Rozważania tematyczne: Matka wiary
RACHEL OŻYWICIELA (34)
2012-09-01
Jedną z najbardziej znanych i wyraźnych postaci biblijnych do których odwołuje się autor tekstu Godzinek o Niepokalanym Poczęciu NMP, jest postać Racheli, żony patriarchy Jakuba. Należy ona do grona postaci w których można dostrzec coś bardzo wyjątkowego, co stało się zapowiedzią wyjątkowej osoby – Matki Najświętszej.
TEKST GODZINEK
Rachel ożywiciela Egiptu nosiła, Nam Zbawiciela Maryja powiła
(Nona)
ŹRÓDŁOWE TEKSTY BIBLIJNE
STARY TESTAMENT
Z Księgi Rodzaju:
Bóg zlitował się i nad Rachelą; wysłuchał ją Bóg i otworzył jej łono. Gdy więc poczęła i urodziła syna, rzekła: «Zdjął Bóg ze mnie hańbę!» Dając mu zaś imię Józef, westchnęła: «Oby Pan dodał mi jeszcze drugiego syna!»
Gdy Rachela urodziła Józefa, Jakub rzekł do Labana: «Zwolnij mnie, abym mógł wrócić do kraju, w którym mieszkałem. Pozwól mi zabrać moje żony i dzieci, za które ci służyłem, i odejdę. Wiesz dobrze, jak ci służyłem». Laban mu odpowiedział: «Obyś mnie darzył życzliwością! Odgadłem bowiem, że Pan błogosławił mi dzięki tobie». Po czym dodał: «Ustal mi twoją zapłatę, a ja ci ją dam». Jakub rzekł do niego: «Ty sam wiesz, jak ci służyłem i jaki jest twój dobytek dzięki mnie. Miałeś bowiem niewiele, zanim przyszedłem; odkąd zaś tu jestem, pomnożył się on bardzo i Pan ci błogosławi. Jednak teraz muszę się zatroszczyć i o moją rodzinę». A na to Laban: «Cóż więc mam ci dać?» Jakub odpowiedział: «Nic mi nie dasz! Uczyń mi tylko to, co ci powiem, a będę nadal pasł twe stada i będę się nimi opiekował. A więc: obejdę dzisiaj wszystkie twe stada i wybiorę z nich dla siebie wszystkie jagnięta cętkowane, pstre i czarne spośród owiec oraz koźlęta pstre i cętkowane spośród kóz. Niech one będą moją zapłatą. Po pewnym czasie będziesz mógł przekonać się o mojej uczciwości.
(Rdz 30, 22-33)
A gdy wyruszyli z Betel i mieli jeszcze w drodze przed sobą pewną przestrzeń, aby dojść do Efrata, Rachela zaczęła rodzić; poród jednak był ciężki. I kiedy urodziła w wielkich bólach, rzekła do niej położna: «Już nie lękaj się, bo oto masz syna!» Ona jednak, gdy życie z niej uchodziło, bo konała, nazwała swego syna Benoni; lecz ojciec dał mu imię Beniamin. A Rachela umarła i została pochowana przy drodze do Efrata, czyli Betlejem. Jakub ustawił stelę na jej grobie. - Kamień tan stoi na grobie Racheli po dziś dzień.
(Rdz 35, 16-20)
NOWY TESTAMENT
Z Ewangelii według św. Mateusza:
Gdy Mędrcy odjechali, oto anioł Pański ukazał się Józefowi we śnie i rzekł: «Wstań, weź Dziecię i Jego Matkę i uchodź do Egiptu; pozostań tam, aż ci powiem; bo Herod będzie szukał Dziecięcia, aby Je zgładzić». On wstał, wziął w nocy Dziecię i Jego Matkę i udał się do Egiptu; tam pozostał aż do śmierci Heroda. Tak miało się spełnić słowo, które Pan powiedział przez Proroka: Z Egiptu wezwałem Syna mego.
Wtedy Herod widząc, że go Mędrcy zawiedli, wpadł w straszny gniew. Posłał oprawców do Betlejem i całej okolicy i kazał pozabijać wszystkich chłopców w wieku do lat dwóch, stosownie do czasu, o którym się dowiedział od Mędrców. Wtedy spełniły się słowa proroka Jeremiasza:
Krzyk usłyszano w Rama,
płacz i jęk wielki.
Rachel opłakuje swe dzieci
i nie chce utulić się w żalu,
bo ich już nie ma.
A gdy Herod umarł, oto Józefowi w Egipcie ukazał się anioł Pański we śnie, i rzekł: «Wstań, weź Dziecię i Jego Matkę i idź do ziemi Izraela, bo już umarli ci, którzy czyhali na życie Dziecięcia». On więc wstał, wziął Dziecię i Jego Matkę i wrócił do ziemi Izraela. Lecz gdy posłyszał, że w Judei panuje Archelaos w miejsce ojca swego, Heroda, bał się tam iść. Otrzymawszy zaś we śnie nakaz, udał się w strony Galilei. Przybył do miasta, zwanego Nazaret, i tam osiadł. Tak miało się spełnić słowo Proroków: Nazwany będzie Nazarejczykiem.
(Mt 2, 13-23)
ROZWAŻANIE
Rachel ożywiciela
Rachela była drugą, ukochaną żoną patriarchy Jakuba. Księga Rodzaju wspomina, że była piękną kobietą (zob. Rdz 29, 1-12. 17), podobnie jak żony innych patriarchów.
Imię „Rachela” oznacza w języku hebrajskim owcę. Stąd samo imię może potwierdzać fakt, że Rachela była pasterką.
W prostym spojrzeniu można powiedzieć, że Rachela została przez Jakuba wybrana na żonę, ale ostatecznie została wybrana przez Boga na matkę Józefa, który odegrał tak wielką i wyjątkową rolę w historii narodu wybranego.
Pośród życiowych doświadczeń zazdrości, krzywdy, złości i smutku, o czym czytamy w Księdze Rodzaju, których musiała doświadczyć ze strony swego rodzeństwa i krewnych, to jednak całe jej życie zostało wpisane w dokładne spełnienie się Bożych obietnic danych Abrahamowi. W tradycji narodu staje ona obok wielkich żon Sary i Rebeki, które poddane swym mężom, realizowały jednak zamiary Bożej woli.
W Ewangelii według św. Mateusza, Rachel jest wspomniana przy okazji rzezi betlejemskich niewiniątek. Smutek Racheli, znany z jej życiowych doświadczeń, zostaje złączony ze smutkiem i bóle matek opłakujących dzieci zabite z rozkazu Heroda: „Wtedy spełniły się słowa proroka Jeremiasza: Krzyk usłyszano w Rama, płacz i jęk wielki. Rachel opłakuje swe dzieci i nie chce utulić się w żalu, bo ich już nie ma” (Mt 2, 16-18).
Autor Godzinek widzi jednak wielkie podobieństwo pomiędzy Rachelą a Maryją. W czym się kryje owo podobieństwo?
Tak jak wyjątkowa rola Maryi w dziejach naszego zbawienia naznaczona jest nierozerwalnym węzłem z postacią Syna Bożego i Jej Syna – Jezusa Chrystusa, tak wyjątkowa rola Racheli ma związek z postacią jej syna – Józefa, który stał się figurą i zapowiedzią Jezusa Chrystusa. Rachela urodziła Józefa, sprzedanego później jako niewolnika przez swoich braci. Lecz dzięki swoim zdolnościom Józef stał się „rządcą całego Egiptu” (Rdz 41, 41). W ten sposób uratował swych braci oraz swój naród od śmierci głodowej. Tak oto Józef stał się figurą Jezusa, a Rachela – matka Józefa, stała się figurą Maryi, która wydała na świat Zbawiciela świata – „Ożywiciela”.
Postać Józefa i Jezusa łączy kilka podobieństw, które ogniskują się w tym jednym i najważniejszym podobieństwie: poświęcenie siebie dla życia innych. Takie działanie swój szczyt osiągnęło w krzyżu Jezusa Chrystusa.
Rozważając wezwanie „Rachel ożywiciela”, warto sobie postawić kilka ważnych pytań:
Jak przyjmujemy nasze trudne, życiowe doświadczenia?
Czy mamy świadomość, że trudne doświadczenia obecnej chwili budują naszą przyszłość?
W jaki sposób realizujemy w życiu wezwanie do ofiary z siebie?
Czy jesteśmy wytrwali w naszej postawie ofiary z miłości?
MODLITWA
O Maryjo,
Matko Miłosierdzia,
czuwaj nad wszystkim,
aby nie był daremny Krzyż Chrystusa,
aby człowiek nie zagubił drogi dobra,
nie utracił świadomości grzechu
i umiał coraz głębiej ufać Bogu
"bogatemu w miłosierdzie",
by z własnej woli spełniał dobre czyny,
które Bóg z góry przygotował
i w ten sposób żył
"ku chwale Jego majestatu".
bł. Jan Paweł II
ks. Franciszek Koenig
Rachel ożywiciela Egiptu nosiła, Nam Zbawiciela Maryja powiła
(Nona)
ŹRÓDŁOWE TEKSTY BIBLIJNE
STARY TESTAMENT
Z Księgi Rodzaju:
Bóg zlitował się i nad Rachelą; wysłuchał ją Bóg i otworzył jej łono. Gdy więc poczęła i urodziła syna, rzekła: «Zdjął Bóg ze mnie hańbę!» Dając mu zaś imię Józef, westchnęła: «Oby Pan dodał mi jeszcze drugiego syna!»
Gdy Rachela urodziła Józefa, Jakub rzekł do Labana: «Zwolnij mnie, abym mógł wrócić do kraju, w którym mieszkałem. Pozwól mi zabrać moje żony i dzieci, za które ci służyłem, i odejdę. Wiesz dobrze, jak ci służyłem». Laban mu odpowiedział: «Obyś mnie darzył życzliwością! Odgadłem bowiem, że Pan błogosławił mi dzięki tobie». Po czym dodał: «Ustal mi twoją zapłatę, a ja ci ją dam». Jakub rzekł do niego: «Ty sam wiesz, jak ci służyłem i jaki jest twój dobytek dzięki mnie. Miałeś bowiem niewiele, zanim przyszedłem; odkąd zaś tu jestem, pomnożył się on bardzo i Pan ci błogosławi. Jednak teraz muszę się zatroszczyć i o moją rodzinę». A na to Laban: «Cóż więc mam ci dać?» Jakub odpowiedział: «Nic mi nie dasz! Uczyń mi tylko to, co ci powiem, a będę nadal pasł twe stada i będę się nimi opiekował. A więc: obejdę dzisiaj wszystkie twe stada i wybiorę z nich dla siebie wszystkie jagnięta cętkowane, pstre i czarne spośród owiec oraz koźlęta pstre i cętkowane spośród kóz. Niech one będą moją zapłatą. Po pewnym czasie będziesz mógł przekonać się o mojej uczciwości.
(Rdz 30, 22-33)
A gdy wyruszyli z Betel i mieli jeszcze w drodze przed sobą pewną przestrzeń, aby dojść do Efrata, Rachela zaczęła rodzić; poród jednak był ciężki. I kiedy urodziła w wielkich bólach, rzekła do niej położna: «Już nie lękaj się, bo oto masz syna!» Ona jednak, gdy życie z niej uchodziło, bo konała, nazwała swego syna Benoni; lecz ojciec dał mu imię Beniamin. A Rachela umarła i została pochowana przy drodze do Efrata, czyli Betlejem. Jakub ustawił stelę na jej grobie. - Kamień tan stoi na grobie Racheli po dziś dzień.
(Rdz 35, 16-20)
NOWY TESTAMENT
Z Ewangelii według św. Mateusza:
Gdy Mędrcy odjechali, oto anioł Pański ukazał się Józefowi we śnie i rzekł: «Wstań, weź Dziecię i Jego Matkę i uchodź do Egiptu; pozostań tam, aż ci powiem; bo Herod będzie szukał Dziecięcia, aby Je zgładzić». On wstał, wziął w nocy Dziecię i Jego Matkę i udał się do Egiptu; tam pozostał aż do śmierci Heroda. Tak miało się spełnić słowo, które Pan powiedział przez Proroka: Z Egiptu wezwałem Syna mego.
Wtedy Herod widząc, że go Mędrcy zawiedli, wpadł w straszny gniew. Posłał oprawców do Betlejem i całej okolicy i kazał pozabijać wszystkich chłopców w wieku do lat dwóch, stosownie do czasu, o którym się dowiedział od Mędrców. Wtedy spełniły się słowa proroka Jeremiasza:
Krzyk usłyszano w Rama,
płacz i jęk wielki.
Rachel opłakuje swe dzieci
i nie chce utulić się w żalu,
bo ich już nie ma.
A gdy Herod umarł, oto Józefowi w Egipcie ukazał się anioł Pański we śnie, i rzekł: «Wstań, weź Dziecię i Jego Matkę i idź do ziemi Izraela, bo już umarli ci, którzy czyhali na życie Dziecięcia». On więc wstał, wziął Dziecię i Jego Matkę i wrócił do ziemi Izraela. Lecz gdy posłyszał, że w Judei panuje Archelaos w miejsce ojca swego, Heroda, bał się tam iść. Otrzymawszy zaś we śnie nakaz, udał się w strony Galilei. Przybył do miasta, zwanego Nazaret, i tam osiadł. Tak miało się spełnić słowo Proroków: Nazwany będzie Nazarejczykiem.
(Mt 2, 13-23)
ROZWAŻANIE
Rachel ożywiciela
Rachela była drugą, ukochaną żoną patriarchy Jakuba. Księga Rodzaju wspomina, że była piękną kobietą (zob. Rdz 29, 1-12. 17), podobnie jak żony innych patriarchów.
Imię „Rachela” oznacza w języku hebrajskim owcę. Stąd samo imię może potwierdzać fakt, że Rachela była pasterką.
W prostym spojrzeniu można powiedzieć, że Rachela została przez Jakuba wybrana na żonę, ale ostatecznie została wybrana przez Boga na matkę Józefa, który odegrał tak wielką i wyjątkową rolę w historii narodu wybranego.
Pośród życiowych doświadczeń zazdrości, krzywdy, złości i smutku, o czym czytamy w Księdze Rodzaju, których musiała doświadczyć ze strony swego rodzeństwa i krewnych, to jednak całe jej życie zostało wpisane w dokładne spełnienie się Bożych obietnic danych Abrahamowi. W tradycji narodu staje ona obok wielkich żon Sary i Rebeki, które poddane swym mężom, realizowały jednak zamiary Bożej woli.
W Ewangelii według św. Mateusza, Rachel jest wspomniana przy okazji rzezi betlejemskich niewiniątek. Smutek Racheli, znany z jej życiowych doświadczeń, zostaje złączony ze smutkiem i bóle matek opłakujących dzieci zabite z rozkazu Heroda: „Wtedy spełniły się słowa proroka Jeremiasza: Krzyk usłyszano w Rama, płacz i jęk wielki. Rachel opłakuje swe dzieci i nie chce utulić się w żalu, bo ich już nie ma” (Mt 2, 16-18).
Autor Godzinek widzi jednak wielkie podobieństwo pomiędzy Rachelą a Maryją. W czym się kryje owo podobieństwo?
Tak jak wyjątkowa rola Maryi w dziejach naszego zbawienia naznaczona jest nierozerwalnym węzłem z postacią Syna Bożego i Jej Syna – Jezusa Chrystusa, tak wyjątkowa rola Racheli ma związek z postacią jej syna – Józefa, który stał się figurą i zapowiedzią Jezusa Chrystusa. Rachela urodziła Józefa, sprzedanego później jako niewolnika przez swoich braci. Lecz dzięki swoim zdolnościom Józef stał się „rządcą całego Egiptu” (Rdz 41, 41). W ten sposób uratował swych braci oraz swój naród od śmierci głodowej. Tak oto Józef stał się figurą Jezusa, a Rachela – matka Józefa, stała się figurą Maryi, która wydała na świat Zbawiciela świata – „Ożywiciela”.
Postać Józefa i Jezusa łączy kilka podobieństw, które ogniskują się w tym jednym i najważniejszym podobieństwie: poświęcenie siebie dla życia innych. Takie działanie swój szczyt osiągnęło w krzyżu Jezusa Chrystusa.
Rozważając wezwanie „Rachel ożywiciela”, warto sobie postawić kilka ważnych pytań:
Jak przyjmujemy nasze trudne, życiowe doświadczenia?
Czy mamy świadomość, że trudne doświadczenia obecnej chwili budują naszą przyszłość?
W jaki sposób realizujemy w życiu wezwanie do ofiary z siebie?
Czy jesteśmy wytrwali w naszej postawie ofiary z miłości?
MODLITWA
O Maryjo,
Matko Miłosierdzia,
czuwaj nad wszystkim,
aby nie był daremny Krzyż Chrystusa,
aby człowiek nie zagubił drogi dobra,
nie utracił świadomości grzechu
i umiał coraz głębiej ufać Bogu
"bogatemu w miłosierdzie",
by z własnej woli spełniał dobre czyny,
które Bóg z góry przygotował
i w ten sposób żył
"ku chwale Jego majestatu".
bł. Jan Paweł II
ks. Franciszek Koenig
