Owocna liturgia przeżywana w posłuszeństwie

2024-06-16

Tak nadszedł dzień Przaśników, w którym należało ofiarować Paschę. Jezus posłał Piotra i Jana z poleceniem: «Idźcie i przygotujcie nam Paschę, byśmy mogli ją spożyć». Oni Go zapytali: «Gdzie chcesz, abyśmy ją przygotowali?». Odpowiedział im: «Oto gdy wejdziecie do miasta, spotka się z wami człowiek niosący dzban wody. Idźcie za nim do domu, do którego wejdzie,i powiecie gospodarzowi: "Nauczyciel pyta cię: Gdzie jest izba, w której mógłbym spożyć Paschę z moimi uczniami?"On wskaże wam salę dużą, usłaną; tam przygotujecie». Oni poszli, znaleźli tak, jak im powiedział, i przygotowali Paschę.

Apostołowie nie pytają Jezusa, jak przygotować Paschę, jak ją zorganizować, jakie zapewnić potrawy, jak zastawić stół… Bo to wszystko było już ustalone długowieczną tradycją Izraela. Wszystko było ustalone i oczywiste – potrawy i ich znaczenie, odmawiane modlitwy i rytualne dialogi. A nawet wyznaczone role – dla najmłodszego syna, dla ojca rodziny. Od pewnego czasu był też ustalony zwyczaj celebrowania Paschy w Jerozolimie i zabijania baranków paschalnych w świątyni – na pewno było już tak za czasów króla Jozjasza (por. 2Krn, 35, 1-19). Pascha była uczestnictwem w tym najważniejszym wydarzeniu dla całego narodu. Było to oczywiste dla każdego Izraelity, także dla uczniów Jezusa. I chcą ją przygotować, jak należy. By przeżywać w tej uczcie swoją tożsamość, by celebrować jedność z całym narodem i jego historią.

Piotr i Jan posłani przez Jezusa do przygotowania tej uroczystości pytają go: „Gdzie chcesz, abyśmy ją przygotowali?” I otrzymują bardzo konkretne wskazówki. I posłusznie za nimi poszli.

Ważne jest to posłuszeństwo tradycji, rytuałom, liturgii.. By nie rozmienić swojej tożsamości na drobne zwyczaje, czy atrakcje będące owocem swojej pomysłowości. Sam Jezus tej tradycji nie zmienia, a ustanawiając w czasie Paschalnej uczty Eucharystię przekazuje uczniom: „to czyńcie na moją pamiątkę!”.

Sługa Boży, ks. Franciszek Blachnicki pisał: „Liturgia uobecnia posłuszeństwo Chrystusa. I nie można sprawować liturgii godnie i we właściwym duchu, jeżeli się jest poza posłuszeństwem”.

Zastanów się, trwając przed Bogiem, jakie jest twoje nastawienie do liturgii? Czego oczekujesz od kapłanów celebrujących Eucharystię?

Poproś Pana o pomoc w odkrywaniu, rozumieniu i przeżywaniu głębi obrzędów liturgicznych.

Rozmawiając o liturgii, o Mszy św. pokazuj rozmówcom wartość wierności ustalonym przez Kościół normom liturgicznym.

Jeśli masz jakikolwiek wpływ na przygotowanie i celebrowanie liturgii, rób wszystko, by zgłębiać sens znaków, obrzędów, słów i wykonywanych czynności. A gdy pojawiają się różne pomysły na wprowadzanie jakichś „innowacji”, weryfikuj je z zaleceniami ksiąg liturgicznych.