Promotorzy metody Lectio Divina - Enzo Bianchi
2011-09-29
Renesans lectio divina jest widoczny w bogatej literaturze na temat tej starożytnej praktyki. Od kilkudziesięciu lat zwłaszcza wyd. "Apostolstwa Modlitwy" (WAM), wyd. Księży Sercanów (SCJ), wyd. Salwator czy Sióstr Loretanek uczyniły wiele, aby przybliżyć dorobek wielkich współczesnych propagatorów lectio divina. Przywołajmy kilku z nich.
Inną postacią, która wciąż ma duży wpływ na odnowę praktyki lectio divina jest fundator i przełożony ekumenicznej wspólnoty monastycznej w Bose (Piemont) - Enzo Bianchi (ur. 1943). Jest on również dyrektorem biblijnego przeglądu Parola, Spirito e vita oraz członkiem międzynarodowej redakcji Concilium. Napisał kilka ważnych książek, w których ujawnia się jego duchowość oparta na Biblii i wielkiej tradycji monastycznej Kościoła. Na szczególną uwagę zasługuje jednak jego praca poświęcona wprowadzeniu do medytacyjnej lektury Biblii: Przemodlić Słowo. Wprowadzenie do "lectio divina". Ta cenna pomoc ukazał się w Wyd. Ojców Benedyktynów w Krakowie-Tyńcu w serii Z tradycji monastycznej (1998; 2005).
Książka składa się z trzech części. W pierwszej autor omawia kwestie związane z dzisiejszym podejściem do Słowa Bożego, które po wiekach "wygnania" odzyskało centralne miejsce w życiu Kościoła. Następnie przedstawia w sposób skrótowy teologię Słowa Bożego. Dalej ukazuje pierwszorzędną wartość Słowa Bożego w liturgii Kościoła, by wreszcie skupić się na związku liturgii słowa z lectio divina, do której prowadzi liturgia Słowa Bożego. W ostatnim punkcie pierwszej części autor omawia kwestie duchowej formacji do lectio divina w nawiązaniu i w oparciu o tradycję Ojców Kościoła. Część drugą stanowią wskazówki autora do lectio divina. Rozdział ten jest szerszym przedstawieniem poszczególnych etapów z uwypukloną zachętą do praktykowania tej właśnie metody lektury Pisma Świętego. Trzecią część tworzą dwa listy. Autorem pierwszego z nich jest przeor Enzo, który pisze do brata Jana. Autor wykłada w nim szczegóły związane z wejściem na drogę modlitewnej lektury Pisma Świętego. List ten jest wzorowany na dawnych listach, zwłaszcza na klasycznym liście ojca Guigona II Kartuza do brata Gerwazego O życiu kontemplacyjnym (Scala Claustralium), który właściwie zainicjował średniowieczny schemat praktyki lectio divina.
Największą wartością tej pozycji jest prawdziwe zanurzenie się autora w literaturze i nauczaniu Ojców Kościoła. Prof. J. Kudasiewicza uważa, że Przemodlić Słowo jest najpiękniejszą książeczka, jaką napisano współcześnie o medytacji biblijnej.