschodu, a przeprawiwszy się przez Jordan rozbili obóz w dolinie Jizreel. Ale duch Pana ogarnął Gedeona, który zatrąbił w róg i zgromadził przy sobie ród Abiezera. Wysłał też gońców do całego pokolenia Manassesa, które również zgromadziło się przy nim, a następnie wysłał gońców do pokolenia Asera, Zabulona i Neftalego, które wyruszyły, aby się z nim połączyć.
Rzekł więc Gedeon do Boga: «Jeżeli naprawdę chcesz przeze mnie wybawić Izraela, jak to powiedziałeś, pozwól, że położę runo wełny na klepisku; jeżeli rosa spadnie tylko na runo, a cała ziemia dokoła będzie sucha, będę wiedział, że wybawisz Izraela przeze mnie, jak powiedziałeś». Tak uczynił. Kiedy rano wstał i ścisnął wilgotne runo, wycisnął z runa pełną czaszę wody. I rzekł Gedeon do Boga: «Nie gniewaj się na mnie, jeżeli przemówię jeszcze raz do ciebie. Pozwól, że jeszcze raz powtórzę doświadczenie z runem: niech rano będzie suche tylko samo runo, a niech na ziemi dokoła będzie rosa». I Bóg sprawił to tej nocy: samo runo pozostało suche, a na ziemi była rosa.
(Sdz 6, 36-40)
NOWY TESTAMENT
Z Ewangelii według św. Łukasza:
Maryja rzekła:
«Wielbi dusza moja Pana,
i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy.
Bo wejrzał na uniżenie Służebnicy swojej.
Oto bowiem błogosławić mnie będą odtąd wszystkie pokolenia,
gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny.
Święte jest Jego imię -
a swoje miłosierdzie na pokolenia i pokolenia dla tych, co się Go boją.
On przejawia moc ramienia swego,
rozprasza pyszniących się zamysłami serc swoich.
Strąca władców z tronu, a wywyższa pokornych.
Głodnych nasyca dobrami, a bogatych z niczym odprawia.
Ujął się za sługą swoim, Izraelem,
pomny na miłosierdzie swoje -
jak przyobiecał naszym ojcom -
na rzecz Abrahama i jego potomstwa na wieki».
(Łk 1, 46-55)
ROZWAŻANIE
Runo Gedeona
Gedeon w tradycji biblijnej zapisał się jako przykład człowieka wiary. W taki sposób wspomina go autor Listu do Hebrajczyków (por. Hbr 11, 32), wymieniając go obok innych wielkich postaci, wzorów wiary. Był on sędzią Izraela, który swój urząd pełnił przez 40 lat, a zarazem odważnym i umiejętnym przywódcą wojskowym (por. Sdz 7, 7). Zdarzyło się jednak, że kiedyś miał trudność, aby uwierzyć w Boży wybór na wodza wojsk izraelskich. Ten moment z życia Gedeona został opisany w 6 rozdziale Księgi Sędziów (w. 36-40). Szczególnie było to trudne wobec toczących się walk z Amalekitami i Madianitami. Trudno wtedy o nadzieję walki, a tym bardziej trudno uwierzyć, że zostało się wybranym na przywódcę wojska walczącego z wrogiem. W tak wyjątkowym momencie zażądał on znaku od Boga. Stało się nim runo wełny położone na klepisku. Rudno wełny było spójną masą luźno powiązanych ze sobą włókien wełnianych, które bardzo szybko potrafią nasiąknąć wilgocią. Jednego dnia miało ono być mokre, podczas gdy cała ziemia obok była sucha, a drugiego dnia miało ono zostać suche, podczas gdy ziemia obok była mokra. Tak się stało. Dzięki te-mu znakowi Gedeon uwierzył Bogu, że z Jego woli ma zostać przywódcą wojska izraelskiego. Dzięki temu mógł odważnie i nadzieja poprowadzić wojsko do walki.
Dlaczego Matka Najświętsza jest porównana do Runa Gedeona?
Właśnie Ona jest wyjątkowym znakiem dla świata. Ona najbardziej jest czysta, niewinna, wierząca i ufająca Bogu, podczas gdy świat wokół jest brudny brudem grzechu, dotknięty winą egoizmu, niewiary i braku nadziei. Jej postać kontrastuje tak, jak kontrastowało zachowanie nienaruszonego runo wobec całości klepiska. Jednak właśnie Matka Najświętsza jest znakiem Boga, przez które przyjdzie ostatecznie zwycięstwo dla świata. Właśnie Ona, jak runo Gedeona, jest znakiem zwycięstwa i potwierdzeniem, że wszystko jest w rękach wszechmocnego Boga, a nie grzesznego i upadającego człowieka.
Rozważając ten biblijny tytuł „Runo Gedeona”, warto sobie postawić pytanie o najgłębszy sens naszej czci dla Matki Najświętszej – czy wyraża się on w Jej naśladowaniu?
MODLITWA
MODLITWA O WIARĘ
Panie, wierzę i chcę wierzyć w Ciebie.
Panie, spraw, żeby wiara moja była pełna, bez zastrzeżeń, żeby przeniknęła moje myśli, mój sposób sądzenia o rzeczach Bożych i o rzeczach ludzkich.
O Panie, spraw, żeby wiara moja była dobrowolna, to znaczy żebym osobiście zgodził się na tę wiarę i przylgnął do niej, ażebym przyjął wszelkiego rodzaju wyrzeczenia i wszelkie obowiązki, jakie ona niesie z sobą; i żeby ta wiara wyrażała szczyty mojej osobowości. Wierzę w Ciebie, o Panie.
O Panie, spraw, żeby wiara moja była pewna, oparta na szeregu dowodów i wewnętrznym świadectwie Ducha Świętego, pewna dzięki swemu światłu, które dodaje otuchy, pewna, dzięki swym wnioskom, które uspokajają.
O Panie, spraw, żeby wiara moja była silna, żeby się nie lękała trudnych problemów, których pełno w doświadczeniach naszego życia, żeby się nie obawiała przeciwności ze strony tych, którzy wątpią albo którzy ją odrzucają, którzy jej zaprzeczają, ale żeby spoczywała na przekonaniu wewnętrznym, że to jest Twoja prawda; żeby zawsze moja wiara zwycięsko przechodziła ponad krytyką i ciągle się utwierdzała, przezwyciężała trudności dialektyczne i duchowe, na jakich upływa dzisiaj nasze życie doczesne.
O Panie, spraw, żeby wiara moja była radosna i żeby dawała pokój i szczęście mojemu duchowi, żeby usposobiła do rozmowy z Bogiem i do rozmów z ludźmi, tak żeby promieniowała tym świętym obcowaniem, świętym i ludzkim, i żeby dawała to szczęście, jakie płynie od kogoś, kto wiarę posiada.
O Panie, spraw, żeby wiara moja była skuteczna, i daj miłości mojej sposób, ażebym mógł tę wiarę wyrazić na zewnątrz i tak, aby powstała prawdziwa przyjaźń z Tobą, abym Ciebie przez moją działalność okazywał w cierpieniu, w oczekiwaniu ostatecznego objawienia, w ciągłym poszukiwaniu i dawaniu nieustannego świadectwa, żebym w tym wszystkim znajdował także pokarm dla ufności i dla nadziei.
O Panie, spraw, żeby wiara moja była pokorna, ażeby opierała się nie tylko na doświadczeniu mojej myśli i mojego uczucia, ale żeby była wzbogacona świadectwem Ducha Świętego i żeby nie szukała lepszej gwarancji niż w uległości Tradycji i autorytetowi Nauczycielskiego Urzędu Kościoła świętego.
Amen
ks. Franciszek Koenig
