Koniec
2022-11-15
Wstęp. Coś się kończy, coś się zaczyna – pisał Andrzej Sapkowski. Rozważając przez rok różne przykłady realizacji funkcji prorockiej, królewskiej i kapłańskiej Jezusa mieliśmy okazje przygotować się na przejście do kolejnego etapu. Jest nim etap zmiany życia. Święty Paweł był nam przewodnikiem a zarazem doradcą. Czerpiąc z jego nauczania możemy pięknie rozwijać w sobie łaskę chrztu świętego.
Dzięki niej jestem z urzędu sługą Chrystusa Jezusa wobec pogan sprawującym świętą czynność głoszenia Ewangelii Bożej po to, by poganie stali się ofiarą Bogu przyjemną, uświęconą Duchem Świętym. Jeśli więc mogę się chlubić, to tylko w Chrystusie Jezusie z powodu spraw odnoszących się do Boga. Nie odważę się jednak wspominać niczego poza tym, czego dokonał przeze mnie Chrystus w doprowadzeniu pogan do posłuszeństwa [wierze] słowem, czynem, mocą znaków i cudów, mocą Ducha Świętego.
(Rz 15, 16-18)
Święty Paweł w wielu miejscach swoich listów umieszcza podobne słowa do tych powyżej. Jest to z jednej strony świadectwo, z drugiej wyznanie wiary, a z jeszcze kolejnej wyraz wdzięczności. Ze względu na to, że właśnie w ten sposób Apostoł Narodów kończy List do Rzymian, a nam przychodzi zakończyć tegoroczne rozważania, tym głębszy mają wydźwięk te słowa.
Gdyby chcieć w trzech słowach powiedzieć coś o potrójnej misji Chrystusa, w której uczestniczymy, można by użyć zwrotów: świadectwo, wyznanie wiary, wdzięczność.
Świadectwo, bo jak święty Paweł przyznaje przed Rzymianami, że jest apostołem ze względu na łaskę Chrystusa, tak i my jako prorocy wielokrotnie będziemy mówić o wielkiej dobroci jaką otrzymaliśmy ze strony Boga.
Wyznanie wiary, bo godność królewska zachęca nas do chlubienia się. Nie ma to być pycha a raczej opowiedzenie o tym, co jest sensem mojego życia. Święty Paweł napisał, że chlubi się w Chrystusie Jezusie, a więc potrafi pokazać co jest jego największą godnością – wiara.
Wdzięczność, bo wiedząc skąd w moim życiu tyle dobra, bo dostrzegając własną godność i wielkość jako dziecka Bożego, nie pozostaje mi nic innego jak dziękować Bogu.
1. Co zostało w tobie z rozważań o misji Chrystusa, w której uczestniczysz?
2. Za co chciałbyś Panu Bogu podziękować?
3. Jakie postanowienie będzie ci po tym czasie towarzyszyć?
