Wyszukiwarka:
Warto przeczytać

Odkrywanie siebie w dialogu z Jezusem [2015]

2015-02-25

News
Wojciech Pikor, Odkrywanie siebie w dialogu z Jezusem. Narracyjna lektura Ewangelii św. Jana, Bernardinum, Pelplin 2015, ss. 300.

Ksiądz Wojciech Pikor konsekwentnie wdraża polskiego czytelnika w lekturę narracyjną Ewangelii. Narracyjny klucz lektury otwiera nową perspektywę dla hermeneutyki teologicznej i praktyki pastoralnej; uczy opowiadania swojej wiary (por. Łk 1, 1-4). Autor rozpoczął od omówienia opowiadań o królowaniu Boga zapisanych w Ewangeliach Mateusza i Łukasza (por. Przypowieści Jezusa. Narracyjny klucz lektury, Kielce 2011; Przypowieści Jezusa. Scenariusze spotkań i katechez biblijnych, Kielce 2011; Drogi wiary według św. Łukasza. Scenariusze spotkań i katechez biblijnych, Poznań 2012). Kontynuuje lekturę narracyjną czwartej Ewangelii, która pomaga czytelnikowi odkrywać tajemnicę Chrystusa – prawdziwego Boga i człowieka, na podstawie dialogów w niej zawartych. Książka prezentuje 25 rozmów z Ewangelii Jana, które autor analizuje w kluczu krytyki narracji, tj. na podstawie analizy czasu (1), miejsca (2), osób (3), dynamiki narracji (4), tożsamości bohaterów (5) oraz refleksji nad własną tożsamością (6). Podsumowaniem każdej rozmowy są pytania, które autor stawia czytelnikowi jako zaproszenie do dalszego studium tekstów Janowych. By ułatwić lekturę komentarza osobom nie do końca obeznanym z kwestiami egzegetycznymi, terminami technicznymi stosowanymi w analizie narracyjnej, trudniejsze określenia z zakresu gramatyki i składni, jak również pewne kwestie historyczne i kulturowe, autor proponuje na koniec praktyczny słownik.

Walorem klucza narracyjnego jest nowy sposób oceny treści tekstów. Dokument PKB Interpretacja Biblii w Kościele przypomina, że podczas gdy metoda historyczno-krytyczna traktuje tekst raczej jako okno, które pozwala przyjrzeć się takiej lub innej epoce (nie tylko opowiedzianym faktom, ale również sytuacji społecznej, dla której zostały opowiedziane), podkreśla się, że tekst funkcjonuje także jako zwierciadło, w tym sensie, że ukazuje pewien obraz świata - świata opowiadania - który wpływa na sposób patrzenia czytelnika i doprowadza go do przyjęcia tych, a nie innych wartości" (IBK B, 2). Czytelnik musi niejako przejrzeć się "w oczach" Jezusa - w Jego dziełach i słowach (por. 1 Kor 13, 12; 2 Kor 3, 18) - musi odpowiedzieć na Jego pytania, które wprost kieruje do niego. "Opowiadanie biblijne w rzeczy samej zawiera - w zależności od przypadku wprost lub pośrednio - apel egzystencjalny do czytelnika".

Janowe spotkania i dialogi są wielką lekcją dojrzewania dla odpowiedzialnych w Kościele. Czwarta Ewangelia ma bowiem na celu formację nauczycieli, wychowawców, liderów grup, przełożonych wspólnot; jest skierowana do tych, którzy przeszli już wcześniejsze etapy procesu dojrzewania w wierze, a teraz podejmują funkcję prezbitera (gr. presbyters - "starszy [z dwóch]"). Jan pragnie wychować chrześcijan "dojrzałych", przepełnionych bogactwem mądrości, zaangażowanych i świadczących o Jezusie Zmartwychwstałym: "Szczęśliwi, którzy nie zobaczyli, a uwierzyli" (J 20, 29; 1 P 1, 8). Punktem wyjścia jest "starszy/starsza", czyli osoba, która posiadłszy wiedzę, znajomość praw i pewną podstawową - a nawet nieco wyższą - umiejętność praktykowania zwyczajnych cnót, pragnie dzielić się nimi z innymi. Ewangeliczny prezbiter nie tyle jest już doskonały (gr. teleios), ponieważ takiego nie trzeba by formować, co zmierzającym do osiągnięcia kresu - celu (gr. telos) drogi chrześcijańskiej (kard. C.M. Martini). Taki uczeń w czwartej Ewangelii nazywany jest nie tyle sługą, co umiłowanym "aż do końca" i przyjacielem (J 13, 1; 15, 14n). W Kościele pierwotnym był to odpowiednik biskupa lub prezbitera (por. Dz 6, 5-6; 14, 23; 16, 2-3; 20, 28; 1 Tm 3, 1nn; Jk 5, 14), ale dotyczy to również każdego przełożonego czy odpowiedzialnego we wspólnocie.

Dzięki wybranej metodzie i trafnym pytaniom każdy czytelnik jako świadek dialogów Jezusa może lepiej poznać swą własną tożsamość i swoje powołanie w Kościele. Tym samym książka staje się przewodnikiem duchowym i wprowadzeniem do osobistego lectio divina, czyli medytacyjnego i modlitewnego spotkania z Słowem Życia. Wyodrębnienie Janowych dialogów i ich analiza narracyjna jest też zaproszeniem do "szkoły formatorów/liderów". W osobistych spotkaniach i dialogach z Jezusem "wykuwają się" prawdziwi prorocy, nauczyciele i ewangelizatorzy, jak Piotr, Jan, Natanael, Nikodem, Samarytanka, Maria Magdalena..., którzy, po rozmowie z Jezusem, stają się świadkami - "ewangelizatorami" (por. 4, 39. 42; 20, 18). Zaproszenie do spotkania i dialogu z Jezusem aktualne jest dla każdego z nas!

ks. Jan Kochel

Wykaz dialogów Janowych:
1. Dialog z pierwszymi uczniami (J 1, 35-42)
2. Dialog z Natanaelem (J 1, 43-51)
3. Dialog w Kanie Galilejskiej (J 2, 1-12)
4. Dialog z Nikodemem (J 3, 1-21)
5. Dialog z Samarytanką (J 4, 1-26)
6. Dialog z uczniami po odejściu Samarytanki (J 4, 27-38)
7. Dialog z chromym znad sadzawki Betesda (J 5, 1-15)
8. Dialog z uczniami prowadzący do rozmnożenia chleba (J 6, 1-15)
9. Dialog z uczniami po mowie w synagodze w Kafarnaum (J 6, 60-71)
10. Dialog z faryzeuszami i kobietą pochwyconą na cudzołóstwie (J 8, 1-11)
11. Dialog z Żydami odwołującymi się do Abrahama (J 8, 31-59)
12. Dialog z uzdrowionym niewidomym (J 9, 1-41)
13. Dialog Jezusa z Żydami, którzy chcą Go ukamienować (J 10, 22-39)
14. Dialogi Jezusa poprzedzające wskrzeszenie Łazarza (J 11, 1-44)
15. Dialog po namaszczeniu w Betanii (J 12, 1-11)
16. Dialog Jezusa po prośbie Greków (J 12, 20-36)
17. Dialog podczas obmycia nóg uczniom w trakcie Ostatniej Wieczerzy (J 13, 1-20)
18. Dialog z Ojcem podczas Ostatniej Wieczerzy (J 17, 1-26)
19. Dialog podczas pojmania (J 18, 1-11)
20. Dialog z Piłatem podczas procesu (J 18,28-19,16)
21. Dialog-testament Jezusa z krzyża (J 19, 25-27)
22. Dialog z Marią Magdaleną przy pustym grobie (J 20, 11-18)
23. Dialog z Tomaszem po zmartwychwstaniu (J 20, 19-29)
24. Dialog z uczniami nad Jeziorem Tyberiadzkim (J 21, 1-14)
25. Dialog, w którym Jezus rehabilituje Piotra (J 21, 15-23)
Pozostałe tematy
Aktualności

Życzenia - Wielkanoc 2024

Raduj się, ziemio, opromieniona tak niezmiernym blaskiem, a oświecona jasnością Króla wieków, poczuj, że wolna jesteś od mroku, co świat okrywa! (Exultet)

Z okazji świąt Zmartwychwstania Pańskiego życzymy nadziei, by jej blask oświecał każdy dzień; miłości, by wypełniała wszelki mrok serca oraz wiary w pełne radości spotkanie Zmartwychwstałego Króla wieków. Redakcja ssb24.pl

więcej

Jak dobrze przeżyć W. Post?

WIELKI POST jest czasem walki duchowej i sztuki rozeznawania. Służą temu klasyczne formy pobożności: post, jałmużna, modlitwa..., droga krzyżowa, gorzkie żale, nawiedzanie kościołów stacyjnych, kazania pasyjne. Zapraszamy też do udziału w serii katechez o bałwochwalstwie; zob. katechezy.

więcej
zobacz wszystkie

Liczba wizyt: 13768703

Tweety na temat @Ssb24pl Menu
Menu