2024-12-27
Łk 2,15-20
Gdy aniołowie odeszli od nich do nieba, pasterze mówili nawzajem do siebie: «Pójdźmy do Betlejem i zobaczmy, co się tam zdarzyło i o czym nam Pan oznajmił». Udali się też z pośpiechem i znaleźli Maryję, Józefa i Niemowlę, leżące w żłobie.
Gdy Je ujrzeli, opowiedzieli o tym, co im zostało objawione o tym Dziecięciu. A wszyscy, którzy to słyszeli, dziwili się temu, co im pasterze opowiadali. Lecz Maryja zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu. A pasterze wrócili, wielbiąc i wysławiając Boga za wszystko, co słyszeli i widzieli, jak im to było powiedziane.
Scena z Łk 2,15-19 pokazuje, jak pasterze, po usłyszeniu zwiastowania aniołów, udają się do Betlejem, by zobaczyć nowo narodzonego Zbawiciela. Ich wiara, prostota i gotowość do działania stają się przykładem odpowiedzi na Boże zaproszenie do poznania Jego obecności. Pasterze są pierwszymi, którzy przybywają do Jezusa, ukazując, jak Boża łaska dotyka tych, którzy są otwarci na Jego prowadzenie, niezależnie od statusu społecznego czy zewnętrznych okoliczności.
Odpowiedź na Boże zaproszenie
Pasterze, choć byli prostymi ludźmi, nie wahali się, by odpowiedzieć na Boże zaproszenie. Z radością w sercu udali się do Betlejem, by zobaczyć, co się wydarzyło. Ich gotowość, by podążać za wskazówkami aniołów, pokazuje, jak ważne jest nasze otwarcie na Boże wezwania. Pasterze przypominają, że odpowiedź na Bożą łaskę nie zależy od naszych zasobów czy statusu, lecz od naszej gotowości do wiary i działania.
Radość, która jest owocem spotkania z Jezusem
Po spotkaniu z Jezusem pasterze wracają do swoich zajęć, pełni radości i chwały Boga. To spotkanie z Nowonarodzonym Zbawicielem zmienia ich życie, a ich radość staje się świadectwem dla innych. Pasterze ukazują, że prawdziwa radość pochodzi z doświadczenia Bożej obecności i spotkania z Jezusem. Ich reakcja na to spotkanie jest naturalną odpowiedzią na dar łaski – uwielbienie, radość i świadectwo dla innych.
Spotkanie pasterzy z Jezusem w Betlejem to nie tylko historyczne wydarzenie, ale także zaproszenie do tego, byśmy i my, jak oni, otworzyli się na Boże zaproszenie i szukali Jezusa w naszej codzienności. Ich radość i uwielbienie są przykładem tego, jak spotkanie z Bogiem może przemienić nasze życie i uczynić je pełnym nadziei..
Zastanów się:
Boże, dziękuję Ci za dar spotkania z Jezusem, który przynosi radość i pokój do mojego życia. Pomóż mi, jak pasterzom, otworzyć moje serce na Twoje wezwanie i być gotowym podążać za Tobą, gdziekolwiek mnie prowadzi. Niech moje życie będzie pełne radości z tego, że jestem Twoim dzieckiem, a moje świadectwo niech będzie źródłem nadziei dla innych. Amen.
W tym tygodniu poświęć chwilę na zastanowienie się, jak możesz odpowiedzieć na Boże zaproszenie w Twoim życiu. Będąc świadkiem Bożej obecności, podziel się radością z kimś bliskim, kto może nie znać tej radości.