Czym jest człowiek?

2025-01-25

Czytaj!

Rdz 3,1-15

A wąż był bardziej przebiegły niż wszystkie zwierzęta lądowe, które Pan Bóg stworzył. On to rzekł do niewiasty: «Czy rzeczywiście Bóg powiedział: Nie jedzcie owoców ze wszystkich drzew tego ogrodu?» Niewiasta odpowiedziała wężowi: «Owoce z drzew tego ogrodu jeść możemy, tylko o owocach z drzewa, które jest w środku ogrodu, Bóg powiedział: Nie wolno wam jeść z niego, a nawet go dotykać, abyście nie pomarli». 

Wtedy rzekł wąż do niewiasty: «Na pewno nie umrzecie! Ale wie Bóg, że gdy spożyjecie owoc z tego drzewa, otworzą się wam oczy i tak jak Bóg będziecie znali dobro i zło».

Wtedy niewiasta spostrzegła, że drzewo to ma owoce dobre do jedzenia, że jest ono rozkoszą dla oczu i że owoce tego drzewa nadają się do zdobycia wiedzy. Zerwała zatem z niego owoc, skosztowała i dała swemu mężowi, który był z nią: a on zjadł. A wtedy otworzyły się im obojgu oczy i poznali, że są nadzy; spletli więc gałązki figowe i zrobili sobie przepaski.

Gdy zaś mężczyzna i jego żona usłyszeli kroki Pana Boga przechadzającego się po ogrodzie, w porze kiedy był powiew wiatru, skryli się przed Panem Bogiem wśród drzew ogrodu. Pan Bóg zawołał na mężczyznę i zapytał go: «Gdzie jesteś?» On odpowiedział: «Usłyszałem Twój głos w ogrodzie, przestraszyłem się, bo jestem nagi, i ukryłem się». Rzekł Bóg: «Któż ci powiedział, że jesteś nagi? Czy może zjadłeś z drzewa, z którego ci zakazałem jeść?» Mężczyzna odpowiedział:

«Niewiasta, którą postawiłeś przy mnie, dała mi owoc z tego drzewa i zjadłem». Wtedy Pan Bóg rzekł do niewiasty: «Dlaczego to uczyniłaś?» Niewiasta odpowiedziała: «Wąż mnie zwiódł i zjadłam». Wtedy Pan Bóg rzekł do węża: «Ponieważ to uczyniłeś, bądź przeklęty wśród wszystkich zwierząt domowych i polnych; na brzuchu będziesz się czołgał i proch będziesz jadł po wszystkie dni twego istnienia.

Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie i niewiastę, pomiędzy potomstwo twoje a potomstwo jej: ono zmiażdży ci głowę, a ty zmiażdżysz mu piętę».

Rozważ!

Cała piękna, stworzona na obraz i podobieństwo Boga, wybrana na matkę wszystkich ludzi, od początku swojego istnienia wolna od skażenia grzechem. Taka była Ewa. Rozmawiała z Bogiem, od Niego samego usłyszała, jak ma korzystać z raju, aby wieść w nim szczęśliwe życie.

Jednak w pewnym momencie dała się zwieść. Weszła w dialog z Kusicielem, zaczęła wątpić w Boże zasady i sprzeciwiła się swojemu Stwórcy. Co więcej, namówiła do grzechu swojego męża.

Kiedy oboje zorientowali się, co uczynili, postanowili ukryć się przed Bogiem. Gdy On ich odnalazł i zapytał, co się stało, zamiast przyznać się do winy i poprosić o miłosierdzie, zaczęli zrzucać z siebie

odpowiedzialność: Adam na Ewę, a Ewa na węża. Pan Bóg musiał więc dopuścić, aby odczuli na sobie konsekwencje swojego grzechu.

Równocześnie jednak nie pozostawia człowieka w beznadziei grzechu i śmierci. Zapowiada, że potomstwo Ewy przyniesie zgubę potomstwu węża i wyzwolenie człowiekowi. Przez pomyłkę św. Hieronima i zastosowanie w Wulgacie żeńskiego zaimka zwykło się widzieć w Maryi tę, która miażdży głowę węża. Często zresztą przedstawiamy Ją w ten sposób w sztuce.

Maryja pojawia się na świecie jako Nowa Ewa, mocą przewidzianych zasług Jezusa Chrystusa już od poczęcia ochroniona od zmazy grzechu pierworodnego. Współpracując z łaską Bożą, będąc zawsze posłuszna Słowu Pana, nie popełniła żadnego grzechu uczynkowego. Cała czysta, cała piękna, cała święta – „łaski pełna” – staje się dla nas Orędowniczką i Ucieczką Grzesznych, wzorem nowego człowieka, wiernego swojemu powołaniu, zawsze gotowego powrócić do Miłosiernego Boga i z Nim iść przez życie, wypełniając Jego wolę.

Pytania do refleksji:

• W jaki sposób postawa Ewy w raju może być przestrogą dla mnie w codziennym podejmowaniu decyzji?
• Czy jestem gotowy przyznać się do swoich błędów i prosić Boga o miłosierdzie, zamiast szukać wymówek?
• Jak przykład Maryi – Nowej Ewy – inspiruje mnie w dążeniu do życia w łasce i wierności Bogu?
• W jaki sposób mogę w moim życiu naśladować postawę całkowitego zaufania Bogu, jaką miała Maryja?

Módl się!

Boże, Ty przez Niepokalane Poczęcie Najświętszej Dziewicy przygotowałeś swojemu Synowi godne mieszkanie i na mocy zasług przewidzianej śmierci Chrystusa zachowałeś Ją od wszelkiej zmazy, daj nam za Jej przyczyną dojść do Ciebie bez grzechu. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Żyj Słowem!

Cała piękna, cała czysta, cała święta. Taką była Ewa w Bożym zamyśle.

Taką była też Maryja przez swoje Niepokalane Poczęcie. I takim masz być Ty, Boże dziecko, obmyte wodą chrztu świętego od zmazy grzechu i nieustannie oczyszczane w sakramencie pokuty. Trwając na modlitwie razem z Maryją ucz się od Niej jak budować świętość w swoim życiu.

Niech Ona będzie Twoją pomocą i inspiracją w trudzie codziennego nawrócenia.

ks. Tadeusz Górny