Św. Hektor Valdivielso Sáez (†1934)
2023-10-03
Pierwszy urodzony w Argentynie, który został wyniesiona do czci ołtarzy. Był wiernym uczniem św. Jana de Salle (1651-1719) – wielkiego teologa i pedagoga, patrona wychowawców. Hektor wstąpił do Instytutu Braci Szkół Chrześcijańskich (FSC – Braci Szkolnych), gdzie nazywano go bratem Benito od Jesús (Benedyktem od Jezusa). Należał do grupy Męczenników z Turón, wraz z siedmioma innymi Braćmi Szkolnymi i ich kapelanem Pasjonistą, którzy ponieśli śmierć męczeńska podczas rewolucji asturyjskiej w 1934 roku, która poprzedziła wybuch wojny domowej w Hiszpanii.
Mt 10,24-25a (BŚP)
Nauczyciel z Nazaretu wybrał sobie sam uczniów i rozesłał do „zagubionych owiec” (Mt 10,5). Wezwał ich: „Idźcie i głoście: Nadchodzi już królestwo niebieskie. Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych i wyrzucajcie demony. Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie” (Mt 10,7-8). Podstawową misją uczniów-misjonarzy jest nauczanie i uzdrawianie. Ich posługa jest darem i zadaniem, a misja kontynuacją misji samego Jezusa i naśladowaniem Mistrza. To zapewni sukces w dziele ewangelizacji i inkulturacji. Nie potrzeba nic więcej! (po. Łk 6,40; J 13,16). Głoszenie Ewangelii będzie jednak wymagało odwagi i wytrwałości, czasem wyrzeczenia i ubogiego życia, a nawet gotowości na cierpienia i prześladowania (J 15,20n). Wystarczy, że w posłudze ewangelizacyjnej „uczeń stanie się jak jego nauczyciel” (Mt 10,25).
Młody Hektor odkrył to pragnienie w swoim sercu. Urodził się w dzielnicy Boedo w Buenos Aires w Argentynie w 1910 r. jako syn hiszpańskich emigrantów z La Bureba w Burgos w północnej części Półwyspu Iberyjskiego. W dniu 26 maja 1913 r. został ochrzczony w starym kościele św. Mikołaja z Bari w Buenos Aires. W następnym roku jego rodzice wraz z dziećmi powrócili w rodzinne strony do Briviesca w Hiszpanii.
W tym okresie w północnej Hiszpanii szkolnictwo powszechne było domeną zgromadzeń zakonnych męskich i żeńskich. Hector wraz z bratem uczęszczali najpierw do szkoły miejskiej, prowadzonej przez Zgromadzenie Sióstr Miłosierdzia. Od 31 sierpnia 1922 r. kontynuowali naukę w szkole prowadzonej przez Braci Szkół Chrześcijańskich w Bujedo, gdzie od 1891 r. mieścił się lokalna placówka Braci Szkolnych. Stamtąd Hector wraz z bratem José, za uprzednią zgodą rodziców, wstąpili do nowicjatu w domu misyjnym w Lembecq-lez-Hall w Belgii. Braci pociągała misja ewangelizacyjna i pedagogiczna, którą szerzył założyciel Zgromadzenia Szkół Chrześcijańskich. Pragnieniem Hectora była przede wszystkim praca misyjna w Argentyny, co potwierdził w jednym ze swoich listów: wkrótce będę mógł się udać do swojej „ojczyzny, Argentyny”.
W 1926 r. powrócił jednak do Bujedo, gdzie przyjął habit i imię zakonne Benedykta od Jezusa. Pierwsze śluby złożył 7 października 1927 r. Później rozpoczął studia pedagogiczne, a po ich ukończeniu, 24 sierpnia 1929 r. podjął pracę edukacyjną i wychowawczą w szkole w mieście Astorga w prowincji León w północnej Hiszpanii. Tam poświęcił się również grupom apostolskim w Kolegium Tarsicios oraz angażował się jako animator prasy katolickiej.
Pierwsze doświadczenia pedagogiczne ujawniły jego pasję nauczycielską i ewangelizacyjną. Po czterech latach władze zgromadzenia przeniosły jednak brata Benito do innej szkoły w Turón w centrum przemysłowym zagłębia węglowego Księstwa Asturii. Szybki rozwój górnictwa zwiększył migrację ludności i potrzeby edukacyjne.
Na początku października 1934 r. w tym autonomicznym regionie władzę przejmują zwolennicy skrajnej lewicy, czerpiącej z idei Wielkiej Sowieckiej Rewolucji z 1917 r. Rozpoczynają się walki i prześladowania ludzi Kościoła w Gijón, Pola de Leon, a przede wszystkim w Oviedo. Górnicy i robotnicy inicjują zamieszki, kierowani przez lokalne komitety rewolucyjne, utworzone przez bojowników socjalistycznych i komunistycznych. Księża i zakonnicy uznani zostali za wrogów ludu i wydano rozkaz ich aresztowania.
Szkoła Braci w Turón od razu znalazła się w centrum uwagi, choć wielu mieszkańców miasta chciało ratować zakonników w uznaniu ich pracy wychowawczej wśród dzieci i młodzieży. Podczas corocznych rekolekcji – 5 października 1934 r. – Benedykt został aresztowany wraz z całą wspólnotą braci i kapelanem, gdy modlili się w kaplicy. Wszyscy zostali uwięzieni i poddani rewolucyjnemu procesowi w Izbie Ludowej.
Wyrok śmierci zapadł, pomimo, że kilku mieszkańców miasta wstawiało się za zakonnikami. Héctor Valdivielso Sáez i jego współbracia zostali zastrzeleni w pobliżu cmentarza w Turón wraz z innymi więźniami politycznymi. Pierwszy argentyński męczennik oddał życie 9 października 1934 r., tego samego dnia, w którym rozpoczął się w jego kraju Międzynarodowy Kongres Eucharystyczny. Rzeczywiście spełniły się zatem słowa Ewangelii, że „uczeń stanie się jak jego nauczyciel” (Mt 10,25). Brat Benito stał się jak ziarno, które musi obumrzeć, aby wydań plan obfity (J 12,24). Świadectwo męczenników jest posiewem nowych chrześcijan, a świadectwo młodego Brata Szkolnego zapoczątkowało prawdziwe odrodzenie argentyńskiego katolicyzmu. W drugiej połowie XX w. zwiększyła się ilość diecezji, nastąpił znaczący wzrost powołań kapłańskich i zakonnych, budowano nowe kościoły i powstawały parafie, w których świeccy zdawali sobie sprawę ze swojego znaczenia w Kościele.
Ciała ośmiu braci de La Salle uroczyście przeniesiono do kościoła klasztoru Santa María de Bujedo w Turón. Tam spoczywają w kaplicy poświęconej męczennikom, choć części relikwii św. Hektora znajdują się również w różnych ośrodkach edukacyjnych La Salle w Argentynie i Hiszpanii.
W ojczyźnie brata Benedykta od Jezusa zainicjowano proces kanoniczny męczennika z Turón. Został on beatyfikowany 29 kwietnia 1990 r., a kanonizowany w Rzymie 21 listopada 1999 r. przez Jana Pawła II.
Warto zapytać:
- jaką rolę pełnią zgromadzenia zakonne w procesie kształcenia nowych pokoleń?
- jakie zadania wychowawcze i ewangelizacyjne wyznacza Kościół?
- jak odczytywać dzisiaj rozesłanie Jezusa: „Idźcie więc i pozyskujcie uczniów we wszystkich narodach!” (Mt 28,19)
Kard. C.M. Martini
