Cała nadzieja w Bogu!

2025-04-12

Czytaj!

Gdy [Jezus] przyszedł w pobliże Betfage i Betanii, do góry zwanej Oliwną, wysłał dwóch spośród uczniów, mówiąc: «Idźcie do wsi, która jest naprzeciwko, a wchodząc do niej, znajdziecie oślę uwiązane, którego jeszcze nikt nie dosiadł. Odwiążcie je i przyprowadźcie tutaj! A gdyby was kto pytał: "Dlaczego odwiązujecie?", tak powiecie: "Pan go potrzebuje"». Wysłani poszli i znaleźli wszystko tak, jak im powiedział. A gdy odwiązywali oślę, zapytali ich jego właściciele: «Czemu odwiązujecie oślę?» Odpowiedzieli: «Pan go potrzebuje». I przyprowadzili je do Jezusa, a zarzuciwszy na nie swe płaszcze, wsadzili na nie Jezusa. Gdy jechał, słali swe płaszcze na drodze. Zbliżał się już do zboczy Góry Oliwnej, kiedy całe mnóstwo uczniów poczęło wielbić radośnie Boga za wszystkie cuda, które widzieli. 

I wołali głośno:
«Błogosławiony Król,
który przychodzi w imię Pańskie.
Pokój w niebie
i chwała na wysokościach».

Lecz niektórzy faryzeusze spośród tłumu rzekli do Niego: «Nauczycielu, zabroń tego swoim uczniom!»Odrzekł: «Powiadam wam: Jeśli ci umilkną, kamienie wołać będą».

Łk 19,29-40

Rozważ!

Fragment o wjeździe Jezusa do Jerozolimy będziemy czytać w Niedzielę Palmową podczas procesji przez rozpoczęciem Mszy Świętej. Chrystus wjeżdża do miasta świętego, aby parę dni później zostać tam skazanym na śmierć i ukrzyżowanym. Sam wjazd pełen jest symboli i odniesień do Starego Testamentu, szczególnie do zapowiedzi mesjańskich. Prorok Zachariasz powie: „Raduj się wielce, Córo Syjonu, wołaj radośnie, Córo Jeruzalem! Oto król twój idzie do ciebie, sprawiedliwy i zwycięski. Pokorny – jedzie na osiołku, na oślątku, źrebięciu oślicy” (Za 9,9). Do swego miasta przychodzi Król, dlatego wszyscy się cieszą, bo ma On być ratunkiem nie tylko dla Jeruzalem, ale dla całego świata.

Jednak chciałbym żebyśmy naszą uwagę skupili na symbolicznym geście rozkładania płaszczy. Najpierw są one położone na ośle, którego dosiądzie Jezus, potem cała droga jest nimi wyłożona. Gdy zastanowimy się nad znaczeniem tej czynności lepiej zrozumiemy, dlaczego w ten sposób uczyniono.

Dla araba czy semity żyjącego w tamtym rejonie płaszcz jest symbolem bezpieczeństwa i ochrony. Gdy ktoś spędza noc poza domem to płaszcz służy za okrycie w chłodną noc. Innym razem, gdy kogoś zastanie burza piaskowa to osłoni się właśnie płaszczem. W jeszcze innej sytuacji, gdy słońce w ciągu dnia mocno piecze, to płaszcz ma bronić przez poparzeniami. Na tym przykładzie widać jak ważny był to element ubioru. Służył nie jako dekoracja do stylizacji, ale jako coś chroniącego życie i zdrowie.

Położenie swojego płaszcza na ośle tak, by Jezus na nim usiadł, czy bezpośrednio pod stopami zwierzęcia tak, by po nich chodziło, było znakiem całkowitego zawierzenia. Oto moje jedyne zabezpieczenie na chwile trudne kładę przed Chrystusem, aby pokazać, że Jemu oddaje się pod opiekę, że to On mnie obroni. Głębokie znaczenie tego gestu zachęca nas byśmy sami przemyśleli sprawę naszego zaufania wobec Boga. Tego jak bardzo polegamy na naszych wysiłkach w planowaniu przyszłości, a jak bardzo zapraszamy do tego naszego Pana.

W życiu Maryi nie było drugiego tak pięknego wydarzenia jak bliskie spotkanie z Bogiem przez Archanioła Gabriela. Właśnie to spotkanie zdefiniowało całą przyszłość Matki Najświętszej. Możemy tylko dywagować i wyobrażać sobie jakie były Jej plany i jak bardzo Pan Bóg je pozmieniał poprzez swoje decyzje. Jednak mimo to Maryja wiedziała, że jeśli zaufa woli Najwyższego, to nie stanie Jej się krzywda. Była w stanie błogosławionym choć nie poznała jeszcze współżycia z mężem. Ktoś z Żydów mógł oskarżyć Ją o cudzołóstwo i tym samym skazać na śmierć przez ukamienowanie. Mimo tego zagrożenia Maryja symbolicznie położyła płaszcz swej ufności w Bogu. Wierzyła mocno, że ta ufność Jej nie zawiedzie. W momencie Zwiastowania stała się z jednej strony Matką Boga, bo Jezusa przyjęła pod serce, ale też Matką nadziei, bo zawierzyła Bożej Opatrzności.

Módl się!

Odmów koronkę do Bożego Miłosierdzia szczególną uwagę zwracając na wezwanie: Jezu ufam Tobie!

Żyj Słowem!

1. Czy w planowanie swojej przyszłości zapraszasz Boga?

2. Jak zabezpieczasz siebie i swoich najbliższych? Czy myślisz też o ich dobru duchowym?