[1] Nie unoś się gniewem z powodu złoczyńców
ani nie zazdrość niesprawiedliwym,
[2] bo znikną tak prędko jak trawa
i zwiędną jak świeża zieleń.

[3] Miej ufność w Panu i postępuj dobrze,
mieszkaj w ziemi i dochowaj wierności.
[4] Raduj się w Panu,
a On spełni pragnienia twego serca.

[5] Powierz Panu swoją drogę
i zaufaj Mu: On sam będzie działał
[6] i sprawi, że twoja sprawiedliwość zabłyśnie jak światło,
a słuszność twoja - jak południe.

[7] Upokórz się przed Panem i Jemu zaufaj!
Nie oburzaj się na tego, komu się szczęści w drodze,
na człowieka, co obmyśla zasadzki.
[8] Zaprzestań gniewu i porzuć zapalczywość;
nie oburzaj się: to wiedzie tylko ku złemu.
[9] Złoczyńcy bowiem wyginą,
a ufający Panu
posiądą ziemię. 

[10] Jeszcze chwila, a nie będzie przestępcy;
spojrzysz na jego miejsce, a już go nie będzie.
[11] Natomiast pokorni posiądą ziemię
i będą się rozkoszować pełnym pokojem. 

[12] Przeciw sprawiedliwemu zło knuje występny
i zgrzyta na niego zębami.
[13] Pan śmieje się z niego,
bo widzi, że jego dzień nadchodzi.

[14] Występni dobywają miecza,
łuk swój napinają,
by powalić biedaka i nieszczęśliwego,
by zabić tych, których droga jest prosta.
[15] Ich miecz przeszyje własne ich serca,
a ich łuki zostaną złamane. 

[16] Lepsza jest odrobina, którą ma sprawiedliwy,
niż wielkie bogactwo występnych,
[17] bo ramiona występnych będą połamane,
a sprawiedliwych Pan podtrzymuje.

[18] Pan zna dni ludzi bez zarzutu,
a ich dziedzictwo trwać będzie na wieki;
[19] w czasie klęski nie zaznają wstydu,
a w dniach głodu będą syci.

[20] Występni natomiast wyginą;
wrogowie Pana
jak krasa łąk zwiędną,
jak dym się rozwieją. 

[21] Występny pożycza, ale nie zwraca,
a sprawiedliwy lituje się i obdarza.
[22] Błogosławieni przez Pana posiądą ziemię,
przeklęci przez Niego zostaną wytraceni. 

[23] Pan umacnia kroki człowieka
i w jego drodze ma upodobanie.
[24] A choćby upadł, to nie będzie leżał,
bo rękę jego Pan podtrzymuje. 

[25] Byłem dzieckiem i jestem już starcem,
a nie widziałem sprawiedliwego w opuszczeniu
ani potomstwa jego, by o chleb żebrało.
[26] Lituje się on w każdym czasie i pożycza;
potomstwo jego stanie się błogosławieństwem. 

[27] Odstąp od złego, czyń dobro,
a będziesz mieszkać na wieki,
[28] bo Pan miłuje sprawiedliwość
i nie opuszcza swych świętych; 

29] Sprawiedliwi posiądą ziemię
i będą mieszkać na niej na zawsze.

[30] Usta sprawiedliwego głoszą mądrość
i język jego mówi to, co słuszne. 

[31] Prawo jego Boga jest w jego sercu,
a jego kroki się nie zachwieją.

[32] Występny czatuje na sprawiedliwego
i usiłuje go zabić,
[33] lecz Pan nie zostawia go w jego ręku
i nie pozwala skazać, gdy stanie przed sądem.

[34] Miej nadzieję w Panu i strzeż Jego drogi,
a On cię wyniesie, abyś posiadł ziemię;
zobaczysz zagładę występnych.

[35] Widziałem, jak występny się pysznił
i rozpierał się jak cedr zielony.
[36] Przeszedłem obok, a już go nie było;
szukałem go, lecz się nie znalazł.

[37] Strzeż uczciwości, przypatruj się prawości,
bo w końcu osiągnie [ten] człowiek pomyślność.

[38] Wszyscy zaś grzesznicy będą wyniszczeni,
potomstwo występnych wyginie.

[39] Zbawienie sprawiedliwych pochodzi od Pana;
On ich ucieczką w czasie utrapienia.

[40] Pan ich wspomaga, wyzwala;
wyzwala ich od występnych i zachowuje,
do Niego bowiem się uciekają.

Ps 37[36],1-40 (BT)

Psalm 37 to pewnego rodzaju antologia przykładów postępowania ludzi: sprawiedliwych i grzeszników. Psalmista uczy, by jednoznacznie oddzielić zło od dobra - nie naśladować grzeszników, lecz prosić Boga o wszelkie godziwe dobra (w. 1-11), ponadto ostrzega, jaką kaźnią dla grzesznika będzie zazdrość (w. 12-24); wreszcie stwierdza, że nigdy nie spotkał sprawiedliwego w opuszczeniu i że kary będą sprawiedliwie rozdzielane grzesznikom, a nagrody - dobrym (w. 25-40). Potwierdza tym samym katechizmowe pouczenie: "Bóg jest sędzią sprawiedliwym, który za dobro wynagradza, a za zło karze" (Sześć głównych prawd wiary). 

Przekonanie psalmisty ma swój trwały fundament: "Miej nadzieję w Panu i strzeż Jego drogi, / a On cię wyniesie, abyś posiadł ziemię; / zobaczysz zagładę występnych" (Ps 37,34). Nadzieja opiera się na przestrzeganiu Bożego Prawa ("strzeż Jego drogi"). Jest też konkretna obietnica za wierność przykazaniom. Przykład czwartego przykazania, które w biblijnej wersji brzmi następująco: "Czcij swego ojca i swoją matkę, jak ci nakazał Pan, Bóg twój, abyś długo żył i aby ci się dobrze powodziło na ziemi, którą ci daje Pan, Bóg twój" (por. Wj 20,12; Pwt 5,16; Ef 6,2). Tych, którzy wiernie przestrzegają czwarte przykazanie Boskie, czeka w tym życiu opieka i błogosławieństwo Boga, a w przyszłym życiu - zbawienie. Ta obietnica potwierdziła się w życiu młodego Tobiasza, który za opiekę nad swoimi rodzicami i rodzicami żony odziedziczył wielkie dobra (zob. Tb 14,13). 

W tekście psalmu razić może radość z ukarania nieprzyjaciół ("zobaczysz zagładę występnych"), zrozumiałe jest to jednak w świetle ówczesnej etyki i społecznego poczucia sprawiedliwości. Wszelkie przejawy kary dla występnych grzeszników przypominają złorzeczenia innych psalmów (np. Ps 137). Czyż można jednak zapomnieć o przestrodze psalmisty: "Unikaj złego i czyń dobro..." (Ps 37,27)?

Pan Bóg miłujący Prawo zawsze będzie wspierał sprawiedliwego i doprowadzi go do zwycięstwa (w. 32-34). A jako dowód służy dotrzymanie obietnicy zakotwiczonej w przymierzu, którą psalmista mocno podkreśla ("Miej nadzieję w Panu i strzeż Jego drogi, a On cię wyniesie, abyś posiadł ziemię"; w. 34; por. Ps 37,9.11.18.22.29). 

Nowy komentarz do Biblii Tysiąclecia akcentuje kerygmatyczny wymiar tego psalmu: "Chrześcijanin czerpie z tego psalmu naukę w niezawodną pomoc Bożą, nawet w najgroźniejszych chwilach. Nas może spotkać śmierć, lecz tylko jako koniec życia na ziemi. <Vita mutatur, non tollitur>. Pewność nieba dla <szukających Boga> tu na ziemi gwarantuje kawałek chleba eucharystycznego. O nim to sam Jezus powiedział: <Kto spożywać będzie ciało moje... nie dozna śmierci na wieki...> J 6,54)" (por. Księga Psalmów. Komentarz teologiczno-pastoralny, Pallottinum 2025, 257).

Warto jeszcze zapytać:

• Dlaczego wierność Bożym przykazaniom daje nadzieję, która jest czymś więcej niż ufne oczekiwanie?
• Czy znasz sześć głównych prawd wiary?
• Co jest fundamentem twojej ufności?