Enzo Bianchi, Przemodlić Słowo. Wprowadzenie w "lectio divina" (Tytuł oryginału: Pregare la parola. Introduzione alla "lectio divina"), tłum. A. Tronina, Kraków 1998 [IV wyd. 2014], ss. 160

Książka ukazała się w serii "Z tradycji mniszej" (nr 21), wydawanej przez Wydawnictwo Benedyktynów "Tyniec" i jest jedną z ciekawszych współczesnych pozycji poświęconych praktyce lectio divina.

E. Bianchi (ur. 1943) jest fundatorem i przełożonym wspólnoty monastycznej w Bose (Piemont), a także dyrektorem biblijnego przeglądu "Parola, Spirito e vita" oraz członkiem międzynarodowego czasopisma "Concilium". Napisał kilka książek poświęconych przede wszystkim duchowości opartej na Biblii i wielkich tradycjach Kościoła. Całość jego dorobku zdaje się być bliska problemom i potrzebom współczesnego człowieka.

Książka składa się z trzech części. W pierwszej z nich autor omawia najpierw kwestie związane z dzisiejszym podejściem do Słowa Bożego, które po wiekach wygnania odzyskało centralne miejsce w życiu Kościoła. Następnie przedstawia w sposób skrótowy teologię Słowa Bożego. W dalszej kolejności zostaje nakreślona pierwszorzędna wartość Słowa Bożego w liturgii Kościoła, by wreszcie skupić się na związku liturgii słowa z lectio divina, do której prowadzi liturgia Słowa Bożego. W ostatnim punkcie pierwszej części autor omawia kwestie duchowej formacji do lectio divina w nawiązaniu i w oparciu o tradycję Ojców Kościoła. Część drugą stanowią wskazówki autora do lectio divina. Rozdział ten jest szerszym przedstawieniem poszczególnych etapów z uwypukloną zachętą do praktykowania tej właśnie metody lektury Pisma Świętego. Trzecią część tworzą dwa listy. Autorem pierwszego z nich jest właśnie Brat Enzo, przeor wspólnoty w Bose. List ten jest skierowany do Brata Jana. Autor wykłada w nim wszelkie szczegóły związane z wejściem na drogę modlitewnej lektury Pisma Świętego. List ten jest wzorowany na dawnych listach, które siłą rzeczy stawały się traktatami tłumaczącymi zawiłe kwestie lectio divina. Drugim listem jest List O. Guigona Kartuza do Brata Gerwazego o życiu kontemplacyjnym, w tłumaczeniu benedyktynów tynieckich.

Najcenniejszą wartością tej pozycji jest prawdziwe zanurzenie się autora w literaturze i nauczaniu Ojców Kościoła. Introdukcja przełożonego z Bose jest rzeczywistym powrotem do źródeł modlitwy chrześcijańskiej. Stara się ukazać wartość modlitwy w oparciu o Słowo Boże jako dzieła o niesamowitej głębi duchowej. Cenne są również konkretne wskazówki autora, które jego zdaniem są potrzebne w praktykowaniu lectio divina.

Zdaniem ks. prof. J. Kudasiewicza jest to najpiękniejsza książeczka jaką napisano współcześnie o medytacji biblijnej.

ks. Franciszek Koenig