Ofiarowanie Jezusa w świątyni
2025-01-05
«Teraz, o Władco, pozwól odejść słudze Twemu
w pokoju, według Twojego słowa.
Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie,
któreś przygotował wobec wszystkich narodów:
światło na oświecenie pogan
i chwałę ludu Twego, Izraela».
A Jego ojciec i Matka dziwili się temu, co o Nim mówiono. Symeon zaś błogosławił Ich i rzekł do Maryi, Matki Jego: «Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu, i na znak, któremu sprzeciwiać się będą. A Twoją duszę miecz przeniknie, aby na jaw wyszły zamysły serc wielu».
Rozważ!
Scena ofiarowania Jezusa w świątyni przedstawia moment, w którym Maryja i Józef zgodnie z żydowskim prawem przynoszą Dzieciątko do świątyni w Jerozolimie. To wydarzenie ukazuje, jak Bóg działa zgodnie z tradycją, ale także przekracza wszelkie ludzkie wyobrażenia o Jego zbawczej misji. W postaciach Symeona i Anny widzimy osoby pełne nadziei, które oczekiwały przyjścia Zbawiciela. Ich radość i zachwyt w obliczu spełnienia obietnic Bożych są dowodem, że spotkanie z Jezusem daje prawdziwą nadzieję i pełnię życia.
Spotkanie z Jezusem jako spełnienie nadziei
Symeon, będąc już starszym mężczyzną, przez całe życie czekał na pocieszenie Izraela. Jego spotkanie z Dzieciątkiem w świątyni staje się momentem wypełnienia obietnic, które otrzymał od Boga. Słowa „Teraz, o Władco, pozwól słudze Twemu odejść w pokoju, bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie” wyrażają głęboką radość i pokój, jakie płyną z odkrycia, że Bóg spełnia swoje obietnice. Symeon przypomina, że spotkanie z Jezusem to spełnienie nadziei, na które czekały pokolenia.
Jezus, światłość dla narodów i chwała Izraela
Symeon, patrząc na Dzieciątko, dostrzega w Nim Zbawiciela, który przyniesie światłość nie tylko dla Izraela, ale dla wszystkich narodów. „Światłość na oświecenie pogan” – te słowa wskazują na powszechność zbawienia, które ma przynieść Jezus. To, co wydawało się być obietnicą jedynie dla Izraela, teraz staje się nadzieją dla całego świata. Jezus jest źródłem zbawienia dla wszystkich, niezależnie od narodowości czy przynależności, a w Nim wypełnia się nadzieja ludzkości na nowy początek i zbawienie.
Ofiarowanie Jezusa w świątyni to moment, w którym spełniają się obietnice Boże, a nadzieja Izraela staje się nadzieją dla całego świata. Symeon i Anna, pełni Ducha Świętego, widzą w Jezusie Zbawiciela, który przynosi pokój i radość. To zaproszenie do tego, by i my, w naszych codziennych modlitwach, dostrzegali obecność Boga i oczekiwali spełnienia Jego obietnic w naszym życiu.
Pytania do refleksji:
- Jakie obietnice Boże są dla mnie źródłem nadziei? Czy potrafię dostrzegać ich spełnienie w moim życiu?
- W jaki sposób mogę przyjąć Jezusa jako „światłość dla narodów” w moim życiu i dzielić się tą światłością z innymi?
- Jakie aspekty mojej codzienności mogę ofiarować Bogu, podobnie jak Maryja i Józef ofiarowali Jezusa w świątyni?
Boże, dziękuję Ci za dar Jezusa, który jest spełnieniem wszystkich obietnic. Pomóż mi, jak Symeonowi, dostrzegać Jego obecność w moim życiu i znajdować w Nim pokój oraz radość. Ucz mnie, bym potrafił dzielić się z innymi światłem, które On przynosi, i bym ofiarował Mu moje życie każdego dnia. Amen.
W tym tygodniu zastanów się, jak możesz ofiarować Bogu część swojego życia – może to być modlitwa, czas spędzony z bliskimi lub pomoc drugiemu człowiekowi. Ofiaruj to Bogu jako wyraz Twojej nadziei i zaufania, że On działa w Twoim życiu.
