Eucharystia nawiększym cudem
2024-09-20
Czytaj!
Jezus powiedział: "Zabiegajcie nie o taki pokarm, który ulega zniszczeniu, lecz o ten, który przetrwa na życie wieczne, a który da wam Syn Człowieczy".
J 6,27 BŚP
Rozważ!
Św. Julian, francuski kapłan żyjący w XIX w., powiedział: „gdy ktoś umiera, zostawia dzieciom cały swój majątek, zostawia wspomnienia i fotografie. A co zostawił nam Jezus? Nie zostawił nam swojego zdjęcia, ale swoją Osobę, siebie”.
To Eucharystia – Msza Święta jest samym Chrystusem!
Wiemy, że nigdzie nie spotkamy tak osobliwie, faktycznie i rzeczywiście Pana Jezusa, jak na Mszy Świętej. Msza nie jest pamiątką, ale realnym uobecnieniem tej ofiary, którą z miłości do nas złożył Pan Jezus za nasze grzechy, za nasze zbawienie. Dlaczego nie jest pamiątką? Bo pamiątka to wspomnienie kogoś lub czegoś. Na Mszy nie wspominamy Pana Jezusa, ale spotykamy Go, słuchamy, a przez Komunię nawet jednoczymy z Nim. To nie pamiątka ofiary Jezusa, bo On ją tu uobecnia. To co się wydarzyło na Golgocie wciąż dzieje się na Mszy św.! Nie pamiątka, a uobecnienie.
Co to jest pamiątka? Przykład: mam okulary, które nosiła moja śp. mama. One są pamiątką po mamie. Nie są mamą, ale mi ją przypominają. Mam książkę, którą czytała moja śp. mama. Książka nie jest mamą, jest tylko pamiątką po mamie, przypomina mi mamę. A pamiątką po Panu Jezusie są całun czy relikwie krzyża, ale nie Eucharystia, bo On tu jest osobiści - ten sam, którego znamy z kart Biblii. Trzeba to powtórzyć: Msza Święta jest samym Chrystusem!
Z wielką czcią i szacunkiem traktujemy krzyż, medaliki, figurki i obrazy świętych – słusznie. Ale największą świętością, którą nie tylko możemy oglądać, ale brać w niej udział - spożywać jako pokarm, a do tego zaprasza nas Kościół i Jezus – jest Eucharystia.
Eucharystia jest "źródłem i zarazem szczytem całego życia chrześcijańskiego" - stwierdził Sobór Watykański II (Lumen gentium, 11).
Szczytem, bo nie ma na ziemi większej świętości, nie ma gdzie bardziej doświadczyć Boga. A jednocześnie źródłem, bo tu czerpiemy nadprzyrodzoną moc i siły. Tu Bóg daje nam pokarm na najcudowniejsze chwile życia na ziemi, na przetrwanie najtrudniejszych chwil tego życia i na życie wieczne – Siebie samego.
Św. Jan Paweł II w encyklice Ecclesia de Eucharistia stawia pytanie: „Cóż większego mógł Jezus uczynić dla nas, jak dać nam Eucharystię?” Czyli Siebie samego! No właśnie, cóż więcej mógł Jezus dla nas uczynić? „Kościół otrzymał Eucharystię od Chrystusa, nie jako jeden z wielu cennych darów, ale jako dar największy, ponieważ jest to dar z samego siebie […]” – napisał papież w tej samej encyklice.
Podsumowując – zgodnie ze znaną nam pieśnią Eucharystia - można wyśpiewać: „Cuda nad cuda pod postacią chleba, tu prawdziwego mamy Boga z nieba”. To jest cudowny sposób Boga na to, żeby być wszędzie, cały, dla wszystkich i zawsze.
Co jest równie godne podziwu? Że ten niewysłowiony dar świętości został złożony w „naczynia gliniane” w ludzkie ręce. A tam gdzie element ludzki, tam wciąż natura skażona grzechem, ułomnością, upadkami…, ale świętość pozostaje świętością, bo jest istotą Boga.
Pewna katechetka powiedziała kiedyś: „Zdarzyło mi się, że ktoś zapytał mnie, dlaczego nie odejdę z Kościoła, dlaczego jeszcze do niego chodzę, skoro wydarzyły się tam także złe rzeczy: przypadki pedofilii, przekręty finansowe, złe traktowanie ludzi? Odpowiadam, że nigdy nie odejdę przede wszystkim z powodu Eucharystii! Tak głęboko i szczerze wierzę w prawdziwą obecność Jezusa w Eucharystii, że nie pozbawię siebie tego bezcennego skarbu dlatego, że inni ludzie zrobili coś złego…”.
Warto zapytać samych siebie:
- Jaka jest moja wiara w Jezusa Eucharystycznego?
- Kogo słucham, Kim się karmię, Kim żyję?
- Czy wierzę, że ten Pokarm "przetrwa na życie wieczne"?
Módl się!
Panie Jezu dziękuję, że dajesz mi na Mszy całego Siebie. Pozwól mi wciąż zgłębiać ten dar. Powierzam Tobie wszystkich, którzy lekceważą albo i gardzą Tobą, nie uczestnicząc w Eucharystii, nie przyjmując Ciebie w Komunii Św. Proszę Cię, aby zrozumieli, że gdy człowiek odchodzi od Eucharystii to odchodzi od Boga i życia wiecznego. Amen.
Żyj Słowem!
Chcę jak najlepiej korzystać z daru Eucharystii. Chcę całe moje życie budować na Tobie, bo jeśli nie na Tobie to na czym? Chcę iść przez życie z Tobą, bo jeśli nie z Tobą to z czym? Jak? I dokąd?
