Rozważania tematyczne: Matka wiary
MIASTO PAŃSKIE I BRAMA (29)
2012-07-28
Wieczna chwała Matki Najświętszej jest nagrodą za Jej wierność i niezmienność wobec wyroków Bożej woli. Dzięki temu stała się bramą przez którą wszedł Ten, który jest światłością świata. Jej niewzruszona postawa w spełnieniu Bożych zamiarów, stała się odzwierciedleniem Domu Pańskiego, który trwa na wieki. Tę prawdę głoszą dwa kolejne wezwania w tekście Godzinek o Niepokalanym Poczęciu NMP.
TEKST GODZINEK
Miasto Pańskie i brama na wschód wystawiona
(Seksta)
ŹRÓDŁOWE TEKSTY BIBLIJNE
STARY TESTAMENT
Z Księgi Ezechiela:
Potem poprowadził mnie ku bramie, która skierowana jest na wschód. I oto chwała Boga Izraela przyszła od wschodu, a głos Jego był jak szum wielu wód, a ziemia jaśniała od Jego chwały. Było to widzenie równe temu, które oglądałem wtedy, gdy przyszedł, by zniszczyć miasto, wiedzenie równe temu, które oglądałem nad rzeką Kebar. I upadłem na twarz.
A chwała Pańska weszła do świątyni przez bramę, która skierowana była ku wschodowi. Wtedy uniósł mnie duch i zaniósł mnie do wewnętrznego dziedzińca. A oto świątynia pełna była chwały Pańskiej. I usłyszałem, jak ktoś mówił do mnie od strony świątyni, podczas gdy ów mąż stał jeszcze przy mnie. Rzekł do mnie: „Synu człowieczy, to jest miejsce tronu mojego, miejsce podstawy mych stóp, gdzie chcę na wieki mieszkać pośród Izraelitów”.
(Ez 43, 1-7)
NOWY TESTAMENT
Z Ewangelii według św. Mateusza:
Gdy zaś Jezus narodził się w Betlejem u Judei za panowania króla Heroda, oto Mędrcy ze Wschodu przybyli do Jerozolimy i pytali: „Gdzie jest nowo narodzony król żydowski? Ujrzeliśmy bowiem jego gwiazdę na Wschodzie i przybyliśmy oddać mu pokłon.
(Mt 2, 1-2)
Z Księgi Apokalipsy św. Jana:
I ujrzałem innego anioła, wstępującego od wschodu słońca,
mającego pieczęć Boga żywego.
Zawołał on donośnym głosem do czterech aniołów,
którym dano moc wyrządzić szkodę ziemi i morzu:
„Nie wyrządzajcie szkody ziemi ani morzu, ni drzewom,
aż opieczętujemy na czołach sługi Boga naszego”.
I usłyszałem liczbę opieczętowanych:
sto czterdzieści cztery tysiące opieczętowanych
ze wszystkich pokoleń synów Izraela.
(Ap 7, 2-4)
ROZWAŻANIE
Miasto Pańskie i brama na wschód wystawiona
W czasach przemian społecznych i politycznych w Europie Środkowej i Wschodniej, bardzo często zapatrywano się na różne rozwiązania stosowane w Europie Zachodniej. Mówi się nawet, że zbyt mocno wzorujemy się na „zachodzie”. Tymczasem równomierny rozwój społeczny potrzebuje wartości kulturowych, które są obecne zarówno na zachodzie, ale także na wschodzie Europy. Błogosławiony Jan Paweł II wielokrotnie mówił, że Europa musi niejako oddychać „wschodem” i „zachodem”.
Jednak w tradycji biblijnej spoglądano na wschód jako na symboliczny kierunek, gdzie wschodzi słońce zawsze rodząc niejako nowy dzień, nowe oblicze ludzkiego życia. W ten sposób w tradycji Izraela zrodziła się zapowiedź Mesjasza, który przyjdzie jako „Wschodzące słońce”. Dlatego spojrzenie na wschód w tradycji biblijnej ma zupełnie inne i o wiele głębsze znaczenie, bo dotyczy także czasu paruzji, a więc powtórnego Przyjścia Chrystusa. Do tej tradycji nawiązują wezwania „Miasto Pańskie” i „brama na wschód wystawiona”, jakie znajdujemy w zakończeniu Seksty w Godzinkach o Niepokalanym Poczęciu NMP.
Maryję, Niepokalaną można nazwać „silną twierdzą”, której żaden grzech nie zdobył, podobnie jak całą Jerozolimą. W przeszłości Jerozolima była zbudowana jako miasto obronne, jak wiele innych miast starożytnych. Była otoczona murami i wiodło do niej wiele bram, których nazwy możemy znaleźć w Księdze Nehemiasza (Ne 3, 1-32). Właśnie ta księga opisuje wydarzenia związane z odbudową Jerozolimy zniszczonej w 586 roku przed Chrystusem przez Babilończyków. Jej autor wymienia wszystkich, którzy pracowali przy odbudowie poszczególnych budowli muru obronnego. Znajduje tam m.in. takie nazwy: Brama Dolna, Brama Źródlana, Brama Owcza, Brama Rybna, Wodna i przede wszystkim Brama Wschodniej. Z tekstu Księgi nie wynika specjalne jakieś specjalne znaczenie Bramy Wschodniej, jednak w innych księgach jest ona ukazana jako brama wyjątkowa związana z przyjściem Mesjasza (por. Ez 11, 1).
Maryja w tekście Godzinek jest porównana do świętego miasta, a przede wszystkim do Bramy Wschodniej. Dlaczego? Bo wschód, który naturalnie kojarzy się ze słońcem, które o świcie pokazuje się w tej stronie nieba. Słońcem, jakie się pojawiło z Matki Bożej, jest sam Jezus Chrystus. Zapowiedź Jego przyjścia w symbolicznym obrazie wschodzącego słońca pojawia się w wizji proroka Ezechiela z początku VI w. przed Chrystusem (Ez 43, 1-7).Ta chwała Boża przyszła dzięki pośrednictwu Maryi, która jest „Miastem Pańskim”. „Brama na wschód wystawiona” wiedzie od Niej do Chrystusa. Trzeba być zwróconym ku wschodowi, a więc ku Jezusowi Chrystusowi.
Rozważając wezwanie „Miasto Pańskie i brama na wschód wystawiona” warto postawić sobie proste pytania:
Czy pamiętamy o słowach Pana Jezusa: „Królestwo moje nie jest z tego świata”?
Czy w Jezusie Chrystusie odnajdujemy najpiękniejsze wartości życia?
Czy na całą rzeczywistość naszego życia potrafimy patrzeć przez „pryzmat” Chrystusa, tzn. w świetle Jego Ewangelii?
Czy jesteśmy stali w naszych zapatrywaniach i postanowieniach?
MODLITWA
Boże, któryś przez Niepokalane Poczęcie Najświętszej Panny
godne Synowi swemu mieszkanie zgotował,
Ciebie prosimy, abyś przez wstawiennictwo Tej,
którąś dla przewidzianej śmierci tego Syna od wszelkiej zmazy zachował,
nam niepokalanymi przyjść do siebie dozwolił.
Przez Chrystusa Pana naszego,
który z Tobą żyje i króluje na wieki wieków.
Amen.
ks. Franciszek Koenig
