Psalmy re-aktywne (25)

2013-04-16

Psalm 25 jest pełen nadziei wśród różnych niebezpieczeństw jakich doświadcza człowiek. Zawsze jest nadzieja na zwycięstwo. Tą nadzieją jest sam Bóg, który zapewnia człowiekowi wybawienie ze wszystkich jego ucisków.

„Mój Boże, Tobie ufam, niech nie doznam zawodu” Ps 25, 2a

Człowiek wyraża swoje zaufanie wobec Boga a jednocześnie prosi Go, by to zaufanie nie było zawiedzione. Psalmista wie, że nikt , kto Panu zaufał nie został zawstydzony, dlatego sam pragnie iść tą sama drogą ufności.

„Daj mi poznać Twoje drogi Panie
i naucz mnie Twoich ścieżek.
Wiedź mnie drogą Twej prawdy i pouczaj” Ps 25, 4-5a

Jakże ważne jest to zdanie Psalmisty. Nie wystarczy prosić Pana o potrzebne łaski i wyznawać swoją ufność. Trzeba jeszcze chodzić Jego drogami. My sami z siebie często nie potrafimy rozpoznać drogi Pana, dlatego trzeba nam pokornie wołać: „Panie daj mi poznać Twoje drogi” i dalej „ prowadź mnie Twoimi ścieżkami”. Gdy już poznam drogę Pana mogę zobaczyć i doświadczyć, że o własnych siłach nie dam rady po niej iść. Dlatego Psalmista zaraz dodaje : „prowadź mnie Panie”.

„Wspomnij na miłosierdzie Twe Panie
i łaski Twoje o trwają od wieków
Nie wspominaj grzechów mej młodości ani moich przewin
ale o mnie pamiętaj w swojej łaskawości” Ps 25,6

Człowiek kierujący prośbę do Boga ma świadomość swojej słabości i grzeszności. Być może nawet przerażają go jego dawne grzechy. I właśnie dlatego prosi Pana, by nie pamiętał o tych grzechach, ale aby kierował się tylko swoim wielkim miłosierdziem. Pokazuje to, że pojęcie miłosierdzia było już znane w Starym Testamencie, choć nam na nowo przypomniał je Pan Jezus przez św. S. Faustynę.

„Pan jest dobry i prawy
dlatego wskazuje drogę grzesznikom (…)
ubogich wiedzie swą drogą” Ps 25, 8-9

Autor Psalmu wskazuje na dobroć Boga, która przejawia się w tym, że On ubogich prowadzi swą drogą. Dlaczego ubogich? Człowiek bogaty – nie tylko materialnie – często chce być samowystarczalny. Wydaje mu się, że sam sobie poradzi i najczęściej nie prosi Pana o pomoc. A ubogi to ten, który wszystko ma u Boga, który Bogu bezgranicznie ufa i pozwala się prowadzić. Dlatego tak ważne jest byśmy byli ubodzy w duchu.

„Wszystkie drogi Pana to łaskawość i wierność
dla tych, którzy strzegą Jego przymierza i Jego przykazań” Ps. 25, 10

Pan Bóg okazuje łaskę tym, którzy Mu fają i jest wierny. Wierności Boga możemy być pewni. Ważne jest tylko, byśmy my sami zachwali przymierze i żyli Jego przykazaniami. Dziś wierność jest coraz częściej pojęcie abstrakcyjnym, pustym słowem. Widzimy i doświadczmy jak niewiele to słowo znaczy. Ślubujemy wierność, ale nie dotrzymujemy jej – jesteśmy niewierni. Coraz trudniej jest być człowiekiem wiernym, gdy z świat lansuje inną drogę. Psalmista jednak przypomina nam, że Bóg jest wierny a reszta zależy od naszej wierności.

„Przez wzgląd na Twoje imię Panie
odpuść mój grzech, a jest on wielki” Ps 25,11
człowiek, który zbliża się do Boga widzi swój grzech i czuje jego ciężar. Psalmista pokornie prosi Pana o przebaczenie grzechu, który jest wielki.

„Pan przyjaźnie obcuje z tymi, którzy się Go boją
i powierza im swoje przymierze” Ps 25, 14

Przyjaźń jest wielkim darem w życiu człowieka. Mówi się, że kto znalazł przyjaciela znalazł karb. Psalmista pokazuje, że Pan Bóg żyje w przyjaźni z tymi, którzy trwają w Bożej bojaźni, czyli boją się=, by nie obrazić Pana Boga grzechem. I takim Pan powierza swoje przymierze. Dzieli się z nimi tym, co sam posiada, dzieli się sobą.

„Wejrzyj na mnie i zmiłuj się nade mną
bo jestem samotny i nieszczęśliwy” Ps 25, 16

Boże wybaw mnie ze wszystkich moich ucisków i spraw, bym zawsze był Tobie wierny.

Pliki do pobrania:

1. ps-re-025.ppsx