RAJ ANIOŁÓW, PAŁAC WSTYDU PANIEŃSKIEGO (23)

2012-06-09

TEKST GODZINEK

Tyś raj aniołów, pałac wstydu panieńskiego
(Seksta)


ŹRÓDŁOWE TEKSTY BIBLIJNE

STARY TESTAMENT

Z Księgi Rodzaju:

Kiedy Jakub wyszedłszy z Beer-Szeby wędrował do Charanu, trafił na jakieś miejsce i tam się zatrzymał na nocleg, gdy słońce już zaszło. Wziął więc z tego miejsca kamień i podłożył go sobie pod głowę, układając się do snu na tym właśnie miejscu. We śnie ujrzał drabinę opartą na ziemi, sięgającą swym wierzchołkiem nieba, oraz aniołów Bożych, którzy wchodzili w górę i schodzili na dół. A oto Pan stał na jej szczycie i mówił: «Ja jestem Pan, Bóg Abrahama i Bóg Izaaka. Ziemię, na której leżysz, oddaję tobie i twemu potomstwu. A potomstwo twe będzie tak liczne jak proch ziemi, ty zaś rozprzestrzenisz się na zachód i na wschód, na północ i na południe; wszystkie plemiona ziemi otrzymają błogosławieństwo przez ciebie i przez twych potomków. Ja jestem z tobą i będę cię strzegł, gdziekolwiek się udasz; a potem sprowadzę cię do tego kraju. Bo nie opuszczę cię, dopóki nie spełnię tego, co ci obiecuję». A gdy Jakub zbudził się ze snu, pomyślał: «Prawdziwie Pan jest na tym miejscu, a ja nie wiedziałem». I zdjęty trwogą rzekł: «O, jakże miejsce to przejmuje grozą! Prawdziwie jest to dom Boga i brama nieba!» Wstawszy więc rano, wziął ów kamień, który podłożył sobie pod głowę, postawił go jako stelę i rozlał na jego wierzchu oliwę. I dał temu miejscu nazwę Betel. Natomiast pierwotna nazwa tego miejsca była Luz. Po czym złożył taki ślub: «Jeżeli Pan Bóg będzie ze mną, strzegąc mnie w drodze, w którą wyruszyłem, jeżeli da mi chleb do jedzenia i ubranie do okrycia się i jeżeli wrócę szczęśliwie do domu ojca mojego, Pan będzie moim Bogiem.

(Rdz 28, 10-21)


NOWY TESTAMENT

Z Ewangelii według św. Łukasza

W szóstym miesiącu posłał Bóg anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja. Anioł wszedł do Niej i rzekł: «Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą, ».
Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie. Lecz anioł rzekł do Niej: «Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca». Na to Maryja rzekła do anioła: «Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?» Anioł Jej odpowiedział: «Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Two-ja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego». Na to rzekła Maryja: «Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa!» Wtedy odszedł od Niej anioł.

(Łk 1, 26-38)



ROZWAŻANIE

Raj aniołów – pałac wstydu panieńskiego

Słowo „raj” kojarzy się najczęściej z biblijnym rajem, jaki mamy opisany na kartach Księgi Rodzaju. Było to miejsce, gdzie człowiek był blisko Boga, a Bóg blisko człowieka. To był prawdziwy raj. Jednak rozumienie biblijnego raju zakłada konieczność pojmowania go nie jako przestrzeni na ziemi w której Stwórca umieścił pierwszych ludzi, ale trzeba go rozumieć jako wspaniały, wewnętrzny świat człowieka w którym człowiek jest blisko Boga i Bóg blisko człowieka. Ten stan został zniszczony przez nieposłuszeństwo człowieka, a więc przez grzech. Dlatego też tylko serce Matki Najświętszej, wnętrze Niepokalanej Matki naszego Pana, pozostało nienaruszone w tym doświadczeniu bliskości Boga. Jej wnętrze wciąż było pięknym rajem w którym mogła doświadczyć spotkania z aniołem w momencie zwiastowania. Podobnego spotkania mogły też doświadczyć inne, wielkie postacie biblijne, o czym czytamy na kartach Starego i Nowego Testamentu (por. Rdz 28, 10-21; Łk 1, 26-38).
Z kolei pałac, to piękna rezydencja króla lub innych dygnitarzy. Najczęściej w pałacach jest bogactwo, przepych, wspaniałości i kosztowności. To określenie „pałac” zostaje odniesione do Matki Najświętszej. To Maryja jako czysta i piękna jest symbolem takiego pałacu bogatego w to, co skromne i czyste. Jest w Niej, jako Pannie, wielkie bogactwo, jak w pałacu, bogactwo czystości i skromności, a nie wyuzdania i próżności. Tylko w takim pałacu mógł zamieszkać Syn Boży – Jezus Chrystus.
Określenia „raj” i „pałac” akcentują świętość Maryi, piękno Jej duchowego wnętrza i Jej niepokalanej natury. Stanowią one także zapowiedź wiecznego raju, a więc udziału w wiecznym raju aniołów. To jest zapowiedź wywyższenia, wejścia do chwały aniołów, do wiecznego pałacu. To aniołowie przecież, mają Ją zaprowadzić na miejsce przygotowane dla Niej.

Rozważając tytuły „raj” i „pałac” w odniesieniu do Matki Najświętszej, warto sobie postawić kilka pytań:
- komu dajemy miejsce w naszym sercu?
- czy rozmawiam z Bogiem w głębi swego serca?
- jakim pałacem jest nasze wnętrze?
- czy nasz pałac, jest pałacem wstydu i skromności?


MODLITWA

Psalm 138

Będę Cię sławił, Panie, z całego mego serca,
bo usłyszałeś słowa ust moich.
Będę śpiewał Ci wobec aniołów.
Oddam Ci pokłon ku Twemu świętemu przybytkowi.
I będę dziękował Twemu imieniu
za łaskę Twoją i wierność,
bo wywyższyłeś ponad wszystko
Twoje imię i obietnicę.
Kiedym Cię wzywał, wysłuchałeś mnie,
pomnożyłeś siłę mej duszy.
Wszyscy królowie ziemi będą Ci dziękować, Panie,
gdy posłyszą słowa ust Twoich;
i będą opiewać drogi Pańskie:
«Prawdziwie, chwała Pańska jest wielka».
Prawdziwie, Pan jest wzniosły i patrzy łaskawie na pokornego,
pyszałka zaś dostrzega z daleka.
Gdy chodzę wśród utrapienia,
Ty zapewniasz mi życie,
wbrew gniewowi mych wrogów;
wyciągasz swą rękę,
Twoja prawica mnie wybawia.
Pan za mnie wszystkiego dokona.
Panie, na wieki trwa Twoja łaska,
nie porzucaj dzieła rąk Twoich!


MODLITWA

Maryjo, Matko Pana naszego i Zbawiciela Jezusa Chrystusa!
Wysławiamy Cię wraz z Aniołami i Świętymi:
Błogosławiona jesteś, bo uwierzyłaś i ukochałaś Boga ponad wszystko! Dopomagaj nam trwać zawsze w Jezusie.
Uwielbiamy Ojca, Syna i Ducha Świętego zamieszkałego w Tobie,
w nas i w całym Mistycznym Ciele Chrystusa.
Amen.



ks. Franciszek Koenig

Przeczytaj inne rozważania